6 Gemeenschappelijke strategieën voor portefeuillebescherming
Warren Buffett, misschien wel ’s werelds grootste aandelenkiezer, heeft één regel bij het beleggen: verlies nooit geld.
Dit betekent niet dat je moet verkopen uw investering holdings het moment dat ze beginnen naar het zuiden. Maar je moet je goed bewust blijven van hun bewegingen en de verliezen die je bereid bent te lijden. Hoewel we allemaal willen dat onze activa vruchtbaar zijn en zich vermenigvuldigen, is het behoud van kapitaal de sleutel tot succesvol langetermijninvesteringen. Hoewel het onmogelijk is om risico’s volledig te vermijden wanneer u in de markten belegt, kunnen deze zes strategieën uw portefeuille helpen beschermen.
belangrijkste leerpunten
- De belangrijkste regel bij beleggen is: Bescherm en behoud uw hoofdsom.
- Technieken voor kapitaalbehoud omvatten het diversifiëren van belangen over verschillende activaklassen en het kiezen van activa die niet correleren (dat wil zeggen dat ze in omgekeerde richting ten opzichte van elkaar bewegen).
- Putopties en stop-loss-orders kunnen het bloeden voorkomen wanneer de prijzen van uw beleggingen beginnen te dalen.
- Dividenden ondersteunen portefeuilles door uw totaalrendement te verhogen.
- Door de hoofdsom beschermde notes beschermen een investering in vastrentende voertuigen.
1. Diversificatie
Een van de hoekstenen van de moderne portefeuilletheorie (MPT) is diversificatie. In een neergaande markt geloven MPT-discipelen dat een goed gediversifieerde portefeuille beter zal presteren dan een geconcentreerdeportefeuille. Beleggers creëren diepere en breder gediversifieerde portefeuilles door een groot aantal beleggingen in meer dan één activaklasse te bezitten, waardoor onsystematisch risico wordt verminderd. Dit is het risico dat gepaard gaat met investeren in een bepaald bedrijf. Volgens sommige financiële experts kunnen aandelenportefeuilles met 12, 18 of zelfs 30 aandelen de meeste, zo niet alle, onsystematische risico’s elimineren.
2. Niet-correlerende activa
Het tegenovergestelde van onsystematisch risico is het systematische risico, het risico dat gepaard gaat met beleggen in de markten in het algemeen. Systematisch risico is helaas altijd aanwezig. Er is echter een manier om het te verminderen door niet- correlerende activaklassen zoals obligaties, grondstoffen, valuta’s en onroerend goed toe tevoegenaan de aandelen in uw portefeuille. Niet-correlerende activa reageren anders op veranderingen in de markten dan aandelen – vaak bewegen ze in feite omgekeerd. Als het ene activum leeg is, is een ander actief. Ze egaliseren dus de volatiliteit van de totale waarde van uw portefeuille.
Uiteindelijk elimineert het gebruik van niet-correlerende activa de hoogte- en dieptepunten in prestaties, wat een evenwichtiger rendement oplevert. Dat is tenminste de theorie.
Deze strategie is de afgelopen jaren moeilijker te implementeren. Na de financiële crisis van 2008 neigen activa die ooit niet-correlerend waren, nu elkaar na te bootsen en samen te bewegen als reactie op de aandelenmarkt.
3. Putopties
Tussen 1926 en 2009 daalde de S&P 500 24 van de 84 jaar of meer dan 25% van de tijd. Beleggers beschermen over het algemeen opwaartse winsten door winsten van de tafel te halen. Soms is dit een verstandige keuze. Het is echter vaak zo dat winnende aandelen gewoon even rusten voordat ze verder gaan. In dit geval wilt u niet verkopen, maar wilt u wel een deel van uw winst vastleggen. Hoe doe je dat?
Er zijn verschillende methoden beschikbaar. De meest voorkomende is het kopen van putopties, wat een weddenschap is dat de onderliggende aandelen in prijs zullen dalen. Anders dan het aandeel shorten, geeft de put u de mogelijkheid om op een bepaald punt in de toekomst tegen een bepaalde prijs te verkopen.
Laten we bijvoorbeeld aannemen dat u 100 aandelen van bedrijf A bezit, dat in één jaar met 80% is gestegen en nu wordt verhandeld tegen $ 100. U bent ervan overtuigd dat de toekomst uitstekend is, maar dat het aandeel te snel is gestegen en waarschijnlijk op korte termijn in waarde zal dalen. Om uw winst te beschermen, koopt u één putoptie van bedrijf A met een vervaldatum zes maanden in de toekomst tegen een uitoefenprijs van $ 105, of iets in het geld. De kosten om deze optie te kopen bedragen $ 600 of $ 6 per aandeel, wat u het recht geeft om 100 aandelen van bedrijf A te verkopen voor $ 105 ergens vóór de vervaldatum in zes maanden.
Als het aandeel daalt tot $ 90, zijn de kosten om de putoptie te kopen aanzienlijk gestegen. Op dit punt verkoopt u de optie met winst om de daling van de aandelenkoers te compenseren. Beleggers die op zoek zijn naar bescherming op langere termijn, kunnen langetermijnaandelenverwachtingen (LEAPS) kopen met looptijden tot drie jaar.
Het is belangrijk om te onthouden dat u niet per se probeert geld te verdienen met de opties, maar in plaats daarvan ervoor probeert te zorgen dat uw niet-gerealiseerde winsten geen verliezen worden. Beleggers die hun volledige portefeuille willen beschermen in plaats van een bepaald aandeel, kunnen index LEAPS kopen die op dezelfde manier werken.
4. Stop verliezen
Harde stops zijn het activeren van de verkoop van een aandeel tegen een vaste prijs die niet verandert. Als u bijvoorbeeld aandelen van bedrijf A koopt voor $ 10 per aandeel met een harde stop van $ 9, wordt het aandeel automatisch verkocht als de prijs daalt tot $ 9.
Een trailing stop is anders doordat deze met de aandelenkoers meebeweegt en kan worden ingesteld in termen van dollars of percentages. Laten we aan de hand van het vorige voorbeeld aannemen dat u een volgstop van 10% instelt. Als het aandeel met $ 2 stijgt, verschuift de trailing stop van de oorspronkelijke $ 9 naar $ 10,80. Als het aandeel dan daalt tot $ 10,50, met een harde stop van $ 9, ben je nog steeds eigenaar van het aandeel. In het geval van de trailing stop worden uw aandelen verkocht voor $ 10,80. Wat er daarna gebeurt, bepaalt wat voordeliger is. Als de aandelenkoers dan van $ 10,50 naar $ 9 daalt, is de trailing stop de winnaar. Als het echter omhoog gaat naar $ 15, is de harde stop de betere call.
Voorstanders van stop-loss zijn van mening dat ze u beschermen tegen snel veranderende markten. Tegenstanders suggereren dat zowel harde als trailing stops tijdelijke verliezen permanent maken. Om deze reden moeten alle soorten stops goed worden gepland.
5. Dividenden
Investeren in dividendbetalende aandelen is waarschijnlijk de minst bekende manier om uw portefeuille te beschermen. Historisch gezien zijn dividenden goed voor een aanzienlijk deel van het totale rendement van een aandeel. In sommige gevallen kan het het volledige bedrag vertegenwoordigen.
Het bezitten van stabiele bedrijven die dividend uitkeren, is een beproefde methode om bovengemiddelde rendementen te behalen. Naast de inkomsten uit beleggingen, tonen onderzoeken aan dat bedrijven die royale dividenden uitkeren de neiging hebben om hun inkomsten sneller te laten groeien dan bedrijven die dat niet doen. Een snellere groei leidt vaak tot hogere aandelenkoersen, wat op zijn beurt hogere meerwaarden oplevert.
Dus, hoe beschermt dit uw portefeuille? Kortom, door uw totaalrendement te verhogen. Wanneer aandelenkoersen dalen, zijn de bufferdividenden belangrijk voor risicomijdende beleggers en resulteren meestal in een lagere volatiliteit.
Dividenden bieden niet alleen een buffer in een dalende markt, maar vormen ook een goede afdekking tegen inflatie. Door te beleggen in blue chip bedrijven die zowel dividend uitkeren als prijszettingsvermogen bezitten, biedt u uw portefeuille bescherming die Treasury inflatiebeschermde effecten (TIPS) – niet kunnen evenaren.
Bovendien, als u investeert in “dividendaristocraten”, die bedrijven die de dividenden gedurende 25 opeenvolgende jaren hebben verhoogd, kunt u er vrijwel zeker van zijn dat deze bedrijven de jaarlijkse uitbetaling zullen verhogenterwijl de uitbetalingen van obligaties hetzelfde blijven. Als u met pensioen gaat, is een periode van hoge inflatie het laatste dat u nodig heeft om uw koopkracht te vernietigen.
6. Door opdrachtgever beschermde notities
Beleggers die zich zorgen maken over het behoud van hun hoofdsom, kunnen overwegen om tegen hoofdsom beschermde notes met aandelenparticipatierechten te overwegen. Ze lijken op obligaties omdat het vastrentende effecten zijn die uw hoofdbelegging aan u terugbetalen als ze tot de vervaldatum worden aangehouden. Waar ze echter verschillen, is de aandelenparticipatie die naast de garantie van de hoofdsom bestaat.
Stel dat u bijvoorbeeld $ 1.000 aan door de hoofdsom beschermde bankbiljetten wilde kopen die zijn gekoppeld aan de S&P 500. Deze bankbiljetten vervallen binnen vijf jaar. De emittent zou nulcouponobligaties kopen die rond dezelfde tijd vervallen als de obligaties met een korting op de nominale waarde. De obligaties betalen geen rente tot de vervaldag wanneer ze tegen nominale waarde worden afgelost. In dit voorbeeld wordt de $ 1.000 aan nulcouponobligaties gekocht voor $ 800 en de resterende $ 200 wordt geïnvesteerd in S&P 500- callopties.
De obligaties zouden vervallen en, afhankelijk van de participatiegraad, zouden de winsten op de vervaldag worden uitgekeerd. Als de index in deze periode 20% is gestegen en het deelnamepercentage 90% is, zou u uw oorspronkelijke investering van $ 1.000 plus $ 180 aan winst ontvangen. U verliest $ 20 aan winst in ruil voor de garantie van uw hoofdsom. Maar laten we zeggen dat de index in vijf jaar tijd 20% verliest. U zou nog steeds uw oorspronkelijke investering van $ 1.000 ontvangen; een directe investering in de index daarentegen zou $ 200 lager zijn.
Risicomijdende beleggers zullen obligaties met beschermde hoofdsom aantrekkelijk vinden. Voordat u aan boord springt, is het echter belangrijk om de sterkte te bepalen van de bank die de hoofdsom garandeert, de onderliggende investering van de bankbiljetten en de kosten die zijn verbonden aan het kopen ervan.
Het komt neer op
Elk van deze strategieën kan uw portefeuille beschermen tegen de onvermijdelijke volatiliteit in de beleggingswereld. Ze passen niet allemaal bij u of bij uw risicotolerantie. Maar als u er tenminste een paar op hun plaats zet, kan dat heel goed helpen uw hoofd te behouden – en u ’s nachts beter te laten slapen.