4 fundamentele dingen die u moet weten over obligaties
Wilt u het risico-rendementsprofiel van uw portefeuille versterken? Het toevoegen van obligaties kan een meer gebalanceerde portefeuille creëren door diversificatie toe te voegen en de volatiliteit te kalmeren. Maar de obligatiemarkt kan zelfs voor de meest ervaren beleggers onbekend lijken. Veel beleggers werven alleen obligaties omdat ze in de war zijn door de schijnbare complexiteit van de markt en de terminologie. In werkelijkheid zijn obligaties zeer eenvoudige schuldinstrumenten. Dus hoe kom je in dit deel van de markt? Begin met beleggen in obligaties door deze basisvoorwaarden op de obligatiemarkt te leren.
Belangrijkste leerpunten
- Enkele van de kenmerken van obligaties zijn hun looptijd, hun couponrente, hun belastingstatus en hun opvraagbaarheid.
- Verschillende soorten risico’s die aan obligaties zijn verbonden, zijn onder meer renterisico, krediet- / wanbetalingsrisico en vooruitbetalingsrisico.
- De meeste obligaties worden geleverd met ratings die hun beleggingskwaliteit beschrijven.
- Obligatierendementen meten hun rendement.
Basiskenmerken van obligaties
Een obligatie is gewoon een lening die is afgesloten door een bedrijf. In plaats van naar een bank te gaan, krijgt het bedrijf het geld van investeerders die obligaties kopen. In ruil voor het kapitaal betaalt het bedrijf een rentecoupon. Dit is de jaarlijkse rentevoet die op een obligatie wordt betaald, uitgedrukt als een percentage van de nominale waarde. Het bedrijf betaalt de rente met vooraf bepaalde tussenpozen (meestal jaarlijks of halfjaarlijks) en geeft de hoofdsom terug op de vervaldatum, waardoor de lening wordt beëindigd.
Obligaties zijn een vorm van schuldbekentenis tussen de kredietgever en de kredietnemer.
In tegenstelling tot aandelen kunnen obligaties aanzienlijk variëren op basis van de voorwaarden van hun contract, een juridisch document dat de kenmerken van de obligatie schetst. Omdat elke obligatie-uitgifte anders is, is het belangrijk om de precieze voorwaarden te begrijpen voordat u belegt. In het bijzonder zijn er zes belangrijke kenmerken waar u op moet letten bij het overwegen van een obligatie.
Looptijd
Dit is de datum waarop de opdrachtgever of nominale bedrag van de lening wordt betaald aan investeerders en obligaties van het bedrijf verplichting eindigt. Daarom bepaalt het de levensduur van de band. De looptijd van een obligatie is een van de belangrijkste overwegingen die een belegger afwegt tegen zijn beleggingsdoelstellingen en beleggingshorizon. Volwassenheid wordt vaak op drie manieren ingedeeld:
- Korte termijn: Obligaties die in deze categorie vallen, hebben de neiging om binnen één tot drie jaar te vervallen
- Middellange termijn: Vervaldatums voor dit soort obligaties zijn normaal gesproken meer dan tien jaar
- Lange termijn: deze obligaties vervallen over het algemeen over een langere periode
Beveiligd / onbeveiligd
Een obligatie kan al dan niet gedekt zijn. Een gedekte obligatie verpandt specifieke activa aan obligatiehouders als het bedrijf de verplichting niet kan terugbetalen. Dit actief wordt ook wel onderpand op de lening genoemd. Dus als de emittent van de obligatie in gebreke blijft, wordt het actief overgedragen aan de belegger. Een door hypotheek gedekt effect (MBS) is een type gedekte obligatie die wordt gedekt door titels aan de huizen van de leners.
Ongedekte obligaties worden daarentegen niet gedekt door enig onderpand. Dat betekent dat de rente en hoofdsom alleen worden gegarandeerd door de uitgevende onderneming. Deze obligaties, ook wel obligaties genoemd, leveren weinig op van uw investering als het bedrijf failliet gaat. Als zodanig zijn ze veel riskanter dan gedekte obligaties.
Voorkeur voor liquidatie
Wanneer een bedrijf failliet gaat, betaalt het investeerders in een bepaalde volgorde terug bij liquidatie. Nadat een bedrijf al zijn activa heeft verkocht, begint het zijn investeerders uit te betalen. Seniorschuld is een schuld die eerst moet worden betaald, gevolgd door een achtergestelde (achtergestelde) schuld. Aandeelhouders krijgen wat er nog over is.
Coupon
Het couponbedrag vertegenwoordigt de rente die aan obligatiehouders wordt betaald, normaal gesproken jaarlijks of halfjaarlijks. De coupon wordt ook wel couponrente of nominaal rendement genoemd. Om de couponrente te berekenen, deelt u de jaarlijkse betalingen door de nominale waarde van de obligatie.
Fiscale positie
Hoewel de meeste bedrijfsobligaties belastbare beleggingen zijn, zijn sommige staats- en gemeentelijke obligaties vrijgesteld van belasting, zodat inkomsten en vermogenswinsten niet worden belast.1 Van belasting vrijgestelde obligaties hebben doorgaans een lagere rente dan gelijkwaardige belastbare obligaties. Een belegger moet het fiscaal equivalent rendement berekenen om het rendement te vergelijken met dat van belastbare instrumenten.
Oproepbaarheid
Sommige obligaties kunnen vóór de vervaldatum door een emittent worden afgelost. Als een obligatie een call-voorziening heeft, kan deze naar keuze van het bedrijf op eerdere datums worden afbetaald, meestal tegen een kleine premie tot pari. Een bedrijf kan ervoor kiezen zijn obligaties af te lossen als de rentetarieven het toelaten om tegen een betere rente te lenen. Opvraagbare obligaties zijn ook aantrekkelijk voor beleggers omdat ze betere couponrente bieden.
Risico’s van obligaties
Obligaties zijn een uitstekende manier om inkomsten te genereren, omdat het doorgaans relatief veilige beleggingen zijn. Maar, net als elke andere investering, brengen ze bepaalde risico’s met zich mee. Hier zijn enkele van de meest voorkomende risico’s bij deze investeringen.
Renterisico
Rentetarieven hebben een omgekeerde relatie met obligaties, dus wanneer rentetarieven stijgen, neigen obligaties te dalen en vice versa. Renterisico ontstaat wanneer de rente aanzienlijk verandert ten opzichte van wat de belegger had verwacht. Als de rentetarieven aanzienlijk dalen, wordt de belegger geconfronteerd met de mogelijkheid van vervroegde aflossing. Als de rente stijgt, zit de belegger vast aan een instrument dat lager is dan de marktrente. Hoe groter de looptijd, hoe groter het renterisico dat een belegger loopt, omdat het moeilijker is om marktontwikkelingen verder in de toekomst te voorspellen.
Krediet- / wanbetalingsrisico
Krediet- of wanbetalingsrisico is het risico dat de verschuldigde rente en aflossingen op de verplichting niet zullen worden uitgevoerd zoals vereist. Wanneer een belegger een obligatie koopt, zij verwachten dat de emittent goed zal maken op de rente en hoofdsom betalingen-net als elke andere schuldeiser.
Wanneer een belegger naar bedrijfsobligaties kijkt, moet hij de mogelijkheid afwegen dat het bedrijf de schuld niet nakomt. Veiligheid betekent meestal dat het bedrijf een hoger bedrijfsresultaat en cashflow heeft in vergelijking met zijn schulden. Als het omgekeerde waar is en de schuld groter is dan de beschikbare contanten, wil de belegger misschien wegblijven.
Risico van vooruitbetaling
Het risico van vervroegde aflossing is het risico dat een bepaalde obligatie-uitgifte eerder dan verwacht zal worden afbetaald, normaal gesproken via een call-voorziening. Dit kan slecht nieuws zijn voor investeerders, omdat het bedrijf pas een prikkel heeft om de verplichting vervroegd af te lossen als de rentetarieven substantieel zijn gedaald. In plaats van door te gaan met het aanhouden van een investering met een hoge rente, moeten beleggers hun geld herinvesteren in een omgeving met lagere rentetarieven.
Obligatiebeoordelingen
De meeste obligaties hebben een rating die hun kredietkwaliteit aangeeft. Dat wil zeggen, hoe sterk de band is en het vermogen om de hoofdsom en rente te betalen. Ratings worden gepubliceerd en worden door beleggers en professionals gebruikt om hun waarde te beoordelen.
Agentschappen
De meest genoemde ratingbureaus voor obligaties zijn Standard & Poor’s, Moody’s Investors Service en Fitch Ratings. Ze beoordelen het vermogen van een bedrijf om zijn verplichtingen terug te betalen. De ratings variëren van AAA tot Aaa voor uitgiften van hoge kwaliteit die zeer waarschijnlijk zullen worden terugbetaald aan D voor uitgiften die momenteel in gebreke blijven.
Obligaties met een rating van BBB tot Baa of hoger worden investment grade genoemd. Dit betekent dat het onwaarschijnlijk is dat ze in gebreke blijven en doorgaans stabiele beleggingen blijven. Obligaties met een rating van BB tot Ba of lager worden junk-obligaties genoemd. Defect is waarschijnlijker, en ze zijn speculatiever en onderhevig aan prijsvolatiliteit.
Bedrijven krijgen geen rating van hun obligaties, in welk geval het uitsluitend aan de belegger is om het terugbetalingsvermogen van een bedrijf te beoordelen. Omdat de ratingsystemen voor elk bureau verschillen en van tijd tot tijd veranderen, moet u de ratingdefinitie onderzoeken voor de obligatie-uitgifte die u overweegt.
Obligatierendementen
Obligatierendementen zijn allemaal maatstaven voor rendement. Rendement tot volwassenheid is de meest gebruikte meting, maar het is belangrijk om verschillende andere opbrengstmetingen te begrijpen die in bepaalde situaties worden gebruikt.
Opbrengst tot volwassenheid (YTM)
Zoals hierboven vermeld, is opbrengst tot volwassenheid (YTM) de meest genoemde opbrengstmeting. Het meet wat het rendement van een obligatie is als deze tot de vervaldag wordt aangehouden en alle coupons worden herbelegd tegen de YTM-rente. Omdat het onwaarschijnlijk is dat coupons tegen hetzelfde tarief worden herbelegd, zal het werkelijke rendement van een belegger enigszins afwijken. Het handmatig berekenen van YTM is een langdurige procedure, dus u kunt het beste de RATE- of YIELDMAT-functies van Excel gebruiken (beginnend met Excel 2007). Een eenvoudige functie is ook beschikbaar op een financiële rekenmachine.
Huidige opbrengst
Het huidige rendement kan worden gebruikt om de rente-inkomsten van een obligatie te vergelijken met de dividendinkomsten van een aandeel. Dit wordt berekend door de jaarlijkse coupon van de obligatie te delen door de huidige prijs van de obligatie. Houd er rekening mee dat dit rendement alleen het inkomensgedeelte van het rendement omvat, waarbij eventuele vermogenswinsten of -verliezen buiten beschouwing worden gelaten. Als zodanig is dit rendement het meest bruikbaar voor beleggers die zich alleen bezighouden met lopende inkomsten.
Nominale opbrengst
Het nominale rendement op een obligatie is gewoon het percentage van de rente dat periodiek over de obligatie moet worden betaald. Het wordt berekend door de jaarlijkse couponbetaling te delen door de nominale of nominale waarde van de obligatie. Het is belangrijk op te merken dat het nominale rendement het rendement niet nauwkeurig schat, tenzij de huidige obligatiekoers gelijk is aan de nominale waarde. Daarom wordt het nominale rendement alleen gebruikt voor het berekenen van andere rendementsmaatregelen.
Opbrengst om te bellen (YTC)
Een opvraagbare obligatie heeft altijd een zekere kans om te worden afgeroepen vóór de vervaldatum. Beleggers zullen een iets hoger rendement behalen als de opgevraagde obligaties worden afbetaald met een premie. Een belegger in een dergelijke obligatie wil misschien weten welk rendement wordt behaald als de obligatie op een bepaalde call-datum wordt opgevraagd, om te bepalen of het risico van vervroegde aflossing de moeite waard is. Het is het gemakkelijkst om de opbrengst te berekenen met behulp van de YIELD- of IRR-functies van Excel of met een financiële rekenmachine.
Gerealiseerde opbrengst
Het gerealiseerde rendement van een obligatie moet worden berekend als een belegger van plan is een obligatie slechts voor een bepaalde periode aan te houden in plaats van tot de vervaldatum. In dit geval zal de belegger de obligatie verkopen en moet deze verwachte toekomstige obligatieprijs worden geschat voor de berekening. Omdat toekomstige prijzen moeilijk te voorspellen zijn, is deze opbrengstmeting slechts een schatting van het rendement. Deze opbrengstberekening kan het beste worden uitgevoerd met de YIELD- of IRR-functies van Excel of met een financiële rekenmachine.
Het komt neer op
Hoewel de obligatiemarkt complex lijkt, wordt deze in feite gedreven door dezelfde afwegingen tussen risico en rendement als de aandelenmarkt. Zodra een belegger deze paar basistermen en metingen onder de knie heeft om de vertrouwde marktdynamiek te ontmaskeren, kan hij een bekwame obligatiebelegger worden. Als je het jargon eenmaal onder de knie hebt, is de rest eenvoudig.