Hoe u een pensioenportfoliostrategie maakt

De eerste regel voor het plannen van een pensioeninkomen is: kom nooit zonder geld te zitten. De tweede regel is: vergeet nooit de eerste regel.

Het klinkt vrij eenvoudig. Waar het ingewikkeld wordt, is het onderhandelen tussen twee even geldige maar tegenstrijdige zorgen: de behoefte aan veiligheid en kapitaalbehoud, en de behoefte aan groei om inflatie in te dekken gedurende het leven van de gepensioneerde. Er zijn maar weinig mensen die hoge vliegrisico’s willen nemen met hun pensioenfondsen. Toch zal een beleggingsportefeuille zonder risico – een die uitsluitend wordt belegd in veilige inkomsten, zoals Amerikaanse

Hoe contra-intuïtief het ook klinkt, het is vrijwel gegarandeerd dat risicovrije portefeuilles geen redelijke economische doelen zullen bereiken. Aan de andere kant heeft een portefeuille met alleen aandelen een hoog verwacht rendement, maar gaat het gepaard met volatiliteit die het risico loopt te worden gedecimeerd als de opnames doorgaan tijdens dalende markten. De juiste strategie brengt deze twee tegenstrijdige vereisten in evenwicht.

Een evenwichtige portefeuille

Het doel zal zijn om een ​​portefeuille te ontwerpen die de vereisten van liberaal inkomen in evenwicht brengt met voldoende liquiditeit om neergaande markten te weerstaan. We kunnen beginnen met het opdelen van het portfolio in twee delen met voor elk specifieke doelen:

1. De breedst mogelijke diversificatie verlaagt de volatiliteit van het aandelengedeelte tot de laagste praktische limiet en biedt tegelijkertijd de langetermijngroei die nodig is om de inflatie af te dekken, en voldoet aan het totale rendement dat nodig is om opnames te financieren.
2. De rol van vastrentende waarden is om een waardeopslag te bieden om uitkeringen te financieren en om de totale volatiliteit van de portefeuille te verminderen. De vastrentende portefeuille is ontworpen om bijna volatiel te zijn op de geldmarkt, in plaats van te proberen het rendement op te rekken door de duration te verlengen of de kredietkwaliteit te verlagen. Inkomensproductie is geen primair doel.

Beide delen van de portefeuille dragen bij aan het doel om gedurende lange perioden een liberale duurzame terugtrekking te genereren. Merk op dat we specifiek niet investeren voor inkomen; we investeren eerder voor totaalrendement.

Totaal rendement versus inkomen

Je grootouders investeerden voor inkomen en propten hun portefeuilles vol met dividendaandelen, preferente aandelen, converteerbare obligaties en meer generieke obligaties. De mantra was om van het inkomen te leven en nooit de directeur aan te raken. Ze selecteerden individuele effecten op basis van hun dikke sappige opbrengsten. Het klinkt als een redelijke strategie, maar ze kregen alleen een portefeuille met een lager rendement en een hoger risico dan nodig.

Destijds wist niemand beter, dus we kunnen ze vergeven. Ze deden hun best onder de heersende wijsheid. Bovendien waren dividenden en rente in de tijd van uw grootouders veel hoger dan nu, en de levensverwachting na pensionering was korter. Dus hoewel verre van perfect, werkte de strategie naar een mode.

Tegenwoordig is er een veel betere manier om na te denken over beleggen. De hele strekking van de moderne financiële theorie is om de focus te verleggen van individuele effectenselectie naar activaspreiding en portefeuilleopbouw en om ons te concentreren op totaalrendement in plaats van op inkomen. Als de portefeuille om welke reden dan ook uitkeringen moet doen, bijvoorbeeld om uw levensstijl tijdens uw pensionering te ondersteunen, is het mogelijk om een ​​keuze te maken uit de activaklassen om de aandelen waar nodig af te schaffen.

De totaalrendementsbenadering

Total Return Investing laat de kunstmatige definities van inkomen en hoofdsom los, wat leidde tot tal van boekhoudkundige en investeringsdilemma’s. Het produceert portfolio-oplossingen die veel beter zijn dan het oude protocol voor het genereren van inkomsten. Uitkeringen worden opportunistisch gefinancierd uit elk deel van de portefeuille zonder rekening te houden met boekhoudkundige inkomsten, dividenden of rente of verliezen; we zouden de uitkeringen kunnen karakteriseren als  synthetische dividenden.

De totaalrendementsbenadering wordt algemeen aanvaard door academische literatuur en institutionele best practices. Het is vereist door de Uniform Prudent Investment Act (UPIA),  de Employee Retirement Income Security Act (ERISA), common law en regelgeving.  De verschillende wet- en regelgeving zijn in de loop van de tijd allemaal veranderd om de moderne financiële theorie te integreren, inclusief het idee dat beleggen voor inkomen een ongeschikte investeringsstrategie is.

Toch zijn er altijd mensen die het niet begrijpen. Veel te veel individuele investeerders, vooral gepensioneerden of degenen die regelmatige uitkeringen nodig hebben om hun levensstijl te ondersteunen, zitten nog steeds vast in de investeringsstrategie van grootvader. Gegeven de keuze tussen een belegging met een dividend van 4% en een verwachte groei van 2% of een verwacht rendement van 8% maar geen dividend, zouden velen kiezen voor de dividendbelegging, en ze zouden kunnen argumenteren tegen al het beschikbare bewijs dat hun portefeuille ‘veiliger is’.. ” Het is aantoonbaar niet zo.

Total Return Investing in Action

Dus, hoe kan een belegger een stroom aan opnames genereren om zijn levensstijlbehoeften te ondersteunen vanuit een totaalrendementportefeuille?

• Begin met het selecteren van een duurzaam opnamepercentage. De meeste waarnemers zijn van mening dat een jaarlijks percentage van 4% duurzaam is en een portefeuille in de loop van de tijd laat groeien.
• Maak een activaspreiding op het hoogste niveau van 40% aan kortlopende obligaties van hoge kwaliteit en 60% (het saldo) aan een gediversifieerde wereldwijde aandelenportefeuille van misschien wel 10 tot 12 activaklassen.
• Genereer dynamisch contant geld voor uitkeringen, afhankelijk van de situatie.