Een overzicht van eerdere recessies - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 21:18

Een overzicht van eerdere recessies

Wist je dat er sinds de Grote Depressie in de VS verschillende recessies zijn geweest? Het zal misschien als een verrassing komen, vooral als je deze gebeurtenissen in de media ziet als eenmalige gruwelen.

Wat is een recessie?

Historisch gezien is een recessie gedefinieerd als twee opeenvolgende kwartalen van een daling van het bbp, de gecombineerde waarde van alle goederen en diensten die in de VS worden geproduceerd  Het verschilt van het bruto nationaal product (BNP) doordat het de waarde van goederen niet omvat en diensten die worden geproduceerd door Amerikaanse bedrijven in het buitenland of goederen en diensten die in de VS worden ontvangen als invoer.2

Een modernere definitie van een recessie die wordt gebruikt door deDating Committeevan het National Bureau of Economic Research (NBER), de groep die de begin- en einddatum van een recessie moet noemen, is ‘een aanzienlijke daling van de economische activiteit verspreid over de economie, meer dan een paar maanden. “

In 2007suggereerde Jeremy J. Nalewaik, een econoom bij de Federal Reserve Board (FRB), dat een combinatie van het BBP en het bruto binnenlands inkomen (GDI) wellicht nauwkeuriger is bij het definiëren van een recessie.  Hieronder volgen enkele van de grootste recessies in de geschiedenis van de Verenigde Staten.

Historische recessies

Laten we enkele van deze recessies eens bekijken op basis van enkele belangrijke kenmerken.

  • Duur : hoe lang heeft de officiële recessie geduurd?
  • Afname van het BBP : met hoeveel is het nationaal inkomen gedaald?
  • Piek werkloosheidspercentage : welk deel van de beroepsbevolking was werkloos?
  • Redenen en oorzaken : welke unieke historische omstandigheden hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van deze recessie?


De NBER verklaarde officieel een einde aan de economische expansie in februari 2020 toen de VS in een recessie raakte te midden van de coronavirus-pandemie.

De Roosevelt-recessie: (mei 1937 – juni 1938)

  • Duur: 13 maanden
  • BBP-daling: 10%
  • Piek werkloosheidspercentage: 20%
  • Redenen en oorzaken: De aandelenmarkt stortte eind 1937 in.  Bedrijven gaven de schuld aan de ‘New Deal’, een reeks door de overheid gefinancierde infrastructuurwerkprojecten via de Works Projects Administration (WPA) en Civilian Conservation Corps (CCC).8  Deze projecten leverden werk op voor meer dan 250.000 mannen.  De regering gaf de schuld aan een “kapitaalstaking” (gebrek aan investeringen) bij bedrijven, terwijl “New Dealers” de schuld gaf aan bezuinigingen op de WPA-financiering.7  De eerste vier jaar vanaftrekpostenop de sociale zekerheid brachten op dit moment $ 2 miljard uit de omloop.

The Union Recession: (februari 1945 – oktober 1945)

  • Duur: acht maanden
  • BBP-daling: 10,9%
  • Piek werkloosheidspercentage: 5,2%
  • Redenen en oorzaken: het einde van de Tweede Wereldoorlog, het begin van de demobilisatie van strijdkrachten en de langzame overgang naar civiele productie markeerden deze periode. De oorlogsproductie was vrijwel gestaakt en veteranen begonnen net weer aan het werk te gaan.  Het stond ook bekend als de “Vakbondsrecessie”, omdat vakbonden zich begonnen te bevestigen. De minimumlonen stegen en de kredietverlening was krap.

De naoorlogse recessie: (november 1948 – oktober 1949)

  • Duur: 11 maanden
  • BBP-daling: 1,7%
  • Piek werkloosheidspercentage: 5,7%
  • Redenen en oorzaken: toen terugkerende veteranen in groten getale weer bij het personeel kwamen om te strijden voor banen met bestaande burgerarbeiders die tijdens de oorlog het personeelsbestand waren binnengekomen, begon de werkloosheid te stijgen. De reactie van de regering was minimaal, omdat ze zich destijds veel meer zorgen maakte over inflatie dan over werkloosheid.

De recessie na de Koreaanse oorlog: (juli 1953 – mei 1954)

  • Duur: 10 maanden
  • BBP-daling: 2,7%
  • Piek werkloosheidspercentage: 5,9%
  • Redenen en oorzaken: na een periode van inflatie die volgde op de Koreaanse oorlog, werden meer dollars besteed aan de nationale veiligheid.  De Federal Reserve verstrakte het monetaire beleid om de inflatie te beteugelen in 1952. De dramatische verandering in rentetarieven veroorzaakte toenemend pessimisme over de economie en verminderde totale vraag.

De Eisenhower-recessie: (augustus 1957 – april 1958)

  • Duur: acht maanden
  • BBP-daling: 3,7%
  • Piek werkloosheidspercentage: 7,4%
  • Redenen en oorzaken: De regering verstrakte het monetaire beleid in vergelijking met jaren vóór de recessie om de inflatie te beteugelen, maar de prijzen bleven in de VS tot 1959 stijgen.  De scherpe wereldwijde recessie en de sterke Amerikaanse dollar droegen bij aan een tekort op de buitenlandse handel.

De recessie “voortschrijdende aanpassing”: (april 1960 – februari 1961)

  • Duur: 10 maanden
  • BBP-daling: 1,6%
  • Piek werkloosheidspercentage: 6,9%
  • Redenen en oorzaken: Deze recessie stond ook bekend als de “voortschrijdende aanpassing” voor veel grote Amerikaanse industrieën, waaronder de auto-industrie. Amerikanen begonnen over te schakelen op het kopen van compacte en vaak in het buitenland gemaakte auto’s en de industrie trok voorraden aan. Het bruto nationaal product (BNP) en de vraag naar producten zijn gedaald.

The Nixon Recession: (december 1969 – november 1970)

De oliecrisis-recessie: (november 1973 – maart 1975)

The Energy Crisis Recession: (januari 1980 – juli 1980)

Recessie Iran / Energiecrisis: (juli 1981 – november 1982)

De recessie in de Golfoorlog: (juli 1990 – maart 1991)

De 9/11 recessie: (maart 2001 – november 2001)

The Great Recession: (december 2007 – juni 2009)

Covid-19-recessie (februari 2020-lopend)

Het komt neer op

Dus wat hebben al deze zeer verschillende recessies gemeen? In veel gevallen is de belangrijkste factor een periode van expansief monetair beleid in de jaren voorafgaand aan de recessie, soms om de oorlogsuitgaven van de overheid te financieren of in een poging om de economie weer op te blazen na de vorige recessie.

Zodra de resulterende schuldenbellen opduiken of het einde van een oorlog leidt tot bezuinigingen op de monetaire expansie, worden jarenlange overbelaste, op schulden gebaseerde investeringen en malinvesteringen meestal weggevaagd in een proces van schulddeflatie in een relatief korte periode. Dit verhoogt de werkloosheid en drukt het BBP.

Afgezien van de onderliggende monetaire trends, helpen reële economische schokken vaak om het keerpunt in een recessie op gang te brengen. Ten eerste lijken olieprijsschommelingen consistente en frequente historische voorlopers te zijn van recessies in de VS.  Een piek in de olieprijzen ging vooraf aan of viel samen met 10 van de 12 recessies na de Tweede Wereldoorlog.  Dit onderstreept dat hoewel de mondiale integratie van economieën, waardoor effectievere samenwerkingsinspanningen tussen regeringen mogelijk zijn, in de loop van de tijd is toegenomen, de integratie zelf de wereldeconomieën nauwer met elkaar verbindt, waardoor ze vatbaarder worden voor problemen buiten hun grenzen.