Hoe de geldmarktafdekking werkt - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 19:52

Hoe de geldmarktafdekking werkt

Een geldmarkt hedge is een techniek voor het afdekken van valutarisico’s met behulp van de geldmarkt, de financiële markt waarop zeer liquide en kortlopende instrumenten zoals schatkistpapier, bankaccepten, en commercial paper worden verhandeld.

Aangezien er een aantal mogelijkheden is, zoals valutatermijncontracten, futures en opties om het valutarisico af te dekken, is de geldmarktafdekking misschien niet de meest kosteneffectieve of gemakkelijke manier voor grote bedrijven en instellingen om een ​​dergelijk risico af te dekken. Voor particuliere beleggers of kleine bedrijven die valutarisico’s willen afdekken, is de geldmarktafdekking echter een manier om zich te beschermen tegen valutaschommelingen zonder gebruik te maken van de termijnmarkt of het aangaan van een termijncontract.

Termijnwisselkoersen

Laten we beginnen met het bekijken van enkele basisconcepten met betrekking tot termijnwisselkoersen, aangezien dit essentieel is om de fijne kneepjes van de geldmarktafdekking te begrijpen.

Een termijnwisselkoers is slechts de contante wisselkoers (benchmark), gecorrigeerd voor renteverschillen. Het principe van ” Covered Interest Rate Parity ” houdt in dat bij termijnwisselkoersen rekening moet worden gehouden met het verschil in rentetarieven tussen de onderliggende landen van het valutapaar, anders bestaat er een arbitragemogelijkheid. 

Stel dat Amerikaanse banken een rentetarief voor één jaar bieden op deposito’s in Amerikaanse dollar (USD) van 1,5%, en Canadese banken bieden een rentetarief van 2,5% op deposito’s in Canadese dollar (CAD). Hoewel Amerikaanse beleggers in de verleiding kunnen komen om hun geld om te zetten in Canadese dollars en deze fondsen in CAD-deposito’s te plaatsen vanwege hun hogere depositotarieven, lopen ze duidelijk valutarisico’s. Als ze dit valutarisico op de termijnmarkt willen afdekken door één jaar op termijn Amerikaanse dollars te kopen, bepaalt de gedekte rentepariteit dat de kosten van een dergelijke afdekking gelijk zijn aan het renteverschil van 1% tussen de VS en Canada.

We kunnen dit voorbeeld nog een stap verder nemen om de eenjarige termijnkoers voor dit valutapaar te berekenen. Als de huidige wisselkoers (contante koers) US $ 1 = C $ 1,10 is, zou op basis van de pariteit van de gedekte rentetarieven, een deposito van US $ 1 tegen 1,5% na één jaar gelijk moeten zijn aan C $ 1,10 tegen 2,5%. Het zou dus worden weergegeven als:

US $ 1 (1 + 0,015) = C $ 1,10 (1 + 0,025) of US $ 1,015 = C $ 1,1275

En de eenjarige termijnrente is daarom:

US $ 1 = C $ 1,1275 ÷ 1,015 = C $ 1,110837

Merk op dat de valuta met de lagere rente altijd wordt verhandeld tegen een termijnpremie ten opzichte van de valuta met de hogere rente. In dit geval wordt de Amerikaanse dollar (de valuta met lagere rentevoet) verhandeld tegen een termijnpremie ten opzichte van de Canadese dollar (de valuta met de hogere rentevoet), wat betekent dat elke Amerikaanse dollar meer Canadese dollars (om precies te zijn 1,110837) per jaar ophaalt vanaf nu, vergeleken met de contante koers van 1,10.

Geldmarktafdekking

De geldmarktafdekking werkt op dezelfde manier als een termijnwissel, maar met een paar aanpassingen, zoals de voorbeelden in de volgende sectie laten zien.

Valutarisico’s kunnen ontstaan ​​als gevolg van transactieblootstelling (dwz als gevolg van verwachte vorderingen of betalingen in vreemde valuta) of omrekeningsrisico’s, die optreden omdat activa of passiva in een vreemde valuta luiden. Vertalingen zijn een veel groter probleem voor grote bedrijven dan voor kleine bedrijven en particuliere beleggers. De geldmarktafdekking is niet de optimale manier om het translatierisico af te dekken – aangezien het ingewikkelder is om op te zetten dan een regelrechte termijn of optie te gebruiken – maar het kan effectief worden gebruikt voor het afdekken van transactierisico ‘s.

Als een vordering in vreemde valuta wordt verwacht na een bepaalde periode en het valutarisico moet worden afgedekt via de geldmarkt, zou dit de volgende stappen vereisen:

  1. Leen de vreemde valuta voor een bedrag dat gelijk is aan de contante waarde van de vordering. Waarom de huidige waarde? Omdat de lening in vreemde valuta plus de rente erover precies gelijk moet zijn aan het bedrag van de vordering.
  2. Zet de vreemde valuta om in binnenlandse valuta tegen de contante wisselkoers.
  3. Zet de binnenlandse valuta in depot tegen de geldende rentevoet.
  4. Als de vordering in vreemde valuta binnenkomt, moet u de lening in vreemde valuta (uit stap 1) plus rente terugbetalen.

Evenzo, als een betaling in vreemde valuta moet worden gedaan na een bepaalde periode, moeten de volgende stappen worden genomen om het valutarisico via de geldmarkt af te dekken:

  1. Leen de binnenlandse valuta voor een bedrag dat gelijk is aan de contante waarde van de betaling.
  2. Zet de binnenlandse valuta om in de vreemde valuta tegen de contante koers.
  3. Zet dit bedrag in vreemde valuta in depot.
  4. Voer de betaling uit wanneer de storting in vreemde valuta vervalt.

Merk op dat hoewel de entiteit die een geldmarktafdekking aan het opzetten is, al over de fondsen beschikt die in stap 1 hierboven zijn vermeld en deze mogelijk niet hoeft te lenen, er alternatieve kosten zijn verbonden aan het gebruik van deze fondsen. De geldmarktafdekking houdt rekening met deze kosten, waardoor een vergelijking van appels met appels kan worden gemaakt met termijnrentes, die, zoals eerder opgemerkt, gebaseerd zijn op renteverschillen.

Praktische voorbeelden van geldmarkthedge

Voorbeeld 1: Beschouw een klein Canadees bedrijf dat goederen heeft geëxporteerd naar een Amerikaanse klant en verwacht binnen een jaar $ 50.000 te ontvangen. De Canadese CEO beschouwt de huidige wisselkoers van US $ 1 = C $ 1,10 als gunstig en wil deze graag vastzetten, aangezien hij denkt dat de Canadese dollar het komende jaar in waarde zal stijgen (wat zou resulteren in minder Canadese dollars voor de Amerikaanse dollar. export gaat door als het over een jaar wordt ontvangen). Het Canadese bedrijf kan een jaar lang 1,75% US $ lenen en 2,5% per jaar ontvangen voor stortingen in Canadese dollar.

Vanuit het perspectief van het Canadese bedrijf is de binnenlandse valuta de Canadese dollar en de vreemde valuta de Amerikaanse dollar. Hier is hoe de geldmarktafdekking is opgezet.

  1. Het Canadese bedrijf leent de contante waarde van de in Amerikaanse dollar te ontvangen vordering (dwz US $ 50.000, verdisconteerd tegen de US $ rentevoet van 1,75%) = US $ 50.000 / (1,0175) = US $ 49.140,05. Na een jaar zou het geleende bedrag inclusief rente van 1,75% precies $ 50.000 zijn.
  2. Het bedrag van US $ 49.104,15 wordt omgezet in Canadese dollars tegen de contante koers van 1,10 om C $ 54.054,05 te krijgen.
  3. Het bedrag in Canadese dollar wordt tegen 2,5% in deposito geplaatst, zodat het looptijdbedrag (na één jaar) = C $ 54.054,05 x (1,025) = C $ 55.405,41.
  4. Wanneer de exportbetaling is ontvangen, gebruikt het Canadese bedrijf deze om de in US dollar luidende lening van US $ 50.000 terug te betalen. Aangezien het C $ 55.405,41 ontving voor dit bedrag in Amerikaanse dollar, werd het effectief vergrendeld in een termijnkoers van één jaar = C $ 55.405,41 / US $ 50.000 of US $ 1 = C $ 1,108108

Merk op dat hetzelfde resultaat behaald had kunnen worden als het bedrijf een termijnrente had gebruikt. Zoals aangetoond in de vorige paragraaf, zou de termijnkoers zijn berekend als:

US $ 1 (1 + 0,0175) = C $ 1,10 (1 + 0,025); of US $ 1,0175 = C $ 1,1275; of US $ 1 = C $ 1,108108

Waarom zou het Canadese bedrijf de geldmarktafdekking gebruiken in plaats van een regelrecht termijncontract? Mogelijke redenen kunnen zijn dat het bedrijf te klein is om een ​​valutatermijnfaciliteit van zijn bankier te krijgen of dat het geen concurrerende termijnrente heeft gekregen en heeft besloten om in plaats daarvan een geldmarktafdekking te structureren.

Voorbeeld 2: Stel dat u in de VS woont en van plan bent uw gezin over zes maanden mee te nemen op die langverwachte Europese vakantie. U schat dat de vakantie ongeveer € 10.000 zal kosten en bent van plan de rekening te betalen met een prestatiebonus die u over zes maanden verwacht te ontvangen. De huidige spotkoers van EUR is 1,35, maar u maakt zich zorgen dat de euro binnen zes maanden kan stijgen tot 1,40 voor de USD of zelfs hoger, waardoor de kosten van uw vakantie met ongeveer 500 of 4% zouden stijgen.

Daarom besluit u om een ​​geldmarktafdekking aan te gaan, wat betekent dat u gedurende zes maanden Amerikaanse dollars (uw binnenlandse valuta) kunt lenen tegen een jaarlijkse rente van 1,75% en rente kunt ontvangen tegen een jaarlijkse rente van 1,00% op zesmaands EUR-deposito’s.. Hier is hoe dat eruit zou zien:

  1. Leen Amerikaanse dollars voor een bedrag dat gelijk is aan de contante waarde van de betaling, of EUR 9.950,25 (dwz EUR 10.000 / [1 + (0,01 / 2]). Merk op dat we 1% door 2 delen om een ​​half jaar of zes maanden weer te geven, dat is de leenperiode. Bij de contante koers van 1,35 komt dit neer op een geleend bedrag van US $ 13.432,84.
  2. Zet dit USD-bedrag om in euro’s tegen de contante koers van 1,35, die vanaf stap 1 € 9.950,25 is.
  3. Stort gedurende zes maanden EUR 9.950,25 tegen het 1% -tarief op jaarbasis. Dat levert precies 10.000 euro op als de borg binnen zes maanden afloopt, op tijd voor je vakantie.
  4. Het totale terug te betalen bedrag van de lening van US $ inclusief rente (1,75% op jaarbasis voor zes maanden) bedraagt ​​na zes maanden US $ 13.550,37. Nu hoef je alleen maar te hopen dat je een prestatiebonus van minimaal dat bedrag ontvangt om de lening terug te betalen.

Door gebruik te maken van de geldmarktafdekking heeft u effectief een zesmaands termijnkoers van 1,355037 (dwz $ 13.550,37 / EUR 10.000) vastgezet. Merk op dat u tot hetzelfde resultaat had kunnen komen als u een valutatermijn had gebruikt, die zou zijn berekend als:

1 euro (1 + (0,01 / 2)) = 1,35 euro (1 + (0,0175 / 2)), of 1,005 euro = 1,3618125 euro, of 1 euro = 1,355037 euro.

Toepassingen voor geldmarktafdekking

  • De geldmarktafdekking kan effectief worden gebruikt voor valuta’s waarin termijncontracten niet direct beschikbaar zijn, zoals exotische valuta’s of valuta’s die niet algemeen worden verhandeld.
  • Deze afdekkingstechniek is ook geschikt voor een klein bedrijf dat geen toegang heeft tot de valutatermijnmarkt, zoals eerder opgemerkt.
  • De geldmarktafdekking is vooral geschikt voor kleinere kapitaalbedragen waarbij iemand een valutahedge nodig heeft, maar niet bereid is gebruik te maken van futures of valutaopties.

Voors en tegens van Money Market Hedge

  • De geldmarktafdekking stelt, net als een termijncontract, de wisselkoers voor een toekomstige transactie vast. Dit kan goed of slecht zijn, afhankelijk van valutaschommelingen tot de transactiedatum. In het vorige voorbeeld van het vaststellen van de eurokoers zou u zich bijvoorbeeld slim voelen als de euro tegen bijvoorbeeld 1,40 vakantietijd handelde (aangezien u een koers van 1,3550 had vastgezet), maar minder als deze naar 1,30 was gedaald.
  • De geldmarktafdekking kan worden aangepast aan precieze bedragen en datums. Hoewel deze mate van maatwerk ook beschikbaar is in valutatermijncontracten, is de termijnmarkt niet voor iedereen gemakkelijk toegankelijk.
  • De geldmarktafdekking is ingewikkelder dan reguliere valutatermijncontracten, aangezien het een stapsgewijze deconstructie van de laatste is. Het kan daarom geschikt zijn om incidentele of eenmalige transacties af te dekken, maar aangezien het een aantal verschillende stappen omvat, kan het te omslachtig zijn voor frequente transacties. 
  • Er kunnen ook logistieke beperkingen zijn bij het implementeren van een geldmarktafdekking. Het regelen van een aanzienlijk leningbedrag en het deponeren van vreemde valuta is bijvoorbeeld omslachtig en de werkelijke tarieven die worden gebruikt bij de afdekking van de geldmarkt kunnen aanzienlijk verschillen van de groothandelskoersen die worden gebruikt om valutatermijncontracten te prijzen.

Het komt neer op

De geldmarktafdekking is een effectief alternatief voor andere afdekkingsinstrumenten, zoals termijncontracten en futures, als middel om het valutarisico te beperken. Het is ook relatief eenvoudig op te zetten, aangezien een van de enige vereisten is om bankrekeningen in een aantal verschillende valuta’s te hebben. Deze afdekkingstechniek is echter moeilijker vanwege het aantal stappen en de doeltreffendheid ervan kan ook worden belemmerd door logistieke beperkingen en door feitelijke rentetarieven die verschillen van institutionele rentetarieven. Om deze redenen kan de geldmarktafdekking het meest geschikt zijn voor incidentele of eenmalige transacties.