Vind de juiste band op het juiste moment
Elke beleggingsportefeuille zou moeten overwegen om op een bepaald moment tijdens de levensduur van een belegger een percentage van de fondsen aan obligaties toe te wijzen. Dit komt omdat obligaties stabiele en relatief veilige kasstromen (inkomsten) bieden, wat van vitaal belang is voor een belegger die zich in de fase van vermogensopneming of kapitaalbehoud van zijn investeringsplanning bevindt, en voor beleggers die dat stadium naderen. In de eenvoudigste bewoordingen, als u afhankelijk bent van inkomsten uit uw beleggingen om de rekeningen en uw dagelijkse levensonderhoud te betalen (of in de nabije toekomst), zou u in obligaties moeten beleggen.
In dit artikel zullen we verschillende soorten obligaties bespreken en aangeven hoe ze elk kunnen worden gebruikt om de doelstellingen van een belegger te bereiken.
Belangrijkste leerpunten
- Een goed gespreide portefeuille moet beleggingen in obligaties omvatten, maar de obligatiemarkt kan als geheel complex en overweldigend zijn.
- Afhankelijk van uw beleggingsdoelstellingen, belastingrisico, risicotolerantie en tijdshorizon, zijn verschillende soorten obligaties het meest geschikt voor u.
- Als u de risico’s en kenmerken van elk type obligatie kent, kunt u beter begrijpen wanneer en hoeveel van die activaklasse u aan uw portefeuille kunt toevoegen.
Bouwen aan uw portefeuille voor inkomen
In tegenstelling tot een belegging in aandelen, kan een portefeuille van obligaties worden gestructureerd om aan de exacte inkomstenbehoeften van een belegger te voldoen, omdat de belegger bij aandelen afhankelijk kan zijn van onzekere en onvoorspelbare vermogenswinsten om de rekeningen te betalen. Bovendien, als een belegger aandelen liquideert voor lopende inkomsten, kan het zijn dat hij dit precies op het verkeerde moment moet doen – wanneer de volatiele aandelenmarkt gedaald is.
Een goed gestructureerde obligatieportefeuille kent dit probleem niet. Inkomsten kunnen worden verkregen uit couponbetalingen of een combinatie van couponbetalingen en het rendement van de hoofdsom op de vervaldatum van een obligatie. Alle inkomsten die niet nodig zijn op de vervaldag van een obligatie, worden strategisch herbelegd in een andere obligatie voor toekomstige behoeften – op deze manier wordt aan de inkomenseisen voldaan, terwijl het maximale kapitaalbedrag behouden blijft. Waar het op neerkomt, is dat obligaties historisch gezien een minder volatiele, minder risicovolle en meer voorspelbare bron van inkomsten vormen dan aandelen.
Er zijn Amerikaanse staatsobligaties, bedrijfsobligaties, hypotheekobligaties, hoogrentende obligaties, gemeentelijke obligaties, buitenlandse obligaties en obligaties van opkomende markten – om er maar een paar te noemen. Elk type heeft verschillende looptijden (van korte tot lange termijn). Laten we een aantal van deze verschillende soorten obligaties eens nader bekijken.
Amerikaanse staatsobligaties
Amerikaanse staatsobligaties worden beschouwd als een van de veiligste, zo niet de veiligste beleggingen ter wereld. Ze worden in alle opzichten als risicovrij beschouwd. (Opmerking: ze zijn vrij van kredietrisico, maar niet van renterisico.)
Amerikaanse staatsobligaties worden vaak gebruikt als maatstaf voor andere obligatiekoersen of -rendementen. De prijs van een obligatie kan het beste worden begrepen door ook naar het rendement te kijken. Als maatstaf voor de relatieve waarde worden de opbrengsten van de meeste obligaties genoteerd als een yield spread ten opzichte van een vergelijkbare Amerikaanse staatsobligatie.
Voorbeeld: opbrengstverspreiding
De spread op een bepaalde bedrijfsobligatie kan 200 basispunten hoger zijn dan de huidige 10-jarige schatkist. Dit betekent dat de bedrijfsobligatie twee procent meer opbrengt dan de huidige 10-jarige schatkist. Als we daarom aannemen dat deze bedrijfsobligatie niet-opvraagbaar is (wat betekent dat de hoofdsom niet vervroegd kan worden afgekocht) en dezelfde vervaldatum heeft als de schatkistobligatie, kunnen we de extra twee procent aan rendement interpreteren als een maatstaf voor het kredietrisico.. Deze maatstaf voor kredietrisico, of spread, zal veranderen naargelang de bedrijfsspecifieke en marktomstandigheden.
Als u bereid bent om wat rendement op te geven in ruil voor een risicovrije portefeuille, kunt u staatsobligaties gebruiken om een portefeuille te structureren met couponbetalingen en looptijden die aansluiten bij uw inkomensbehoeften. De sleutel is om uw herbeleggingsrisico te minimaliseren door die couponbetalingen en looptijden zo goed mogelijk af te stemmen op uw inkomensbehoeften. U kunt zelfs Amerikaanse staatsobligaties rechtstreeks bij het Amerikaanse ministerie van Financiën kopen tegen dezelfde prijzen (opbrengsten) als grote financiële bedrijven bij Treasury Direct.
Bedrijfsobligaties
Hoewel niet alle beursgenoteerde bedrijven geld inzamelen door obligaties uit te geven, zijn er wel bedrijfsobligaties van duizenden verschillende emittenten beschikbaar. Bedrijfsobligaties hebben een kredietrisico en moeten daarom worden geanalyseerd op basis van de zakelijke vooruitzichten en de cashflow van het bedrijf. Zakelijke vooruitzichten en cashflow zijn anders – een bedrijf heeft misschien een mooie toekomst, maar heeft misschien niet de huidige cashflow om aan zijn schuldverplichtingen te voldoen. Kredietbeoordelaars zoals Moody’s en Standard & Poor’s geven ratings over bedrijfsobligaties om een belegger te helpen bij het beoordelen van het vermogen van de uitgevende instelling om tijdig rente en aflossingen te betalen.
Opbrengst is een nuttige maatstaf voor de relatieve waarde tussen bedrijfsobligaties en ten opzichte van Amerikaanse staatsobligaties. Bij het vergelijken van twee of meer bedrijfsobligaties op basis van rendement, is het belangrijk om het belang van looptijd te erkennen.
Voorbeeld: obligatierendement en kredietrisico
Een vijfjarige bedrijfsobligatie met een rendement van zeven procent heeft misschien niet hetzelfde kredietrisico als een tienjarige bedrijfsobligatie met hetzelfde rendement van zeven procent. Als de Amerikaanse schatkist met een looptijd van vijf jaar vier procent oplevert en de Amerikaanse schatkist op tien jaar zes procent, zouden we kunnen concluderen dat de tienjarige bedrijfsobligatie minder kredietrisico heeft omdat deze wordt verhandeld tegen een ‘krappere’ spread ten opzichte van de Treasury-benchmark. Over het algemeen geldt: hoe langer de looptijd van een obligatie, hoe hoger het rendement dat beleggers nodig hebben.
Het komt erop neer dat u niet probeert om relatieve waardevergelijkingen te maken op basis van rendementen tussen obligaties met verschillende looptijden zonder die verschillen te erkennen. En let op en herken eventuele call-kenmerken (of andere optiekenmerken) die bedrijfsobligaties kunnen hebben, aangezien deze ook van invloed zullen zijn op het rendement.
Diversificatie is de sleutel tot het minimaliseren van het risico en het maximaliseren van het rendement in een aandelenportefeuille, en het is even belangrijk in een bedrijfsobligatieportefeuille. Bedrijfsobligaties kunnen worden gekocht via een retailmakelaar met een minimale nominale waarde die over het algemeen $ 1.000 waard is (maar deze kan vaak hoger zijn).
Hypotheekobligaties
Hypotheekobligaties lijken op bedrijfsobligaties omdat ze een bepaald kredietrisico met zich meebrengen en daarom worden verhandeld tegen een renteverschil ten opzichte van Amerikaanse staatsobligaties. Hypotheekobligaties hebben ook een risico op vooruitbetaling en verlenging. Dit soort renterisico’s houdt verband met de waarschijnlijkheid dat de onderliggende leners hun hypotheken zullen herfinancieren als de heersende rentetarieven veranderen. Met andere woorden, hypotheekobligaties hebben een ingebouwde calloptie die op elk moment door de lener kan worden uitgeoefend. De waardering van deze call-optie heeft een grote invloed op de opbrengsten van op hypotheken gebaseerde effecten. Dit moet goed worden begrepen door elke belegger die relatieve waardevergelijkingen maakt tussen hypotheekobligaties en / of andere soorten obligaties.
Er zijn drie algemene soorten hypotheekobligaties: Ginnie Mae, agentschapsobligaties en private label-obligaties.
- Ginnie Mae- obligaties worden gesteund door het volledige vertrouwen en krediet van de Amerikaanse overheid – de leningen die Ginnie Mae-obligaties ondersteunen, worden gegarandeerd door de Federal Housing Administration (FHA), Veterans Affairs of andere federale huisvestingsagentschappen.
- Hypotheekobligaties van agentschappen zijn obligaties die zijn uitgegeven door de door de overheid gesponsorde ondernemingen voor woningfinanciering (GSE’s): Fannie Mae, Freddie Mac en de Federal Home Loan Banks. Hoewel deze obligaties niet het volledige vertrouwen en krediet van de Amerikaanse overheid dragen, worden ze gegarandeerd door de GSE’s, en de markt is over het algemeen van mening dat deze bedrijven een impliciete garantie hebben dat ze door de federale overheid worden gesteund.
- Private label-obligaties worden uitgegeven door financiële instellingen zoals grote hypotheekverstrekkers of Wall Street-bedrijven.
Ginnie Mae-obligaties dragen geen kredietrisico (vergelijkbaar met Amerikaanse staatsobligaties), hypotheekobligaties van agentschappen dragen enig kredietrisico en huismerk-hypotheekobligaties kunnen veel kredietrisico met zich meebrengen.
Hypotheekobligaties kunnen een belangrijk onderdeel zijn van een gediversifieerde obligatieportefeuille, maar de belegger moet hun unieke risico’s begrijpen. Kredietbeoordelaars kunnen begeleiding bieden bij het beoordelen van kredietrisico’s, maar let op: de kredietbeoordelaars hebben het soms bij het verkeerde eind. Hypotheekobligaties kunnen worden gekocht en verkocht via een retailmakelaar.
Hoogrentende obligaties, muni-obligaties en andere obligaties
Naast de hierboven beschreven staatsobligaties, bedrijfsobligaties en hypotheekobligaties, zijn er vele andere obligaties die strategisch kunnen worden gebruikt in een goed gediversifieerde, inkomstengenererende portefeuille. Het analyseren van het rendement van deze obligaties ten opzichte van Amerikaanse staatsobligaties en ten opzichte van vergelijkbare obligaties van hetzelfde type en dezelfde looptijd is de sleutel tot het begrijpen van hun risico’s.
Net als bij prijsbewegingen in aandelen, zijn de obligatierendementen niet consistent van de ene sector tot de andere. De rendementen van hoogrentende obligaties ten opzichte van obligaties van opkomende markten kunnen bijvoorbeeld veranderen naarmate de politieke risico’s in ontwikkelingslanden veranderen. U kunt rendementsvergelijkingen tussen obligaties en sectoren alleen effectief gebruiken om een relatieve waardeanalyse te maken als u begrijpt waar die verschillen in rendement vandaan komen. Zorg ervoor dat u begrijpt hoe de looptijd van een obligatie het rendement beïnvloedt – dit omvat embedded call-opties of vooruitbetalingsopties die de looptijd kunnen veranderen.
Het komt neer op
Obligaties hebben een plaats in elke beleggingsstrategie op lange termijn. Laat de spaargelden van uw leven niet verdwijnen in de volatiliteit van de aandelenmarkten. Als u voor inkomen of in de nabije toekomst afhankelijk bent van uw beleggingen, moet u in obligaties worden belegd. Als u in obligaties belegt, vergelijk dan de relatieve waarde op basis van het rendement, maar zorg ervoor dat u begrijpt hoe de looptijd en kenmerken van een obligatie het rendement beïnvloeden. Het belangrijkste is dat u relevante referentierentes, zoals de 10-jarige schatkist, bestudeert en begrijpt om elke potentiële investering in het juiste perspectief te plaatsen.