De SEC werd opgericht door de Securities Exchange Act van 1934, die in de wet werd ondertekend door president Franklin D. Roosevelt. De wet was bedoeld om het vertrouwen van investeerders te helpen herstellen na de beurscrash van 1929. De SEC is een onafhankelijke overheidsinstantie die belast is met het beschermen van investeerders, het handhaven van een eerlijke en ordelijke markt en het faciliteren van kapitaalvorming.
De SEC beoordeelt selectief de informatie die het ontvangt om de naleving te controleren en te verbeteren Beleggers bestuderen deze aanmeldingen om een beeld te krijgen van de prestaties en activiteiten van een bedrijf. Hier zijn enkele van de meest voorkomende formulieren die bedrijven bij de SEC moeten indienen. Begrijpen hoe SEC-aanmeldingen moeten worden gelezen, kan nuttig zijn voor beleggers bij het uitvoeren van hun due diligence. In dit artikel zullen we deze aanmeldingen in meer detail bespreken.
Belangrijkste leerpunten
SEC-deponeringen zijn belangrijke regelgevende documenten die van alle beursgenoteerde bedrijven worden verlangd om belangrijke informatie aan investeerders of potentiële investeerders te verstrekken.
Het publiek kan SEC-deponeringen bekijken door de online database van de commissie, EDGAR, te bezoeken.
Registratieverklaringen zijn vereist wanneer een bedrijf in eerste instantie aandelen aan het publiek verkoopt.
Tot de meest voorkomende SEC-aanmeldingen behoren: Form 10-K, Form 10-Q, Form 8-K, the proxy statement, Forms 3,4 en 5, Schedule 13, Form 114 en Foreign Investment Disclosures.
Het jaarlijkse 10-K-rapport geeft bijvoorbeeld een uitgebreid overzicht van de financiële prestaties van een bedrijf. Voorafgaande aan een aandeelhoudersvergadering en voordat er wordt gestemd over de verkiezing van bestuurders en andere corporate actions.
Registratieverklaringen
Registratieverklaringen geven informatie over de effecten die door een bedrijf worden aangeboden en over de financiële toestand ervan. Een bedrijf dat zich voorbereidt om effecten aan het publiek aan te bieden, dient een formulier S-1 registratieverklaring in bij de SEC. De verklaring bestaat uit twee delen:
Prospectus : dit verplichte document moet worden overhandigd aan elke persoon die wordt aangeboden om de effecten van het bedrijf te kopen. Het prospectus moet details bevatten over het management, de bedrijfsactiviteiten, de financiële gezondheid, de operationele resultaten, risicofactoren en andere relevante informatie van het bedrijf. De Securities Act van 1933 schrijft voor dat alle bedrijven die kapitaal willen aantrekken voor nieuwe openbaar aangeboden producten in de VS, een prospectus moeten indienen bij de Securities and Exchange Commission. Financiële overzichten, zoals de winst-en-verliesrekening van het bedrijf, moeten worden gecontroleerd door een onafhankelijke registeraccountant (CPA).
Aanvullende informatie : het bedrijf kan alle relevante aanvullende informatie verstrekken, bijvoorbeeld recente verkopen van niet-geregistreerde effecten.
Waarom registratieverklaringen belangrijk zijn voor beleggers
Registratieverklaringen helpen beleggers en analisten de aard te begrijpen van nieuw uitgegeven aandelen of obligaties die op de markt komen. Het soort informatie dat in deze deponeringen wordt overgebracht, omvat een beschrijving van de activiteiten en activa van de uitgevende instelling, een beschrijving van de aangeboden effecten, de namen en biografieën van het belangrijkste management van het bedrijf en een onafhankelijk gewaarmerkte kopie van de laatste financiële overzichten van de uitgevende instelling.
Beleggers kijken vooral naar het prospectus, dat alle informatie bevat die een potentiële belegger nodig heeft om een kwantitatieve evaluatie te maken van de vooruitzichten van een nieuw effect. Het zal ook vaak belangrijke kwalitatieve informatie bevatten die door beleggers kan worden geïnterpreteerd als mogelijke rode vlaggen. Omdat het prospectus een wettelijke verklaring is en moet voldoen aan transparantienormen, nemen de meeste bedrijven bepaalde feiten en verklaringen op om ervoor te zorgen dat beleggers op geen enkele manier worden misleid, hoewel ze een zorgvuldige of slimme bewoording kunnen kiezen om openlijke rode vlaggen te verhullen. Als het bedrijf bijvoorbeeld wordt geconfronteerd met aanzienlijke risico’s, kan in het prospectus worden vermeld ‘ risico’s voor het bedrijf omvatten, maar zijn niet beperkt tot, een evoluerend en onvoorspelbaar bedrijfsmodel en het beheer van groei’ of ‘ er kan geen garantie worden gegeven dat het bedrijf succesvol zal zijn in het aanpakken van de risico’s; als dit niet gebeurt, kan dit een wezenlijk nadelig effect hebben op de activiteiten, de vooruitzichten, de financiële toestand en de bedrijfsresultaten van het bedrijf. “
Het lezen van de registratieverklaringen van een uitgevende instelling zal vaak worden beantwoord met bloemrijk juridisch proza en lange waarschuwingen die dienen om het bedrijf meer te beschermen dan de investeerder. Het is echter ook de juridische aard van deze documenten die investeerders openhartige informatie verschaffen over de risico’s, kansen en het concurrentielandschap van een toekomstige investering. Let bij het lezen van een prospectus in het bijzonder op bedrijfsspecifieke of unieke informatie, in tegenstelling tot algemene of algemene verklaringen die van toepassing kunnen zijn op een beursgenoteerd bedrijf.
Toekomstgerichte verklaringen in het prospectus zijn slechts projecties. Daarom, hoewel ze de eerlijke en meest recente schattingen van een bedrijf gebruiken, is er geen garantie dat het bedrijf alle of zelfs een van zijn doelstellingen voor omzet en winst zal halen.
Vorm 10-K
Formulier 10-K is een jaarverslag met een uitgebreide analyse van de financiële toestand van het bedrijf. Hoewel het formulier 10-K informatie bevat die overlapt met het jaarverslag van het bedrijf, zijn detwee documenten niet hetzelfde. Bedrijven moeten deze langdurige jaarlijkse aanvraag binnen 60 tot 90 dagen na de afsluiting van hun boekjaar indienen.
De Form 10-K bestaat uit verschillende onderdelen. Waaronder:
Bedrijfssamenvatting : dit beschrijft de activiteiten van het bedrijf. Het zou onder meer informatie over de zakelijke segmenten, producten en diensten, dochterondernemingen, markten, regelgeving, onderzoek en ontwikkeling, de concurrentie, en werknemers, onder andere details.
Managementdiscussie en analyse : in dit gedeelte kan het bedrijf zijn activiteiten en financiële resultaten van het afgelopen jaar toelichten.
Extra secties : Extra secties kunnen het managementteam van het bedrijf en juridische procedures bespreken.
Waarom formulier 10-K belangrijk is voor beleggers
De SEC schrijft voor dat alle beursgenoteerde bedrijven regelmatig 10-K’s indienen om beleggers op de hoogte te houden van de financiële toestand van een bedrijf en hen in staat te stellen over voldoende informatie te beschikken voordat ze effecten kopen of verkopen die door dat bedrijf zijn uitgegeven. De 10-K kan op het eerste gezicht te complex lijken, compleet met tabellen vol gegevens en cijfers. Het is echter omdat het zo uitgebreid is dat deze aanvraag van cruciaal belang is voor beleggers om grip te krijgen op de financiële positie en vooruitzichten van een bedrijf.
Een bedrijf dient zowel een jaarverslag als een 10-K rapport in bij de SEC. Het jaarverslag is een verkorte versie en bevat vaak illustraties, glossy pagina’s, een brief van de voorzitter of CEO en een beknopt overzicht van de financiële gegevens. De 10-K is een langer, grondiger technisch document waarin alle financiële overzichten van het bedrijf beschikbaar zijn voor fundamentele analyse. Fundamentele analyse is een veelgebruikte manier om een bedrijf te evalueren door ratio’s en andere maatstaven te construeren door informatie te extraheren uit de balans, de winst-en-verliesrekening en het kasstroomoverzicht. Voor aandelen kijkt fundamentele analyse naar inkomsten, winst, toekomstige groei, rendement op eigen vermogen (ROE), winstmarges en vermogensmultiples om de onderliggende waarde van een bedrijf en het potentieel voor toekomstige groei te bepalen. Voor bedrijfsobligaties zouden liquiditeits, leverage- en solvabiliteitsratio’s geschikt zijn.
Naast de kwantitatieve benadering van fundamentele analyse, moeten lezers van een 10-K ook letten op “Item 1”, waarin wordt uitgelegd wat het bedrijf doet, wie zijn klanten zijn en de primaire industrie waarin het actief is. Zoek vervolgens naar risicofactoren zoals gerechtelijke procedures of verklaringen die toekomstige kosten of volatiliteit aangeven.
Let ook op eventuele boekhoudmethode een bedrijf gebruikt en hoe deze zich verhoudt tot de algemeen aanvaarde boekhoudmethode en industriestandaarden. Deze informatie kan mogelijk onduidelijke boekhoudpraktijken markeren. Andere details die in de voetnoten worden genoemd, zijn onder meer fouten in eerdere boekhoudkundige verklaringen, dreigende rechtszaken waarbij het bedrijf betrokken is, en details van eventuele synthetische leases. Deze toelichtingen in de voetnoten zijn van het grootste belang voor beleggers die belang hebben bij de bedrijfsactiviteiten.
Lees de voetnoten
Besteed als belegger speciale aandacht aan de voetnoten in formulier 10-K, aangezien deze u kunnen helpen twijfelachtige boekhoudpraktijken in het bedrijf dat u overweegt te markeren.
Formulier 10-Q
Formulier 10-Q is een verkorte versie van formulier 10-K dat driemaandelijks wordt ingediend. Het formulier geeft een beeld van de huidige financiële toestand van het bedrijf gedurende het jaar. Het formulier 10-Q moet worden ingediend voor de eerste drie kwartalen van het boekjaar van het bedrijf. De deadline voor het indienen van een aanvraag is binnen 40 dagen na het einde van het kwartaal. In tegenstelling tot formulier 10-K zijn de financiële overzichten in formulier 10-Q niet gecontroleerd en is de vereiste informatie minder gedetailleerd.
Waarom formulier 10-Q belangrijk is voor beleggers
De 10-Q is belangrijk omdat deze elk kwartaal wordt bijgewerkt, terwijl de uitgebreidere 10-K slechts één keer per jaar wordt ingediend. Hierdoor kunnen beleggers hun waarderingsstatistieken en financiële ratio’s bijwerken zonder al te veel vertraging. Beleggers kunnen de 10-Q gebruiken om eventuele veranderingen die binnen het bedrijf plaatsvinden te observeren, zelfs voordat het zijn jaarverslag indient.
Sommige interessegebieden voor beleggers die vaak zichtbaar zijn in de 10-Q, zijn onder meer veranderingen in het werkkapitaal en / of debiteuren, factoren die de voorraad van een bedrijf beïnvloeden, het terugkopen van aandelen en zelfs alle juridische risico’s waarmee een bedrijf wordt geconfronteerd. U kunt de 10-Q van een naaste concurrent als vergelijkingsbedrijf gebruiken om het bedrijf dat u overweegt naast elkaar te zetten om te zien hoe het relatief presteert. Dit geeft u een breder idee of uw investering een sterke keuze is, waar de zwakke punten zijn en hoe deze zou kunnen verbeteren.
Vorm 8-K
Het formulier 8-K is wat een bedrijf gebruikt om belangrijke ontwikkelingen te onthullen die plaatsvinden tussen de indieningen van het formulier 10-K of formulier 10-Q. Belangrijke bedrijfsgebeurtenissen die het indienen van een formulier 8-K zouden vereisen, zijn onder meer faillissementen of curatele, materiële waardeverminderingen, voltooiing van de verwerving of vervreemding van activa, of vertrek of benoeming van leidinggevenden.
Waarom formulier 8-K belangrijk is voor beleggers
Formulier 8-K biedt investeerders tijdige kennisgeving van belangrijke wijzigingen bij een bedrijf. Veel van deze veranderingen worden expliciet gedefinieerd door de SEC (zoals een fusie of overname), terwijl andere gewoon gebeurtenissen zijn die bedrijven als voldoende opmerkelijk beschouwen voor hun aandeelhouders (zoals een nieuwe productrelease of upgrade). Hoe dan ook, de 8-K biedt bedrijven een manier om rechtstreeks met investeerders te communiceren op een manier die niet wordt gefilterd of gewijzigd door mediaorganisaties of sell-side analisten.
Form 8-K biedt ook een waardevol record voor financieel onderzoek en analyse. Een analist kan zich bijvoorbeeld afvragen welke invloed bepaalde bedrijfsgebeurtenissen hebben op de aandelenkoersen. Het is mogelijk om de impact van deze gebeurtenissen in te schatten met behulp van statistische technieken zoals regressies, maar onderzoekers hebben betrouwbare gegevens nodig. Omdat 8-K-openbaarmakingen wettelijk gestandaardiseerd zijn en eerlijk en nauwkeurig moeten zijn, bieden ze een volledig verslag en voorkomen ze vertekening van de steekproefselectie.
Proxy-verklaring
In de proxyverklaring kunnen beleggers de salarissen van het management van een bedrijf en alle andere voordelen zien waarvoor het management van een bedrijf in aanmerking komt. De volmachtverklaring wordt vóór de aandeelhoudersvergadering gepresenteerd en moet bij de SEC worden ingediend voordat de aandeelhouder wordt gevraagd om te stemmen over de verkiezing van bestuurders en de goedkeuring van andere bedrijfshandelingen.
Waarom een volmachtverklaring belangrijk is voor beleggers
Overheidsbedrijven houden jaarlijkse vergaderingen waar aandeelhouders bijeenkomen om te stemmen over verschillende corporate actions of voor nieuwe leden van de raad van bestuur. Het bezitten van gewone aandelen in een bedrijf geeft u een stem (meestal één stem per aandeel), maar het is doorgaans niet haalbaar om de jaarvergadering bij te wonen. Met de volmachtverklaring kunt u uw stemmen uitbrengen met behulp van een aangewezen persoon, die de stemmen verzamelt en deze namens u uitbrengt. Deze persoon staat bekend als een gevolmachtigde en zal een stem bij volmacht uitbrengen in overeenstemming met de instructies van de aandeelhouder zoals geschreven op zijn volmachtkaart. Stemmen bij volmacht kunnen vóór de sluitingstijd per post, telefoon of online worden uitgebracht. Deze deadline is doorgaans 24 uur voordat de aandeelhoudersvergadering begint. Stemreacties bevatten doorgaans ‘Voor’, ‘Tegen’, ‘Onthouden’ of ‘Niet gestemd’.
De volmachtverklaring bevat daarom de punten waarop zal worden gestemd en stelt u in staat om een formulier aan het bedrijf te retourneren om uw gevolmachtigde te informeren hoe uw stemmen moeten worden uitgebracht.
Formulieren 3, 4 en 5
Bedrijfsinsiders moeten Formulieren 3, 4 en 5 indienen. De SEC definieert een bedrijfsinsider als ‘de functionarissen en directeuren van een bedrijf en alle uiteindelijke begunstigden van meer dan tien procent van een categorie van de aandelen van het bedrijf die zijn geregistreerd onder Sectie 12 van de Effecten Exchange Act van 1934. “Deze formulieren zijn bedoeld om meer informatie te onthullen over de effecten die insiders van het bedrijf bezitten.
Formulier 3 is de eerste aanvraag en vermeldt de eigendomsbedragen.
Formulier 5 is een jaarlijkse samenvatting van formulier 4 en bevat alle informatie die gerapporteerd had moeten worden.
Waarom formulieren 3, 4 en 5 belangrijk zijn voor beleggers
Als u een investeerder bent, loont het om te weten wat de eigenaren van het bedrijf en de belangrijkste aandeelhouders (dwz insiders) doen. Door te kijken naar de handelsactiviteiten van zakelijke insiders en grote institutionele beleggers, is het gemakkelijker om een idee te krijgen van de vooruitzichten van een aandeel. Hoewel insider of institutioneel eigendom op zich niet per se een koop- of verkoopsignaal is, biedt het zeker een handig eerste scherm in de zoektocht naar een goede investering. Aangezien eigendom en handel met voorkennis van invloed kunnen zijn op de aandelenkoersen, zijn de formulieren 3, 4 en 5 nuttige informatie
Door goed te letten op wat insiders doen met hun bedrijfsaandelen, kunnen slimme beleggers de redelijke aanname doen dat ze veel meer weten over de vooruitzichten van hun bedrijf dan de rest van ons buitenstaanders. Dus als insiders aandelen in hun eigen bedrijven kopen, weten ze misschien iets dat normale beleggers niet weten. De insider zou kunnen kopen omdat ze een groot potentieel zien, de mogelijkheid tot fusie of overname in de toekomst, of simpelweg omdat ze denken dat hun aandelen ondergewaardeerd zijn.
Een van de grootste investeerders aller tijden, Peter Lynch, zei ooit: “insiders kunnen hun aandelen om een aantal redenen verkopen, maar ze kopen ze voor slechts één reden: ze denken dat de prijs zal stijgen.” Houd er rekening mee dat insiders gewoonlijk worden verhinderd hun bedrijfsaandelen te kopen en verkopen binnen een periode van zes maanden na een bedrijfsevenement of een nieuwe uitgifte; daarom kopen insiders vaak aandelen wanneer ze denken dat het bedrijf op lange termijn goed zal presteren.
U kunt ook te veel eigendom van voorkennis hebben. Wanneer insiders de controle van het bedrijf verwerven, voelt het management zich misschien niet verantwoordelijk jegens aandeelhouders en probeert het in plaats daarvan alleen zichzelf te verrijken.
Schema 13D
De Schedule 13D is ook bekend als de “economische eigendom rapport” en is vereist wanneer een eigenaar verwerft 5% of meer van de stemgerechtigde aandelen in een bedrijf. Het rapport moet binnen 10 dagen na het bereiken van de drempel van 5% worden ingediend. Het geeft de volgende informatie:
De naam, het adres en andere achtergrondinformatie van de overnemende partij
Type relatie die deze eigenaar heeft met het bedrijf
Of de persoon in de afgelopen vijf jaar is veroordeeld voor een misdrijf
Een uitleg waarom de transactie plaatsvindt
Het type en de klasse van de beveiliging
De herkomst van de middelen die voor aankopen worden gebruikt
Waarom schema 13D belangrijk is voor beleggers
Sectie 13D is toegevoegd aan de Securities Exchange Act van 1934 als onderdeel van een wijziging uit 1968 die bekend staat als de Williams Act. Met deze toevoeging werd ingespeeld op het toenemende gebruik van openbare biedingen als onderdeel van bedrijfsovernames . Schema 13D was bedoeld om individuele investeerders te waarschuwen voor op handen zijnde wijzigingen in de zeggenschap van het bedrijf die van invloed kunnen zijn op de toekomst van het bedrijf, die zouden voortvloeien uit de consolidatie van stemrecht door bedrijfsovervallers.
Beleggers gebruiken Schedule 13D om zowel rode vlaggen op te sporen bij de consolidatie van eigendom van voorkennis die mogelijk schadelijk kunnen zijn voor individuele aandeelhouders, maar ook als een mogelijke voorbode van een bedrijf dat wordt overgenomen of uitgekocht, waarvan de aandeelhouders kunnen profiteren.
Formulier 144
Formulier 144 is vereist wanneer zakelijke insiders bedrijfsaandelenwillen verkopen. Formulier 144 is een kennisgeving van de intentie om beperkte aandelen te verkopen, meestal verworven door insiders of gelieerde ondernemingen in een transactie waarbij geen openbare aanbieding betrokken is. Het aandeel is beperkt omdat het aan bepaalde voorwaarden moet voldoen voordat het overdraagbaar wordt. De transactie, of in ieder geval een deel ervan, vindt plaats binnen 90 dagen na indiening. Formulier 144 is vereist als het verkochte bedrag gedurende een periode van drie maanden meer dan 5.000 aandelen of $ 50.000 bedraagt.
Waarom formulier 144 belangrijk is voor beleggers
Hoewel beleggers Formulieren 3, 4 en 5 kunnen raadplegen voor wijzigingen in eigendom van voorkennis, is formulier 144 nuttig om te weten hoeveel potentiële aandelen te koop zullen worden aangeboden op de open markt na de blokkeringsperiode voor een nieuwe uitgifte, zoals een IPO, verloopt. Formulier 144 kan aangeven hoeveel een aandelenkoers zou kunnen lijden als een stortvloed aan nieuwe verkooporders op de markt komt wanneer de blokkering eindigt.
Underwriters en toezichthouders eisen dat de leidinggevenden, managers, werknemers en vroege investeerders van een bedrijf (zoals durfkapitalisten ) lock-up-overeenkomsten ondertekenen rond de beursintroductie van een bedrijf om een element van stabiliteit in de aandelenkoers in de eerste paar aan te moedigen. maanden van handelen. De lock-up-overeenkomst is een juridisch bindend contract tussen verzekeraars en insiders van het bedrijf dat insiders verbiedt om aandelen in aandelen te verkopen voor een bepaalde periode. Lock-up periodes duren doorgaans 180 dagen, maar kunnen soms slechts 120 dagen of zelfs 365 dagen duren.
Openbaarmaking van buitenlandse investeringen
In 2008 heeft de SEC de openbaarmakingsvereisten bijgewerkt voor buitenlandse bedrijven die effecten op de Amerikaanse markt aanbieden. Voor buitenlandse bedrijven zonder SEC-geregistreerde effecten schrapten de regels de vereiste dat ze papieren mededelingen indienen bij de SEC, ten gunste van hen om toelichtingen in het Engels op internet te plaatsen. Daarnaast is de deadline voor buitenlandse bedrijven om jaarverslagen in te dienen verkort van zes maanden naar vier maanden.
Waarom openbaarmakingen van buitenlandse investeringen belangrijk zijn voor investeerders
Veel beleggers proberen tegenwoordig hun portefeuilles geografisch te diversifiëren door effecten op te nemen die zijn uitgegeven door niet-Amerikaanse bedrijven. Dit kunnen aandelen of obligaties zijn die zijn uitgegeven door bedrijven in de ontwikkelde wereld aan opkomende markteconomieën. Aandelen van buitenlandse bedrijven kunnen op Amerikaanse beurzen worden verworven in de vorm van American Depositary Receipts of ADR’s. ADR’s bieden Amerikaanse investeerders een manier om aandelen in buitenlandse bedrijven te kopen die anders niet beschikbaar zouden zijn. Buitenlandse bedrijven profiteren ook, aangezien ADR’s hen in staat stellen Amerikaanse investeerders en kapitaal aan te trekken zonder het gedoe en de kosten van notering aan Amerikaanse aandelenbeurzen.
Buitenlandse emittenten moeten formulieren bij de SEC indienen op dezelfde manier als binnenlandse bedrijven om beleggers nauwkeurige en actuele informatie te verstrekken. Formulier F-6 is bijvoorbeeld een regelgevingsdocument dat alle beleggingsondernemingen bij de SEC moeten registreren als ze ADR’s willen aanbieden, terwijl formulier F-4 de registratie ondersteunt van effecten waarbij buitenlandse particuliere emittenten betrokken zijn in verband met ruilaanbiedingen en bedrijfscombinaties..
SEC Filings – Veelgestelde vragen
Wat zijn SEC-deponeringen?
SEC Filings zijn regelgevende documenten die bedrijven en emittenten van effecten regelmatig moeten indienen bij de Securities and Exchange Commission (SEC). Het doel is om transparantie en informatie te bieden aan beleggers, analisten en toezichthouders.
Hoe kan ik SEC-deponeringen opzoeken?
SEC-formulieren worden ingediend via een systeem dat bekend staat als SEC-website, waar u formulieren kunt doorzoeken en uzelf vertrouwd kunt maken met het systeem met behulp van de EDGAR-zelfstudie.
Mogelijk kunt u SEC-deponeringen ook vinden via uw online brokerageplatform of een financiële portal zoals Google Finance.
Hoe print ik SEC-deponeringen uit?
Bestanden die uit EDGAR worden gehaald, kunnen rechtstreeks vanuit uw webbrowser worden afgedrukt.
Zijn SEC-deponeringen openbare informatie?
Ja, SEC-deponeringen zijn openbare informatie en kunnen gratis online worden opgevraagd via het EDGAR-systeem. Bedrijven kunnen ook hun eigen exemplaren hosten op hun bedrijfswebsites en zijn verkrijgbaar bij hun afdeling Investor Relations.
Houd er rekening mee dat een bedrijf in speciale omstandigheden kan vragen dat bepaalde informatie wordt verwijderd uit hun anderszins openbare deponeringen. Een vertrouwelijke behandelingstoepassing of vertrouwelijke behandelingsverzoek (CTR) is een formulier dat is ingevuld in overeenstemming met het SEC Forms 8-K, 10-Q of 10-K-rapport van een bedrijf. Het maakt het mogelijk om informatie in de SEC-aanvraag geheim te houden of te redigeren in openbare documenten, als het lekken van dergelijke informatie materiële of financiële schade zou kunnen toebrengen aan het bedrijf of een zakenpartner.
Het komt neer op
SEC-deponeringen bieden transparantie en cruciale informatie voor individuele en institutionele beleggers, voor analisten en onderzoekers, en voor toezichthouders. Uiteindelijk wil de SEC dat het publiek de feiten kent, zodat ze goed geïnformeerde beslissingen kunnen nemen over wanneer ze de effecten van een bedrijf moeten kopen, verkopen of aanhouden. Het verkrijgen van het beschikbare materiaal en het correct interpreteren ervan kan elke belegger waardevolle begeleiding bieden bij het nemen van investeringsbeslissingen.
Het begrijpen van de informatie die door bedrijven wordt ingediend via SEC-aanmeldingen, houdt in Rode vlaggen worden vaak onthuld in de voetnoten van een bedrijf. Waarschuwingssignalen omvatten een zeer verwarrende sectie (s) in een 10-K of 10-Q, plotselinge eenmalige of speciale kosten, of een grote mate van verkoop met voorkennis.