Veilig spelen op buitenlandse aandelenmarkten

Voor velen kan beleggen in buitenlandse aandelenmarkten een uitdagende manier zijn om een portefeuille in evenwicht te brengen, hoewel de resultaten vaak lonend kunnen zijn. Beleggers die wel meedoen, hebben de mogelijkheid om deel te nemen aan de groeivooruitzichten op lange termijn van veel opkomende markten – markten met snellere groeipercentages in vergelijking met die ontwikkelde landen.

Succesvol beleggen vereist inzicht in de risico’s van beleggen in dit soort markten en hoe u aandelen op de buitenlandse markten kunt kopen.

Problemen met buitenlandse aandelenmarkten

Investeren in buitenlandse aandelenmarkten brengt heel wat uitdagingen met zich mee vergeleken met investeren in binnenlandse markten. Succesvolle beleggers weten wat deze obstakels zijn en hebben strategieën bedacht om deze te overwinnen om hun portefeuilles een hoger rendement te bieden. Hieronder zullen we enkele veel voorkomende risico’s onderzoeken, waaronder gebrek aan transparantie, valutarisico, volatiliteit en manieren vinden om op deze markten te kopen.

Gebrek aan doorzichtigheid

Veel opkomende markten en sommige ontwikkelde markten hebben niet dezelfde soorten rapportagestandaarden als de Verenigde Staten. De Securities and Exchange Act van 1934 vereist bijvoorbeeld dat alle bedrijven die aan een Amerikaanse beurs zijn genoteerd,hun inkomsten elk kwartaal rapporteren en regelmatigde juiste documentatie bij de Securities and Exchange Commission indienen.

Dit kunnen 10K s, 10Q s en andere soorten documenten zijn. In andere landen zijn deze wetten niet van toepassing en kan het moeilijk zijn om nauwkeurige informatie over het bedrijf te vinden – laat staan ​​dat toegang tot de informatie een taalbarrière kan hebben.

Valutarisico

Wanneer de valuta van het land waarin wordt geïnvesteerd in waarde stijgt ten opzichte van de Amerikaanse dollar, is de waarde van de investering meer geld waard. Aan de andere kant kan de waarde van de investering waardeloos zijn wanneer deze in waarde daalt ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Ook kunnen sommige landen valutabeperkingen opleggen die de mogelijkheid om de valuta van het land te “uitbetalen” te vertragen of te stoppen.

Kopen op buitenlandse markten

Het kopen van aandelen in deze verschillende markten kan op zijn zachtst gezegd een uitdaging zijn. Makelaars hebben niet altijd toegang tot specifieke markten en kunnen bepaalde transacties niet uitvoeren. Wanneer makelaars in staat zijn om te handelen, kunnen de rapportage- en clearingtijden langer zijn dan op Amerikaanse markten, waardoor langere afwikkelingen mogelijk zijn. Ook is de bewaring van de aandelen mogelijk niet beschermd tegen fraude of diefstal als de bank of beursvennootschap ten onder gaat.

Beweeglijkheid

Buitenlandse aandelenmarkten kunnen soms volatiel zijn. Deze markten kunnen enorme schommelingen hebben, op en neer. Dit kan extremer zijn in vergelijking met de Amerikaanse markten, vanwege handel met voorkennis, manipulatie of andere factoren. Een goed voorbeeld hiervan deed zich in 1994 voor in Mexico.

Tussen 1989 en 1993 was Mexico in staat de inflatie onder controle te houden en zijn oplopende buitenlandse schuld terug te dringen. Vóór 1994 was de peso tegen een vaste koers aan de Amerikaanse dollar gekoppeld. Toen de regering besloot de handelsband te verbreden van 3,47 naar 4, was er een enorme ineenstorting van de peso, waardoor de aandelen op de Bolsa Mexicana de Valores (Mexicaanse aandelenmarkt) met maar liefst 60% daalden.

Het is belangrijk voor beleggers in deze markten om zich te concentreren op langetermijnfactoren. Hoewel de markten soms volatiel kunnen zijn, mogen de dagelijkse op-en-neergaande schommelingen gretige beleggers niet afschrikken. Er zijn veel manieren om betrokken te raken bij buitenlandse aandelenmarkten zonder te maken te hebben met veel van de bovengenoemde risico’s, zoals American Depository Receipts (ADR’s), Exchange Traded Funds (ETF’s) en onderlinge fondsen.

Amerikaanse certificaten

ADR’s  zijn buitenlandse aandelen die worden verhandeld op Amerikaanse beurzen. Dit zijn over het algemeen grotere, stabielere bedrijven die onderworpen zijn aan Amerikaanse noterings- en rapporteringsnormen. Ze moeten alle toepasselijke documentatie bij de SEC indienen om op de lijst te worden geplaatst.  ADR’s dienen op dezelfde manier te worden behandeld als regelmatig genoteerde effecten wat betreft de inherente risico’s die gepaard gaan met het verhandelen van aandelen.

Op de beurs verhandelde fondsen

Een ETF is een fonds dat handelt op een Amerikaanse beurs die een onderliggende index volgt. Het handelt als een aandeel en kan gedurende een handelsdag worden gekocht en verkocht. ETF’s kunnen worden gebruikt om een ​​index te volgen die correleert met een bepaald land of een bepaalde regio. Dit zorgt voor meer diversificatie door risico te spreiden.

ETF’s moeten de Amerikaanse rapportagestandaarden volgen.  Het nadeel van ETF’s is dat ze op bepaalde momenten volatiel kunnen worden, omdat ze indexen uit verschillende landen kunnen volgen.

Beleggingsfondsen

Een beleggingsfonds is een investeringsmaatschappij die het geld van veel investeerders bundelt. Dat geld wordt gebruikt om te investeren in aandelen, obligaties en andere gebieden. Het basisidee is dat onderlinge fondsen voor diversificatie kunnen zorgen door beleggers in staat te stellen het risico over veel verschillende gebieden te spreiden. Beleggingsfondsen stellen beleggers in staat om op veel manieren buitenlandse markten te betreden, en de soorten fondsen variëren.

Hieronder staan ​​enkele van de soorten die beleggers kunnen gebruiken:

• Wereldwijde fondsen investeren voornamelijk in buitenlandse bedrijven, maar kunnen ook investeren in Amerikaanse bedrijven.
• Internationale fondsen investeren in specifieke bedrijven buiten de Verenigde Staten.
• Regionale en landelijke fondsen investeren in een bepaalde regio of land.
• Internationale indexfondsen volgen de index van de aandelenmarkt van een bepaald land.