8 strategieën om te helpen betalen voor ouderenzorg
Medicare, het federale ziekteverzekeringsprogramma dat voornamelijk voor volwassenen van 65 jaar en ouder is, betaalt dokters- en ziekenhuisrekeningen voor veel oudere Amerikanen. Het dekt echter niet alles. Langdurige vrijheidszorg voor hulp bij de activiteiten van het dagelijks leven, zoals baden, aankleden en eten, valt niet onder het plan. Er zijn ook andere ongedekte kosten.1
Deze kunnen rampzalig zijn voor uw financiën als u geen plan heeft. Dus wat doet u om de meest belastende medische kosten voor uzelf of een ander ouder lid van uw gezin te dekken? Lees verder om enkele manieren te ontdekken waarop u vooruit kunt plannen.
Belangrijkste leerpunten
- De meeste mensen zullen ooit ouderenzorg nodig hebben, maar weinigen kunnen de hoge kosten echt betalen.
- Om in aanmerking te komen voor Medicaid, moeten individuen voldoen aan en onder een bepaald inkomensniveau vallen.
- Ouderen kunnen onherroepelijke trusts opzetten of hun vermogen schenken aan een kind of een ander familielid.
- Andere opties zijn onder meer lijfrentes, gepoolde trusts of persoonlijke zorgovereenkomsten.
- Als al het andere niet lukt, kan de echtgenoot van de oudere persoon een echtelijke weigering ondertekenen.
De kosten van ouderenzorg
Veel oudere mensen zullen uiteindelijk ouderenzorg nodig hebben – misschien vanwege een lichamelijke of geestelijke beperking – en zij en hun gezin zullen een manier moeten vinden om ervoor te betalen. Helaas is het zelden goedkoop. In feite kan het iemands spaargeld snel tenietdoen.
Eensemi-privékamer in een verpleeghuis in de Verenigde Staten kostte gemiddeld $ 247 per dag, of $ 7.513 per maand in 2019, volgens een rapport over langdurige zorg door Genworth. Een privékamer kostte gemiddeld $ 280 per dag, of $ 8.517 per maand.
Voor mensen die kost een eenheid met één slaapkamer in eengemeenschap voor begeleid wonen ongeveer $ 133 per dag, of $ 4.051 per maand, volgens het rapport van Genworth. Thuiszorgmedewerkers voor mensen die in hun eigen huis kunnen blijven maar toch wat hulp nodig hebben, kunnen wel $ 23 per uur kosten. Dit zijn natuurlijk slechts gemiddelden. In dure gebieden zoals New York City kunnen de rekeningen veel hoger oplopen.
1. Langdurige zorgverzekering
Een particulier gekochte verzekering voor langdurige zorg is een manier om met een deel van deze kosten om te gaan. Het biedt dekking voor verpleeghuiszorg, thuiszorg, persoonlijke verzorging en dagopvang voor volwassenen.
Maar een langdurige zorgverzekering kan duur zijn en is niet voor iedereen weggelegd. Het is over het algemeen ook het meest kosteneffectief wanneer het wordt gekocht vóór de leeftijd van 60. De gemiddelde jaarlijkse premie in 2020 voor een stel, beiden 55 jaar oud, is $ 3.050, volgens de American Association for Long-Term Care Insurance.
Een verzekering voor langdurige zorg biedt meer flexibiliteit en opties dan openbare hulpprogramma’s, zoals Medicaid.
2. Medicaid en ouderenzorg
Een andere oplossing is het aanvragen van Medicaid, een gezamenlijk federaal en staatsprogramma, en het grootste nationale programma dat gezondheidsgerelateerde diensten biedt aan mensen met een laag inkomen. Hoewel de details per staat verschillen, dekt Medicaid over het algemeen verpleeghuisdiensten. In sommige staten dekt Medicaid ook diensten die mensen kunnen helpen thuis te blijven.
Om in aanmerking te komen voor Medicaid, moet u voldoen aan specifieke inkomsten- en vermogensvereisten, hoewel het bedrag sterk verschilt per staat. In New York is het inkomensniveau van Medicaid in 2020 bijvoorbeeld $ 15.750 en lager voor individuen en $ 23.100 voor stellen.
Om in aanmerking te komen, moet een potentiële begunstigde ook beschikken over een totaalbedrag van minder dan een bepaald bedrag – doorgaans $ 2.000 voor een individu en $ 3.000 voor koppels. Telbare activa omvatten bankrekeningen, aandelen en obligaties, de contante waarde van levensverzekeringen beleid en, in sommige gevallen, pensioen activa.
Een huis, als de persoon er een bezit, kan worden uitgesloten, hoewel het eigen vermogen boven een bepaald niveau van invloed kan zijn op de geschiktheid. Zodra het huis niet langer de hoofdverblijfplaats van de persoon is, wordt het als een hulpmiddel meegeteld en kan het worden onderworpen aan een Medicaid-claim voor terugbetaling.
Traditioneel bereiken mensen vaak de drempel om in aanmerking te komen, hetzij door geld te geven aan familieleden, hetzij door een lagere uitgave. Dit gebeurt wanneer ze voor hun eigen zorg betalen totdat voldoende van hun vermogen is uitgeput, wat vaak snel is. Er zijn echter juridische strategieën die ouderen kunnen helpen in aanmerking te komen voor Medicaid zonder zichzelf of hun echtgenoot te verarmen.
Hoewel de regels complex zijn, verschillen sommige details per staat en zijn de diensten van een deskundige advocaat essentieel. Hier volgen enkele opties om te onderzoeken.
Omdat de Medicaid-regels per staat verschillen, is het misschien het beste om rechtstreeks met een regionaal kantoor te spreken om de juiste richtlijnen voor uw thuisstaat te verkrijgen. U kunt een link vinden om u te verbinden via de Medicaid-website.
3. Asset Protection Trusts
Een goed gevestigd onherroepelijk vertrouwen kan een manier zijn om activa te beschermen waar zegeen invloed hebben op de geschiktheid van Medicaid. Een onherroepelijk vertrouwen, dat activa overdraagt aan de controle van een trustee, verwijdert ze effectief uit de controle van de oudere. Dit betekent dat dit soort vertrouwen, eenmaal gevestigd, niet kan worden gewijzigd of verbroken zonder toestemming van de begunstigden.
Dit in tegenstelling tot een herroepbaar vertrouwen, waarbij de persoon het recht behoudt om de regeling te wijzigen. Herroepbare trusts, ook wel herroepbare levende trusts genoemd, hebben hun nut, maar kwalificeren voor Medicaid is daar niet een van.
Voorbeeld van een onherroepelijke trust
David A. Cutner, een oudere advocaat bij Lamson & Cutner, PC, geeft een voorbeeld van een onherroepelijke trust met behulp van de regels van de staat New York die enigszins vereenvoudigd zijn: stel dat iemand $ 120.000 overmaakt aan een onherroepelijke trust, daarna een verpleeghuis binnengaat en een aanvraag indient. voor Medicaid.
Met behulp van Medicaid’s regionale tarief van $ 12.000per maand voor verpleeghuiszorg in die geografische regio, kan de strafperiode van uitsluiting eenvoudig op de volgende manier worden berekend: deoverdracht van $ 120.000 gedeeld door het regionale tarief van $ 12.000 is gelijk aan een periode van niet-subsidiabiliteit van 10 maanden. De boete begint op het moment dat de persoon in het verpleeghuis is, Medicaid heeft aangevraagd en anderszins in aanmerking komt voor een uitkering. In New York geldt de terugblikperiode alleen voor verpleeghuizen en niet voor begeleid wonen of thuiszorg. In andere staten kan het op alle drie van toepassing zijn. Het is dus belangrijk om te controleren wat deregels zijn voor uw staat.
In de meeste gevallen zijn de werkelijke kosten van verpleeghuiszorg hoger dan het regionale tarief van Medicaid. Als gevolg hiervan zullen de contante kosten van verpleeghuiszorg tijdens de boeteperiode hoger zijn dan het bedrag van de overdracht die de boete veroorzaakte. Dat is waar de volgende strategie om de hoek komt kijken.
4. Bezittingen schenken vóór ouderenzorg
Een andere optie zou zijn om het geld gewoon aan een verantwoordelijk kind of een ander familielid te geven. Cutner zegt echter dat die route veel riskanter kan zijn. Zodra het geld is overgemaakt, behoort het wettelijk toe aan de andere persoon. Dus zelfs als de persoon volkomen betrouwbaar is, kunnen gebeurtenissen in zijn eigen leven – een scheiding, een zakelijke mislukking, een rechtszaak, hun dood – dat geld in gevaar brengen. Door in plaats daarvan een trust te creëren, kunnen deze risico’s worden vermeden.
Medicaid heeft momenteel een terugblikperiode van vijf jaar, dus als iemand activa overdraagtnaar een trust en meer dan vijf jaar later een verpleeghuis betreedt, wordt het geld in de trust niet meegeteld voor de geschiktheid van Medicaid. Als het geld echter binnen de vijfjarige terugblikperiode is overgemaakt, heeft dat gevolgen voor hun geschiktheid voor een bepaalde periode.
5. Stel een lijfrente in
Als een persoon Medicaid moet aanvragen voordat de vijfjarige terugblikperiode voorbij is, is het misschien nog steeds mogelijk om een aanzienlijk deel van zijn vermogen te behouden door een correct opgestelde privé-lijfrente of promesse te gebruiken die voldoet aan de federale wetgeving, volgens tegen Cutner.
Stel dat de persoon in het bovenstaande voorbeeld $ 60.000 overmaakt naar een trust en de resterende $ 60.000 gebruikt om een particuliere lijfrente te kopen die is opgesteld door een ouder advocatenkantoor. De maandelijkse lijfrente-uitkeringen, samen met de sociale zekerheid van de persoonen enig ander inkomen, konden worden gebruikt om de rekening van het verpleeghuis te betalen voor de vijf maanden dat de persoon nu niet in aanmerking kwam voor Medicaid – $ 60.000 gedeeld door $ 12.000. Er zou geen overdrachtsboete zijn voor het geld dat wordt gebruikt om de lijfrente te kopen volgens de federale wetgeving, dus het zou geen invloed hebben op de geschiktheid van de persoon. Bovendien zou de $ 60.000 in de trust nu behouden blijven.
De persoon had ook diezelfde resterende $ 60.000 aan iemand kunnen overmaken in ruil voor een promesse, met een vergelijkbare maandelijkse terugverdientijd van $ 12.000. Net als bij een particuliere lijfrente, zou een dergelijke overeenkomst moeten worden opgesteld door een advocaat voor oudere advocaten om ervoor te zorgen dat deze aan de Medicaid-vereisten voldoet.
Met behulp van de annuïteiten- of promesse-strategie kunnen veel mensen tussen 40% en 50% van hun vermogen beschermen, zegt Cutner. Vermogende personen, met bijvoorbeeld $ 1 miljoen of meer aan activa, zullen er waarschijnlijk niet van profiteren. Als iemand bijvoorbeeld $ 500.000 overmaakt om te vertrouwen in een omgeving waar het regionale tarief $ 8.000 is, zou de strafperiode langer zijn dan de terugblikperiode en kan deze langer zijn dan het verblijf van de persoon in het verpleeghuis.
6. Gepoolde trusts
Staten verschillen in hoe zij het inkomen behandelen voor Medicaid-doeleinden. In het algemeen moet een Medicaid-ontvanger die in een verpleeghuis verblijft, al zijn inkomen afstaan, met uitzondering van een kleine maandelijkse toelage, om de kosten van de zorg te dekken. Als de persoon thuiszorg nodig heeft of in een doorlopende zorgpensioengemeenschap woont, kan de staat elk inkomen boven een bepaalde grens als een overschot of een overschot beschouwen en eisen dat dit in de kosten van de zorg komt. In die gevallen kan een gepoolde trust een deel van dat inkomen beschermen.
Met een gepoolde trust regelt de oudere dat zijn overtollige inkomen wordt betaald aan een liefdadigheidsorganisatie. De persoon heeft geen controle meer over het geld, maar kan rekeningen ter betaling indienen bij het goede doel. Iemand die nog thuis woont, kan het bijvoorbeeld gebruiken voor voedsel en nutsvoorzieningen. Hierdoor kan de persoon de dagelijkse kosten van levensonderhoud betalen die de relatief lage limieten van Medicaid kunnen overschrijden.
Slechts een beperkt aantal staten staat gepoolde trusts toe.
7. Overeenkomsten voor persoonlijke verzorging
Een forfaitair bedrag dat aan een zorgverlener wordt betaald voor toekomstige diensten, mag niet als een bestrafte overdracht worden beschouwd als deze correct is gestructureerd. Dat kan een aantal doelen dienen. Een daarvan is om de omvang van het landgoed te verkleinen, zodat de persoon in aanmerking komt voor Medicaid. Een andere is om de oudere wat zorg te kopen die verder gaat dan wat Medicaid biedt.
Dit soort persoonlijke zorgovereenkomsten kan ook helpen bij het verlichten van de financiële druk voor een kind of ander familielid dat zijn werk heeft opgegeven en inkomen heeft opgeofferd om zorg te verlenen. Cutner zegt vaak dat het kan helpen bij het voorkomen van breuken in het gezin wanneer de last van de zorg onevenredig op een bepaald kind valt. Een dergelijke overeenkomst kan ook worden gebruikt met een bureau dat thuiszorg aanbiedt.
8. Overplaatsing van echtgenoten en weigering van echtgenoten
Een overdracht van activa van de ene echtgenoot naar de andere wordt niet bestraft onder Medicaid, dus het is gebruikelijk dat een echtgenoot die naar een verpleeghuis moet gaan om zijn activa aan zijn echtgenoot over te dragen. Toch is de echtgenoot nog steeds wettelijk verplicht om te zorgen voor de zorg van de andere echtgenoot, en hun collectieve vermogen zal in aanmerking worden genomen om in aanmerking te komen voor Medicaid.
Door een echtgeno (o) t (e) te ondertekenen, kan de gezonde echtgenoot echter afstand doen van die verantwoordelijkheid, waardoor de andere echtgenoot onmiddellijk in aanmerking komt voor Medicaid. De documenten, meestal opgesteld door een advocaat, worden verzonden en gedeponeerd bij het Department of Social Services. Nadat de documenten zijn beoordeeld en aan elke vereiste van Medicaid is voldaan, kan het gezondheidszorgprogramma van de staat beginnen met het betalen voor gezondheidsdiensten.
Medicaid kan proberen om op een later tijdstip een vergoeding van de echtgenoot te innen, hoewel Cutner zegt dat er strategieën beschikbaar zijn die de impact kunnen verminderen. Zelfs als Medicaid geld inzamelt, zal het paar er waarschijnlijk van profiteren, omdat de vergoeding van Medicaid gebaseerd zal zijn op het gereduceerde tarief dat het verpleeghuizen betaalt in plaats van op het particuliere betaler tarief dat het paar anders zou hebben moeten betalen. Deze optie is niet in elke staat beschikbaar, dus controleer eerst.
Het komt neer op
Als oudere gezinsleden niet over het geld beschikken om de zorg te betalen die ze nodig hebben wanneer ze mentaal of fysiek zwak worden, onderzoek dan deze manieren om de rekeningen te betalen zonder het individu of hun partner te verarmen. Gezonde oudere volwassenen moeten deze informatie gebruiken om vooruit te plannen voor de zorg die ze in de toekomst nodig kunnen hebben.