25 juni 2021 4:52
De telecommunicatiesector bestaat uit bedrijven die communicatie op wereldschaal mogelijk maken, of dat nu via de telefoon of internet is, via ether of kabels, via draden of draadloos. Deze bedrijven hebben de infrastructuur gecreëerd waarmee gegevens in woorden, spraak, audio of video overal ter wereld kunnen worden verzonden. De grootste bedrijven in de sector zijn telefoonoperatoren (zowel bedraad als draadloos), satellietbedrijven, kabelbedrijven en internetproviders.
Nog niet zo lang geleden bestond de telecommunicatiesector uit een club van grote nationale en regionale operatoren. Sinds het begin van de jaren 2000 wordt de industrie meegesleurd in snelle deregulering en innovatie. In veel landen over de hele wereld zijn overheidsmonopolies nu geprivatiseerd en hebben ze te maken met een overvloed aan nieuwe concurrenten. Traditionele markten zijn op hun kop gezet, aangezien de groei van mobiele diensten de vaste lijn overtreft en het internet spraak begint te vervangen als de belangrijkste activiteit.
Belangrijkste leerpunten
- De telecommunicatiesector bestaat uit bedrijven die gegevens in woord, spraak, audio of video over de hele wereld verzenden.
- Telecomapparatuur, telecomdiensten en draadloze communicatie zijn de drie basissubsectoren van telecommunicatie.
- Telecom richt zich steeds meer op video, tekst en data, in tegenstelling tot spraak.
- Telecommunicatiebedrijven kunnen zowel groei- als inkomensgerichte investeerders aanspreken.
- Hoewel individuele aandelen behoorlijk volatiel kunnen zijn, heeft de telecomsector in het algemeen een stabiele groei op lange termijn laten zien, aangezien telecommunicatie een steeds belangrijkere basisindustrie is geworden, ongevoelig voor conjunctuurcycli.
Evolutie van de telecommunicatiesector
De telecommunicatie-industrie begon in de jaren 1830 met de uitvinding van de telegraaf, het eerste mechanische communicatieapparaat. Het verkortte de communicatie van dagen tot uren, net zoals moderne mobiele technologie de tijdspanne voor het verzenden van grote hoeveelheden gegevens heeft verkort van uren naar seconden. De industrie breidde zich uit met elke nieuwe uitvinding: de telefoon, radio, televisie, computer, mobiel apparaat. Deze technologische vooruitgang heeft de manier waarop mensen leven en zaken doen veranderd.
Vroeger vereiste telecommunicatie fysieke draden die huizen en bedrijven met elkaar verbindt. In de huidige samenleving is technologie mobiel geworden. Nu wordt draadloze digitale technologie de belangrijkste vorm van communicatie.
De structuur van de sector is ook veranderd van een paar grote spelers naar een meer gedecentraliseerd systeem met verminderde regelgeving en toetredingsdrempels. Grote overheidsbedrijven treden op als dienstverleners, terwijl kleinere bedrijven de apparatuur verkopen en onderhouden, zoals routers, switches en infrastructuur, die deze communicatie mogelijk maken.
Hoe telecommunicatiebedrijven geld verdienen
Gewone oude telefoongesprekken blijven de grootste inkomstengenerator in de branche, maar dankzij de vooruitgang in de netwerktechnologie verandert dit. Telecom groeit minder over spraak en steeds meer over video, tekst en data. Snelle internettoegang, die computergebaseerde datatoepassingen levert, zoals breedbandinformatiediensten en interactief amusement, vindt snel zijn weg naar huizen en bedrijven over de hele wereld. De belangrijkste breedbandtelecomtechnologie, Digital Subscriber Line (DSL), heeft een nieuw tijdperk ingeluid. De snelste groei komt van diensten die worden geleverd via mobiele netwerken.
Van alle klantenmarkten zijn de residentiële en kleine zakelijke markten misschien wel de moeilijkste. Met letterlijk honderden spelers op de markt, zijn concurrenten sterk afhankelijk van de prijs om de maandelijkse cheques van huishoudens te ploeteren; succes berust grotendeels op de sterkte van de merknaam en zware investeringen in efficiënte factureringssystemen.
De zakelijke markt blijft daarentegen de favoriet van de branche. Grote zakelijke klanten, die zich vooral bekommeren om de kwaliteit en betrouwbaarheid van hun telefoongesprekken en datalevering, zijn minder prijsgevoelig dan particuliere klanten. Grote multinationals besteden bijvoorbeeld veel aan telecominfrastructuur om wijdverbreide operaties te ondersteunen. Ze betalen ook graag voor premiumservices zoals hoogbeveiligde privénetwerken en videoconferenties.
Telecomexploitanten verdienen ook geld door netwerkconnectiviteit te bieden aan andere telecombedrijven die dit nodig hebben, en door groothandelscircuits te verkopen aan zware netwerkgebruikers zoals internetserviceproviders en grote bedrijven. Onderling verbonden markten en groothandelsmarkten geven de voorkeur aan spelers met uitgebreide netwerken.
Belangrijkste segmenten van de telecommunicatie-industrie
De telecommunicatiesector bestaat uit drie basissubsectoren: telecomapparatuur (de grootste), telecomdiensten (op een na grootste) en draadloze communicatie.
De belangrijkste segmenten binnen deze subsectoren zijn onder meer:
- Draadloze communicatie
- Communicatie middelen
- Verwerkingssystemen en producten
- Vervoerders over lange afstanden
- Binnenlandse telecomdiensten
- Buitenlandse telecomdiensten
- Gediversifieerde communicatiediensten
Draadloze communicatie is een zeer snelgroeiende sector binnen de telecommunicatie; steeds meer communicatie- en computermethoden verschuiven naar mobiele apparaten en cloudgebaseerde technologie. Dit deel van de industrie is de verwachte hoeksteen voor de voortdurende wereldwijde expansie van de telecommunicatiesector.
Vooruitblikkend is de grootste uitdaging van de sector het bijhouden van de vraag van mensen naar snellere dataconnectiviteit, hogere resolutie, snellere videostreaming en ruime multimediatoepassingen. Voldoen aan de behoeften van mensen aan snellere en betere verbindingen terwijl ze content consumeren en creëren, vereist aanzienlijke kapitaaluitgaven. Bedrijven die aan deze behoeften kunnen voldoen, gedijen goed.
Investeren in telecommunicatie
Telecommunicatiebedrijven zijn een zeldzaamheid onder aandelen: hun aandelen vertoonden soms kenmerken van zowel inkomens- als groeiaandelen. Voor groeibeleggers bieden de kleine bedrijven die draadloze diensten aanbieden de beste kansen voor inkomensgerichte investeerders.
Waardebeleggers kunnen ook goede keuzes maken in de telecommunicatiesector. De behoefte aan telecommunicatiediensten, een integraal onderdeel van de wereldeconomie, blijft bestaan, ongeacht veranderingen in de conjunctuurcyclus.
Hoewel de vraag constant is, kunnen individuele leveranciers stijgen en dalen. Een bedrijf kan jarenlang genieten van zijn wettelijke privileges (net als andere nutsbedrijven worden telecombedrijven vaak beschermd tegen concurrentie door een overheidsmandaat) en kunnen betrouwbare, genereuze dividendopbrengsten genereren (gegenereerd door hoge maandelijkse inkomsten van zijn stabiele klantenbestand). Dan, plotseling, creëren technologische vooruitgang of fusies en overnames onzekerheid en laten ze ruimte voor verlies – en herstel, met nieuwe groei.
Als een bedrijf een inzinking krijgt als gevolg van verschuivingen in de industrie (zoals het groeiende belang van draadloze apparaten), zouden waardebeleggers het kunnen overhalen, op voorwaarde dat de fundamenten sterk blijven en het zich goed kan aanpassen aan veranderingen. De staat van dienst van de telecommunicatiesector op het gebied van het uitkeren en regelmatig verhogen van dividenden, maakt de wachttijd voor het verbeteren van de aandelenkoersen aangenamer.
Alle drie de belangrijkste telecomsectoren vormen echter enig risico voor investeerders. Beleggers met een grote blootstelling aan telecom kunnen tijdens bullmarkten bovengemiddelde winsten verwachten. Maar wanneer een recessie of een bearmarkt toeslaat, kunnen de verliezen van deze sector ernstig zijn.
Evaluatie van telecommunicatiebedrijven
De conclusie dat omvang er toe doet in telecom is moeilijk te ontwijken. Het is een dure aangelegenheid; kanshebbers moeten groot genoeg zijn en voldoende cashflow produceren om de kosten op te vangen van het uitbreiden van netwerken en diensten die schijnbaar van de ene op de andere dag verouderd raken. Transmissiesystemen moeten elke twee jaar worden vervangen.
Grote bedrijven met uitgebreide netwerken – vooral lokale netwerken die zich rechtstreeks uitstrekken tot bij de klanten thuis en in bedrijven – zijn minder afhankelijk van verbindingen met andere bedrijven om oproepen en data naar hun eindbestemming te krijgen. Daarentegen moeten kleinere spelers vaker betalen voor interconnectie om de klus te klaren. Voor kleine operators die op een dag groot willen worden, kunnen de financiële uitdagingen van het bijhouden van snelle technologische veranderingen en afschrijving van apparatuur enorm zijn.
Inkomsten kunnen lastig zijn bij het analyseren van telecombedrijven. Veel bedrijven hebben geen noemenswaardige inkomsten. Om de waarde van een bedrijf te meten, kunnen analisten uit de telecomsector zich wenden tot de prijs-verkoopverhouding (aandelenkoers gedeeld door verkoop). Ze kijken ook naar de gemiddelde opbrengst per gebruiker (ARPU), wat een bruikbare maatstaf is voor de groeiprestaties, en naar de churn rate, de snelheid waarmee klanten vertrekken (vermoedelijk voor een concurrent).
De Telecommunicatiewet, die in 1996 door president Bill Clinton in wet werd ondertekend, werd aangenomen om de concurrentie in de Amerikaanse telecomsector te stimuleren.
Grote spelers in telecommunicatie
De huidige marktleiders wereldwijd kunnen van jaar tot jaar veranderen. Bepalen welke de grootste zijn, hangt af van het feit of men kijkt in termen van totale verkoopcijfers of ook in termen van marktkapitalisatiewaarde. Met ingang van januari 2021 is de top vijf van telecombedrijven gerangschikt naar marktkapitalisatie als volgt:
- AT&T (T) is een van de oudste bedrijven in de telefoonsector en heeft eengeschatte marktwaarde van ongeveer $ 209 miljard.
- Verizon (VZ), dat draadloze en vaste diensten levert naast breedband- en informatiediensten, heeft een huidige marktkapitalisatiewaarde van ongeveer $ 236 miljard.
- Nippon Telegraph & Telephone Corp (NTTYY) is een in Japan gevestigde houdstermaatschappij die telecommunicatiediensten levert en een marktkapitalisatie heeft van $ 96,8 miljard.
- Deutsche Telekom AG (DTEGY) is een in Duitsland gevestigde leverancier van telecommunicatie- en informatietechnologiediensten. Het bedrijf heeft een marktkapitalisatie van $ 87,4 miljard.
- T-Mobile US Inc. (TMUS) is een grote Amerikaanse draadloze provider die verschillende dataplannen aanbiedt, evenals telecommunicatiediensten voor consumenten en bedrijven. Het bedrijf heeft een marktkapitalisatie van $ 159,7 miljard.
ETF’s voor telecommunicatie
Verschillende exchange-traded funds (ETF’s) dienen als alternatief voor directe investeringen in individuele telecombedrijven. Telecom ETF’s hebben verschillende focus op geografie of branchespecialisatie. Enkele van de meest populaire zijn:
- DeVanguard Communication Services ETF (VOX) is volledig samengesteld uit Amerikaanse aandelen, variërend van kleine, regionale telecombedrijven tot de grote drie, Verizon, AT&T en T-Mobile.
- DeiShares US Telecommunications ETF (IYZ), vergelijkbaar in deelnemingen met Vanguard’s Telecommunication Services ETF, volgt ook de grootste telecomservicebedrijven in de VS – T-Mobile, AT&T en Verizon – samen met een handvol kleinere regionale serviceproviders.
- DeiShares Global Comm Services ETF (IXP) is meer gericht op internationaal niveau, met meer dan 30% van haar deelnemingen in ondernemingen met een hoofdkantoor buiten de VS Opmerkelijke voorraden omvatten een aantal van de top telecombedrijven: Verizon, AT & T, Vodafone, en Softbank Corp.
Andere populaire telecom-ETF’s zijn deFidelity MSCI Communication Services Index (FCOM) en de SPDR S&P Telecom ETF (XTL).11
Vooruitzichten voor de telecommunicatiesector
Analisten voorzien dat productinnovatie en een toename van fusies en overnames de aanhoudende groei en het succes van de telecommunicatie-industrie alleen maar zullen vergemakkelijken. Er zijn veel kansen voor investeerders, en een toename van investeerders zal de sector alleen maar verder ten goede komen.
De stabiliteit van de groei van de sector, zelfs tijdens periodes van recessie, betekent dat het wordt beschouwd als een solide defensieve investering, maar toch aantrekkelijk blijft voor groei-investeerders. Zelfs in onzekere en volatiele economische tijden verzekert de gestage vraag naar spraak- en datadiensten, samen met uitgebreide abonnementsplannen, een stabiele bron van inkomsten voor grote telecombedrijven.
Telecommunicatie is een steeds belangrijkere basisindustrie geworden, wat een goed voorteken is voor de toekomstperspectieven en aanhoudende groei. De voortdurende vooruitgang op het gebied van snelle mobiele diensten en internetconnectiviteit tussen apparaten blijft innovatie en concurrentie binnen de sector stimuleren. Een groot deel van de focus van de industrie ligt op het leveren van snellere datadiensten, vooral op het gebied van video met hoge resolutie. In wezen zijn de drijvende krachten gericht op snellere en duidelijkere services, verbeterde connectiviteit en gebruik van meerdere applicaties.
Opkomende markteconomieën blijven een zegen voor de industrie, waarbij de groei van de mobiele-telefoonindustrie in landen als China en India de mogelijkheden van hardwareproducenten om de vraag bij te houden, aanjaagt.
In de VS besteden analisten veel aandacht aan kwesties rond netneutraliteit, aangezien de vraag naar data- en videodiensten tot ver in de toekomst blijft toenemen. Er is nog steeds een sterke vraag naar draadloze spectrumrechten, om nog maar te zwijgen van een toenemende trend naar consolidatie door fusies en overnames.13
Het komt neer op
Telecommunicatiebedrijven werken, net als andere vormen van nutsbedrijven, vaak met een stabiel klantenbestand dat door een overheidsmandaat tegen concurrentie wordt beschermd. Deze pseudo- monopolies zorgen voor consistente dividenden. De dynamische aard van communicatie heeft echter geleid tot mobiele en op internet gebaseerde telefoonsystemen, waardoor de vraag naar traditionele vaste lijnen is ondermijnd. Wanneer dit gebeurt, lijden telecommunicatiebedrijven of passen ze zich aan, nemen de nieuwe technologie over en groeien ze snel naarmate consumenten de nieuwste apparatuur kopen.