Kort en vervormd: Manipulatie van de bearmarkt
Een minder bekende en meer sinistere versie van short selling kan plaatsvinden op Wall Street. Het heet ‘kort en vervormd’ (S&D). Het is belangrijk dat beleggers zich bewust zijn van de gevaren van S&D en weten hoe ze zichzelf kunnen beschermen.
Niets is inherent mis met baissetransacties, wat is toegestaan volgens de voorschriften van de Securities and Exchange Commission (SEC). Het type ‘short and distort’ short-seller maakt echter gebruik van verkeerde informatie en een bearmarkt om aandelen te manipuleren. S&D is illegaal,1 net als zijn tegenhanger, de pomp en de dump, die voornamelijk wordt gebruikt in een bullmarkt.
Belangrijkste leerpunten
- Short and distort (S&D) verwijst naar een onethische en illegale praktijk waarbij een aandeel wordt kortgesloten en vervolgens geruchten worden verspreid in een poging de prijs te verlagen.
- S & D-handelaren manipuleren aandelenkoersen door lastercampagnes uit te voeren, vaak online, om de prijs van de beoogde aandelen te verlagen.
- Het plan van een short-and-distorter kan alleen slagen als de S & D-handelaar een zekere mate van geloofwaardigheid heeft.
- Een ‘short and distort’ is het omgekeerde van de bekendere ‘pump and dump’-tactiek.
Short selling versus short en distort (S&D)
Short selling is de praktijk waarbij geleende aandelen worden verkocht in de hoop dat de aandelenkoers snel zal dalen, waardoor de shortverkoper het met winst kan terugkopen. De SEC heeft er om verschillende goede redenen een legale activiteit van gemaakt. Ten eerste verschaft het de markten meer informatie. Shortverkopers voeren vaak uitgebreide, legitieme due diligence uit om feiten aan het licht te brengen die hun vermoeden ondersteunen dat het doelbedrijf overgewaardeerd is. Ten tweede draagt short selling bij aan de marktliquiditeit aangezien het voldoet aan de aanbodcomponent van het vraag / aanbod-paradigma. Tot slot, short selling ook beleggers die de aandelen bezit (hebben lange posities) met de mogelijkheid om extra inkomsten te genereren door het uitlenen van hun aandelen aan de shorts.
S & D-handelaren manipuleren daarentegen de aandelenkoersen in een bearmarkt door shortposities in te nemen en vervolgens een lastercampagne te gebruiken om de prijs van de beoogde aandelen te verlagen. Dit is het omgekeerde van de ‘pump and dump’-tactiek, waarbij een belegger aandelen koopt (een longpositie inneemt) en valse informatie afgeeft waardoor de koers van het doelaandeel stijgt.
Over het algemeen is het gemakkelijker om aandelen te manipuleren om te dalen in een bearmarkt en omhoog in een stijgende markt. De ‘pump and dump’ is misschien beter bekend dan de ‘short and distort’, gedeeltelijk vanwege de inherente bullish bias die in de meeste aandelenmarkten is ingebouwd, en vanwege de berichtgeving in de media over de uitgebreide Amerikaanse bullmarkt die over het algemeen een rol speelde voor het grootste deel van drie decennia.
Het belangrijkste doel van een S & D-handelaar is om te profiteren door een aandeel kort te sluiten voordat het openbaar wordt gesmeerd. De theorie is dat door de beleggers van het aandeel bang te maken, ze massaal zullen vluchten, waardoor de koers van het aandeel zal dalen. Het plan van een short-and-distorter kan alleen slagen als de S & D-handelaar geloofwaardig is. Daarom zullen ze vaak schermnamen en e-mailadressen gebruiken die suggereren dat ze geassocieerd zijn met gerenommeerde entiteiten, zoals de SEC of Financial Industry Regulatory Authority (FINRA). De strekking van hun boodschap is om investeerders ervan te overtuigen dat regelgevende autoriteiten zich ernstige zorgen maken over het bedrijf en dat ze contact opnemen met de investeerders van het aandeel als een gebaar van goede wil.
‘Korte en vervormde’ handelaren maken prikborden onoverzichtelijk, wat het voor een investeerder erg moeilijk maakt om de claims te verifiëren. “Ga weg voordat alles instort” en “Beleggers die een class action rechtszaak willen aangaan, kunnen contact opnemen met…” zijn typische berichten, evenals hun projecties van $ 0 aandelenkoersen en 100% verliezen. Elke persoon of entiteit die probeert zijn beweringen tegen te spreken, wordt het doelwit van hun aanvallen. Met andere woorden, de marktmanipulator zal er alles aan doen om te voorkomen dat de waarheid naar buiten komt en de koers van het beoogde aandeel naar beneden te houden.
Films als Wall Street (1987) en Boiler Room (2000) brachten dit soort beursmanipulaties naar voren en hielpen investeerders voor te lichten over de risico’s van het spelen op de markten.
Het netto-effect van kort en vervormd
Wanneer een ‘korte en vervormende’ manoeuvre slaagt, verkopen beleggers die aanvankelijk aandelen tegen hogere prijzen kochten, tegen lage prijzen vanwege hun verkeerde overtuiging dat de waarde van het aandeel aanzienlijk zal dalen. Deze verkoopdruk drijft de aandelenkoers omlaag, waardoor de S & D-handelaren hun winsten kunnen dekken en vastleggen.
Tijdens de chaos rond enkele prominente faillissementen, zoals Enron in 2001 of Nortel in 2009, waren beleggers gevoeliger voor dit soort manipulatie van andere aandelen dan ze anders zouden zijn geweest. Tijdens neergangen kan de eerste schijn van ongepastheid er gemakkelijk toe leiden dat investeerders naar de heuvels rennen. Als gevolg hiervan lopen veel onschuldige, legitieme en groeiende bedrijven het risico verbrand te worden en investeerders mee te nemen.
Kort en vervormd herkennen en voorkomen
Hier zijn enkele tips om te voorkomen dat u wordt verbrand door een ‘kort en vervormd’ schema:
- Geloof niet alles wat u leest – verifieer de feiten.
- Doe uw eigen due diligence en bespreek dit met uw makelaar.
- Hypotheceer uw aandelen – haal het uit de straatnaam om te voorkomen dat short sellers het lenen en verkopen.
De beste manier om uzelf te beschermen, is door uw eigen onderzoek te doen. Veel aandelen met een groot potentieel worden door Wall Street genegeerd. Door uw eigen huiswerk te maken, zou u zich veel zekerder moeten voelen bij uw beslissingen. En zelfs als de S & D’s uw aandeel aanvallen, zult u hun vervormingen beter kunnen detecteren en zult u minder snel ten prooi vallen aan hun valse beweringen.
Hoe u goed onderzoek kunt identificeren
Stel uzelf deze vragen om de belangrijkste kenmerken van een goed onderzoeksrapport te herkennen :
1. Is er een disclaimer?
De SEC vereist dat iedereen het verlenen van beleggingsdiensten informatie of advies van de aard van de relatie tussen de informatieverstrekker (het onderzoek volledig openbaar analyst ) en het bedrijf dat is het onderwerp van het rapport. Als er geen disclaimer is, moeten beleggers het rapport negeren.
2. Wat is de aard van de relatie?
Investeerders kunnen goede informatie krijgen uit stukken die zijn gepubliceerd door investor relations firma’s, makelaardijen en onafhankelijke onderzoeksbedrijven. Als u al deze bronnen gebruikt, krijgt u informatie en perspectieven die u kunnen helpen betere investeringsbeslissingen te nemen. U moet hun conclusies echter evalueren in het licht van de (eventuele) compensatie die de informatieverstrekker voor het rapport heeft ontvangen.
Kan een Wall Street-analist, die zelfs niet gedeeltelijk wordt gecompenseerd door de prestaties van de voorraad in hun analyse, meer objectief is dan een vergoeding op basis van onderzoeksbureau dat wordt betaald een vast maandelijks tarief met geen prestatie bonus? Het antwoord op deze vraag wordt aan elke investeerder overgelaten om te beslissen, maar beide soorten rapporten zijn doorgaans beschikbaar voor het evalueren van een potentiële investering. De aard van de vergoeding geeft informatie om u te helpen de objectiviteit van een rapport te beoordelen.
3. Is de auteur geïdentificeerd en worden contactgegevens verstrekt?
Over het algemeen is het een goed teken als de naam en contactgegevens van de auteur op het rapport staan, omdat het aantoont dat de auteur trots is op het rapport en investeerders een manier biedt om contact op te nemen met de auteur voor aanvullende informatie.
Onderzoeksrapporten van legitieme beursvennootschappen vermelden de naam van de auteur en contactgegevens bovenaan de voorpagina. Als de naam van de auteur niet wordt vermeld, moeten beleggers zeer sceptisch zijn over de inhoud van het rapport.
4. Wat zijn de referenties van de auteur?
Letters achter een naam betekenen niet noodzakelijk dat de auteur van het rapport een betere analist is, maar ze geven wel aan dat de analist aanvullende studies heeft uitgevoerd om zijn of haar kennis van financiën en beleggen uit te breiden.
5. Hoe leest het rapport?
Als het rapport grootse woorden en uitroeptekens bevat, pas dan op. Dit wil niet zeggen dat goede analisten saai zijn, maar goede rapporten lezen niet als een krantenkop. Een gerenommeerde analist zou nooit overdrijvingen gebruiken als ‘zekere dingen’ of ‘raketten’ en zou nooit suggereren dat u een hypotheek op uw huis plaatst om een aandeel te kopen.
Objectieve onderzoeksrapporten bieden onderbouwde argumenten om een aandeel te kopen of verkopen. Sleutelfactoren zoals managementexpertise, concurrentievoordelen en kasstromen worden aangehaald als bewijs om de aanbeveling te ondersteunen.
6. Is er een verdienmodel en een richtprijs met redelijke aannames?
De kern van elke aanbeveling is het verdienmodel en de richtprijs. De aannames waarop het verdienmodel is gebaseerd, moeten duidelijk worden vermeld, zodat de lezer kan beoordelen of de aannames redelijk zijn. De richtprijs moet gebaseerd zijn op waarderingsstatistieken, zoals de koers-winstverhouding (P / E) of de koers-boekwaarde (P / B) -verhouding, die ook zijn gebaseerd op redelijke veronderstellingen. Als een rapport deze details mist, is het over het algemeen veilig om aan te nemen dat het rapport geen deugdelijke basis heeft en moet worden genegeerd.
7. Is er doorlopend onderzoek?
Een toezegging om doorlopende onderzoeksdekking te bieden (minstens één rapport per kwartaal gedurende minstens één jaar) geeft aan dat er een solide geloof is in de fundamentele sterke punten van het bedrijf. Er zijn veel middelen nodig om dit soort dekking te bieden, dus een bedrijf dat doorlopende dekking biedt, is een teken dat het legitiem gelooft in het langetermijnpotentieel van een aandeel.
Dit in tegenstelling tot eenmalige rapporten die worden gebruikt om aandelen te manipuleren. In deze gevallen zullen vermeende onderzoeksbureaus plotseling ‘rapporten’ uitbrengen over aandelen waarover ze nog nooit eerder hebben gerapporteerd. Over het algemeen kunnen deze rapporten worden geïdentificeerd als een poging tot voorraadmanipulatie omdat ze niet de kenmerken van een legitiem onderzoeksrapport bevatten, zoals hierboven besproken.
Het komt neer op
Gewetenloze S & D-tactieken kunnen ervoor zorgen dat beleggers de tas vasthouden. Gelukkig zijn voorraadrapporten van hoge kwaliteit relatief gemakkelijk te herkennen en hoeven ze niet te worden verward met de dramatische, valse beweringen van de aandelenmanipulator. Blijf kalm bij het analyseren van een aandeel en voorkom dat u verstrikt raakt in een online hype. Door potentiële investeringen zorgvuldig en objectief te analyseren, kunt u voorkomen dat u ten prooi valt aan S & D-spelers en in het algemeen betere aandelenselecties maken.