Silver Thursday: hoe twee rijke handelaren de markt in het nauw dreven
De aandelenmarkt krijgt de meeste aandacht van de media omdat het gemakkelijker te begrijpen is dan zijn neef, de grondstoffenmarkt. Dat gezegd hebbende, de grondstoffenmarkt heeft net zoveel spectaculaire verhalen te vertellen als de aandelenmarkt. ” Mr. Copper ” – de Japanse handelaar Yasuo Hamanaka – trok de aandacht van de wereld in de jaren negentig toen zijn gewaagde (en briljante) poging om de kopermarkt te manipuleren aan het licht kwam. De heer Copper bouwde echter alleen voort op een truc die twintig jaar eerder door de gebroeders Hunt was ontwikkeld. Laten we een reis maken door een van de grootste speculatieve pogingen om een markt in het nauw te drijven – en hoe het misging. (Voor achtergrondinformatie lezen, zie tycoon HL Hunt stierf in 1974, liet hij zijn uitgestrekte familie miljarden. Twee van zijn zonen, Herbert en Nelson, namen hun oliegeld-erfenis mee naar de grondstoffenmarkt en investeerden op een manier die hun vader nooit had kunnen bedenken. De gebroeders Hunt geloofden dat inflatie ertoe zou leiden dat zilver een toevluchtsoord zou worden, net als zijn duurdere neef, goud.
Met name Nelson “Bunker” Hunt geloofde dat er inflatoire druk zou zijn die de waarde zou vernietigen van alle beleggingen die luiden in of gebonden zijn aan papieren valuta. (Zie voor gerelateerde informatie Handelen in futurescontracten in goud en zilver.)
A Demand Driven by Two Bunker voorzag ten minste een vertienvoudiging van de zilverprijs als gevolg van de kelderende reële waarde van de dollar, dus begonnen hij en zijn broer zowel fysiek zilver als toekomstige contracten op te kopen. In plaats van contracten af te sluiten met contante betalingen, een gebruikelijke procedure op de grondstoffenmarkt, namen de Hunts zilver in ontvangst. Vervolgens sloegen ze dit zilver op en gebruikten ze hun grote kasreserves om nog meer futures op te kopen. De miljarden in vraag veroorzaakten de stijging van zilver tot meer dan $ 50 per ounce. De Silver Bug-broers en zussen bleven de levering ontvangen en leenden zwaar om nog meer futures op zilver af te sluiten zodra hun onmiddellijke contanten allemaal vastgebonden waren. (Lees meer over futures in onze Futures-zelfstudie. )
Een naam zo goed als goud $ 1 miljard aan zilveraankopen zou de markt ongetwijfeld in beweging brengen, maar de Hunts waren in staat om deze sprong te versterken door het familiefortuin vele malen te benutten. De naam Hunt werd als goud beschouwd als het om leningen ging, en de Hunts waren in staat om kapitaal te krijgen tegen veel lagere tarieven dan andere speculanten. Ze predikten ook hun evangelie van zilver als de ware haven in de komende inflatoire vloed aan rijke investeerders over de hele wereld en bundelden fondsen van bekeerlingen om meer zilver en futures-contracten op te kopen. Enkele van de speculanten die de Hunts hielpen, waren onder meer Saoedische investeerders – een feit dat belangrijk zou worden toen de VS opletten. (Lees voor meer informatie Waarom hefboominvesteringen wegzakken en hoe ze kunnen herstellen.)
De gebroeders Squeeze The Hunt hadden de hoeveelheid zilver die op de markt beschikbaar was al aanzienlijk verminderd en maakten hun voortdurende koopactie des te krachtiger door de prijs van zilver op te drijven. In elke commodities-deal zijn er longs en shorts, maar in dit geval waren de shorts enorm overmatchd. Er ontstond een korte krapte toen de broers beschikbare zilvervoorraden bleven opkopen en hun futurescontracten in ontvangst namen. De positie van de Hunts was nu ongeveer $ 4,5 miljard waard. Mensen verpanden munten en zilverwerk om te profiteren van de hoge zilverprijs, maar er was minder dan een derde van de zilvermarkt over dat de Hunts niet via futures in handen hadden. (Lees voor meer informatie over deze strategie Short Squeeze, de laatste winstdaling door marktbewegingen.)
Uncle Sam Steps In De Amerikaanse regering maakte zich zorgen over wat zij zag als een duidelijke poging om de zilverreserves van het land te manipuleren, en het feit dat in deze hoek het Midden-Oosten betrokken was, voegde wat venijn toe aan de reactie van de regering: de oliecrisis van de jaren zeventig was tenslotte nog vers in het geheugen van de natie. Federale commodity-toezichthouders hebben speciale regels ingevoerd om te voorkomen dat er nog meer longpositiecontracten worden geschreven of verkocht voor zilverfutures. Dit weerhield de Hunts ervan hun posities te vergroten door de fundamentele regels van de grondstoffenmarkt tijdelijk op te schorten. Met bevroren longs en korte broeken vrij om in te stapelen, begon de prijs van zilver te dalen. Margeoproepen op de leningen begonnen hun tol te eisen van de reserves van de Hunts tot het punt waarop ze miljoenen per dag betaalden aan oproepen, opslagkosten en rente.
De naam Silver Thursday The Hunt hield hen echter overeind met gemakkelijke voorwaarden voor meer kapitaal op korte termijn. De Federal Reserve nam toen een ongebruikelijke stap: ze moedigde banken sterk aan om te stoppen met het verstrekken van leningen voor speculatieve activiteiten. Toen duidelijk werd dat de regering achter de hoofdhuid van de Hunts aan zat, droogde hun krediet op. Bezorgdheid dat de Hunts misschien niet in staat zouden zijn om de marges te dekken met nieuwe leningen en ten onder zouden gaan (verschillende makelaars en banken met zich mee trekken), zorgden voor een verdere neerwaartse druk op de zilverprijs. Op 27 maart 1980 misten de gebroeders Hunt eindelijk een margeoproep en kelderde de markt; zilver ging voorop en zakte vanaf zijn hoogste punt van $ 48,70 naar minder dan $ 11. (Lees meer over de margin call in onze Margin Trading Tutorial. )
De regeringsfunctionarissen van Aftermath overwogen een reddingsplan om systemische chaos te voorkomen. Er werd echter een veto uitgesproken over de actie, omdat de overheidsinstanties niet wilden worden gezien als het onderschrijven van gevaarlijke financiële speculatie. Uiteindelijk bleef de naam Hunt waar, en de broers regelden een privé-reddingsplan van een consortium van banken en bedrijven. De Hunts werden voor het Congres gesleept, uitgescholden, beschuldigd van manipulatie, beboet, opnieuw beboet en tot faillissement gedwongen. Het duurde bijna een decennium voor hen om te ontspannen al hun zilver holdings en voldoen aan de schuldeisers, en de uiteindelijke factuur liet ze miljarden armer – hoewel nog steeds rijk door de meeste normen.
De angel van irrationele uitbundigheid Of ze nu met opzet de markt wilden manipuleren of niet, de Hunts creëerden een zeepbel op de zilvermarkt die het financiële systeem ernstig deed schudden. Of het nu gaat om aandelen, zilver of uitgestrekte huizen in de voorsteden, te veel ” irrationele uitbundigheid ” komt altijd terug om de hand te bijten die het voedt.