Z Tranche - KamilTaylan.blog
25 juni 2021 13:43

Z Tranche

Wat is een Z-tranche?

AZ-tranche is de laagst gerangschikte tranche van een  collateralized hypotheekverplichting  (CMO) in termen van anciënniteit. De eigenaren hebben geen recht op couponbetalingen en ontvangen geen cashflow van onderliggende hypotheken totdat de hogere tranches zijn gepensioneerd of afbetaald.

In plaats van rente te betalen aan de Z-tranche, wordt het geld gebruikt om de hoofdsom van de bovenste tranches sneller af te betalen. Op zijn beurt neemt de hoofdsom van de Z-tranche in deze tijd toe als gevolg van de opgebouwde rente. De Z-tranche wordt ook geschreven als “Z-tranche” en wordt de “periodetranche” genoemd. 

Belangrijkste leerpunten

  • De AZ-tranche is een deel van een gestructureerd financieel product dat pas betalingen ontvangt als alle andere tranches zijn stopgezet.
  • In plaats van rente te betalen aan de Z-tranche, wordt het geld gebruikt om de hoofdsom van de bovenste tranches sneller af te betalen.
  • Wachten tot iedereen het eerste heeft verzameld, betekent dat de houders van Z-tranches het meest waarschijnlijk leeg zullen komen te staan.

Een Z-tranche begrijpen

GMO’s, een soort van  mortgage-backed securities  (MBS), die een plas bevat leningen gebundeld en verkocht als een investering, zijn zo gelaagd, dat de contrasterende behoeften van de verschillende  beleggers kan worden voldaan met behulp van dezelfde pool van activa

Tranches worden gecreëerd om verschillende hypotheekprofielen op te splitsen in segmenten met financiële voorwaarden die geschikt zijn voor specifieke beleggers. De A tranche, bijvoorbeeld, kan op korte termijn bieden inkomen en een kortere tijd tot de vervaldag. De B-tranche zou dan een langere periode van stabiele cashflow bieden. 

Onderaan de structuur bevindt zich de Z-tranche. De Z-tranche wordt voornamelijk gebruikt om de aantrekkelijkheid van de tranches erboven te verbeteren. De betalingen die in plaats daarvan naar de Z-tranche zouden gaan, zijn bedoeld om de looptijd van de senior tranches te versnellen.

Beperkingen van een Z-tranche

De Z-tranche speelt een cruciale rol bij de totstandkoming en het succes op lange termijn van een CMO en helpt de senior tranches veiliger te maken. Dat betekent ook dat ze doorgaans niet erg aantrekkelijke investeringen doen. Z-tranches worden niet voor niets de meest risicovolle tranche genoemd. Het kan decennia duren voordat een belegger geld van hen ziet, dus hun houders moeten het opnemen tegen de  tijdswaarde van geld.



Z-tranches hebben een gemiddelde levensduur van 18 tot 22 jaar, waarvan de opbouwperiode naar verwachting 8 tot 10 jaar zal duren, hoewel een vooruitbetalingspercentage boven verwachting beide aanzienlijk kan verkorten.

Wachten tot iedereen het eerst heeft verzameld, komt met een aantal andere kanttekeningen. Zoals we zagen tijdens de Grote Recessie, kunnen huiseigenaren uiteindelijk in gebreke blijven bij leningen. Een ander groot risico dat in de loop van de tijd toeneemt, is dat uitstaande saldi op hypotheken vervroegd worden afgelost. Dit fenomeen, dat bekend staat als het risico van vervroegde aflossing, verhindert MBS-houders om alle rentebetalingen terug te verdienen die ze verwachtten te ontvangen als onderdeel van hun investering.

Z-tranches hebben te maken met veel volatiliteit gedurende hun levensduur, aangezien de rentetarieven fluctueren en de hypotheekpool haar herfinancieringsperioden en burn-out doormaakt.



De volatiliteit die de Z-tranche ervaart, biedt extra stabiliteit aan de bovenste tranches, waardoor het de ultieme teamspeler is binnen de CMO-stratificatie.

Voordelen van een Z-tranche

Ondanks deze tekortkomingen is er een markt voor Z-tranches, wat aangeeft dat er mensen zijn die ervoor kiezen om erin te investeren. Deze personen hebben meestal kapitaal bij de hand en willen het parkeren in plaats van regelmatig te herinvesteren.

Typische Z-tranche-investeerders zijn onder meer degenen die langlopende verplichtingen hebben of degenen die zich zorgen maken over het  herinvesteringsrisico, de mogelijkheid dat ze niet in staat zijn om kasstromen te herinvesteren tegen een tarief dat vergelijkbaar is met hun huidige rendement.