Verzekeringssector ETF
Wat is een ETF voor de verzekeringssector?
Een ETF uit de verzekeringssector is een exchange-traded fund (ETF) dat tot doel heeft een rendement te genereren dat gelijk is aan een onderliggende index van verzekeraars.
Een verzekerings-ETF belegt in alle soorten verzekeraars, inclusief eigendoms- en ongevallenverzekeraars , levensverzekeraars , full-line verzekeraars en verzekeringsmakelaars. Afhankelijk van zijn mandaat kan een dergelijke ETF ook internationale verzekeraars hebben, of beperkt zijn tot alleen binnenlandse verzekeringsmaatschappijen.
Belangrijkste leerpunten
- Een ETF uit de verzekeringssector is een exchange-traded fund (ETF) dat tot doel heeft een rendement te genereren dat gelijk is aan een onderliggende index van verzekeraars.
- Ze beleggen in alle soorten verzekeraars en kunnen, afhankelijk van hun mandaat, ook buitenlandse effecten aanhouden.
- Verzekeringsaandelen worden beschouwd als defensieve investeringen vanwege de relatieve stabiliteit van hun bedrijfsmodellen.
- Ze hebben echter de neiging cyclisch te zijn en stijgen en dalen met de economische cyclus.
Een ETF uit de verzekeringssector begrijpen
ETF’s, een afkorting van exchange-traded funds, zijn een verzameling effecten die een onderliggende index volgen. Ze lijken op onderlinge fondsen, maar zijn genoteerd aan beurzen en worden de hele dag door verhandeld, net als gewone aandelen.
Sommige ETF’s proberen de prestaties van de bredere aandelenmarkt te repliceren. Anderen hebben een beperktere focus en zijn gespecialiseerd in aandelen en effecten van een specifieke sector – een doel dat mogelijk wordt gemaakt dankzij de toename van industrie-indexen die ze kunnen volgen.
Verzekeringsaandelen, een van de vele bedrijfstakken of subsectoren binnen de financiële dienstverlening, worden beschouwd als defensieve beleggingen vanwege de relatieve stabiliteit van hun bedrijfsmodellen. Deze bedrijven bieden klanten bescherming of vergoeding tegen financiële verliezen in ruil voor een maandelijks bedrag, ook wel een premie genoemd.
Op basis van hun analyse van de kans op een ramp en de vele andere risico’s die verband houden met het soort dekking dat ze bieden, maken verzekeraars uiteindelijk weinig grote uitbetalingen om claims te dekken. Dat stelt hen in staat om het merendeel van de klantenpremies te storten, die worden herbelegd om een inkomen te genereren. Een deel van deze inkomsten wordt vervolgens gedeeld met aandeelhouders in de vorm van dividenden.
Belangrijk:
Verzekeringsmaatschappijen rekenen premies in ruil voor dekking, en herinvesteren die premies vervolgens in andere rentegenererende activa.
Voorbeeld van een ETF uit de verzekeringssector
Volgens etfdb.com zijn er momenteel drie ETF’s uit de verzekeringssector beschikbaar voor beleggers. De grootste van het stel, de SPDR S&P Insurance ETF (KIE), heeft ongeveer $ 343,45 miljoen aan beheerd vermogen (AUM).
Het doel van KIE is om de prestaties van de S&P Insurance Select Industry Index te volgen. In tegenstelling tot sommige van zijn concurrenten, is het fonds echter niet van plan om alle effecten die in zijn benchmark vertegenwoordigd zijnte kopen, maar geeft het er de voorkeur aan om een steekproef ervan te kopen – onder normale omstandigheden beweert KIE over het algemeen ten minste 80 procent van zijn totale activa te beleggen. in de effecten waaruit de index is samengesteld.
Op 31 december 2020 rapporteerde de ETF 52 belangen, waarbij elk bedrijf, groot of klein, 2 procent van zijn portefeuille uitmaakte. KIE’s schema voor gelijke weging en het smallere aandelenuniversum betekent dat het enigszins verschilt van zijn benchmark. Het heeft een voorliefde voor onderwogen eigendoms- en ongevallenverzekeringen ten gunste van een grotere blootstelling aan herverzekeringsmaatschappijen, maar streeft er nog steeds naar om ervoor te zorgen dat de effecten die het bezit over het algemeen dezelfde risico- en rendementskenmerken weerspiegelen als de index die het volgt.
KIE heeft een kostenratio van 0,35 procent, iets onder het gemiddelde ETF-tarief van 0,44 procent. Dat betekent dat het fonds $ 3,50 aan jaarlijkse kosten in rekening brengt voor elke $ 1.000 die wordt geïnvesteerd.
Voordelen en nadelen van een ETF uit de verzekeringssector
ETF’s uit de verzekeringssector bieden beleggers over het algemeen dezelfde voordelen als traditionele op de beurs verhandelde fondsen, waaronder lage kostenratio’s, flexibiliteit, behoorlijke liquiditeit en belastingefficiëntie. Ze worden verhandeld op de meeste grote beurzen tijdens normale handelsuren en ondersteunen shortverkopen of kopen met marge.
Een van de grootste voordelen van ETF’s is diversificatie. Ze bieden onmiddellijke blootstelling aan een verscheidenheid aan bedrijven en helpen investeerders om bedrijfsspecifieke risico’s te verminderen. Aangezien verzekeringsaandelen historisch gezien tot de beste presteerders in de financiële sector behoren, kan het aantrekkelijk zijn om brede toegang tot de sector te krijgen.
Toch zijn ETF’s, zoals bij elke belegging, niet zonder risico. Beleggers wordt aangeraden zorgvuldig te letten op de kostenratio’s, om ervoor te zorgen dat de kosten niet te veel in het rendement opeten, en een duidelijk begrip te ontwikkelen van het mandaat van elke ETF, de relatie met de onderliggende index en het soort effecten dat het bezit. Verzekeringsmaatschappijen zijn niet allemaal hetzelfde. Elk kan zich specialiseren in verschillende soorten markten en sommige zijn niet zo goed als acceptatie, het proces van het evalueren van risico’s en dienovereenkomstig prijzen, zoals andere.
Het is ook de moeite waard om in gedachten te houden dat verzekeringsaandelen over het algemeen gevoelig zijn voor veel van dezelfde cyclische krachten die van invloed zijn op andere financiële bedrijven. Verzekeringsindexen en ETF’s op basis daarvan bereikten tijdens de financiële crisis van 2008 dieptepunten in meerdere jaren. Vervolgens namen ze deel aan de marktrally die begon in 2009 en behoorden tot de toppresteerders na de presidentsverkiezingen van 2016, die werd geleid door cyclische aandelen en de gepositioneerde profiteren van deregulering door de industrie.