Waarde Investeren
Wat is waardebeleggen?
Waardebeleggen is een beleggingsstrategie waarbij aandelen worden geselecteerd die lijken te worden verhandeld voor minder dan hun intrinsieke waarde of boekwaarde. Value beleggers actief fret uit aandelen die zij denken dat de beurs wordt onderschat. Zij geloven dat de markt overreacts om goed en slecht nieuws, wat resulteert in aandelenkoers bewegingen die niet overeenkomen met een bedrijf op de lange termijn fundamentals. De overdreven reactie biedt een kans om winst te maken door aandelen tegen gereduceerde prijzen te kopen – te koop.
Warren Buffett is op dit moment waarschijnlijk de bekendste waardebelegger, maar er zijn er nog veel meer, waaronder Benjamin Graham (Buffett’s professor en mentor), David Dodd, Charlie Munger, Christopher Browne (een andere Graham-student) en miljardair hedgefondsbeheerder, Seth Klarman.
Belangrijkste leerpunten
- Waardebeleggen is een beleggingsstrategie waarbij aandelen worden geselecteerd die lijken te worden verhandeld voor minder dan hun intrinsieke waarde of boekwaarde.
- Waardebeleggers zoeken actief naar aandelen waarvan ze denken dat de aandelenmarkt ze onderschat.
- Waardebeleggers gebruiken financiële analyse, volgen de kudde niet en zijn langetermijninvesteerders van kwaliteitsbedrijven.
Hoe waardebeleggen werkt
Het basisconcept achter het dagelijks beleggen in waarde is eenvoudig: als u de werkelijke waarde van iets weet, kunt u veel geld besparen wanneer u het in de uitverkoop koopt. De meeste mensen zijn het erover eens dat of je nu een nieuwe tv in de uitverkoop of voor de volle prijs koopt, je dezelfde tv krijgt met dezelfde schermgrootte en beeldkwaliteit.
Aandelen werken op een vergelijkbare manier, wat betekent dat de aandelenkoers van het bedrijf kan veranderen, zelfs als de waarde of waardering van het bedrijf hetzelfde is gebleven. Aandelen maken, net als tv’s, door perioden van hogere en lagere vraag die tot prijsschommelingen leiden – maar dat verandert niets aan wat u voor uw geld krijgt.
Net zoals slimme shoppers zouden beweren dat het geen zin heeft om de volledige prijs voor een tv te betalen, aangezien tv’s meerdere keren per jaar te koop worden aangeboden, zijn slimme waardebeleggers van mening dat aandelen op dezelfde manier werken. In tegenstelling tot tv’s worden aandelen natuurlijk niet te koop aangeboden op voorspelbare tijden van het jaar, zoals Black Friday, en wordt er geen reclame voor hun verkoopprijzen gemaakt.
Waardebeleggen is het proces van speurwerk om deze geheime verkopen op aandelen te vinden en ze te kopen met een korting in vergelijking met hoe de markt ze waardeert. In ruil voor het kopen en aanhouden van deze waardeaandelen voor de lange termijn, kunnen beleggers rijkelijk worden beloond.
Waardebeleggen is ontwikkeld op basis van een concept door de professoren Benjamin Graham en David Dodd van de Columbia Business School in 1934 en werd gepopulariseerd in Graham’s boek uit 1949, The Intelligent Investor.
Intrinsieke waarde en waardebeleggen
Op de aandelenmarkt is het equivalent van een aandeel dat goedkoop of verdisconteerd is, wanneer zijn aandelen ondergewaardeerd zijn. Waardebeleggers hopen te profiteren van aandelen waarvan zij denken dat ze sterk worden verdisconteerd.
Beleggers gebruiken verschillende maatstaven om de waardering of intrinsieke waarde van een aandeel te vinden. Intrinsieke waarde is een combinatie van het gebruik van financiële analyse, zoals het bestuderen van de financiële prestaties, inkomsten, inkomsten, cashflow en winst van een bedrijf, evenals fundamentele factoren, waaronder het merk, het bedrijfsmodel, de doelmarkt en het concurrentievoordeel van het bedrijf. Enkele statistieken die worden gebruikt om de aandelen van een bedrijf te waarderen, zijn onder meer:
Price-to-book (P / B) of boekwaarde of, die de waarde van de activa van een bedrijf meet en deze vergelijkt met de aandelenkoers. Als de prijs lager is dan de waarde van de activa, is de voorraad ondergewaardeerd, ervan uitgaande dat het bedrijf niet in financiële moeilijkheden verkeert.
Price-to-earnings (P / E), die het trackrecord van het bedrijf voor inkomsten laat zien om te bepalen of de aandelenkoers niet alle inkomsten weerspiegelt of ondergewaardeerd is.
Vrije kasstroom, de kasstroom die wordt gegenereerd uit de inkomsten of activiteiten van een bedrijf nadat de kosten van uitgaven zijn afgetrokken. Vrije kasstroom is het geld dat overblijft nadat de kosten zijn betaald, inclusief bedrijfskosten en grote aankopen die kapitaaluitgaven worden genoemd. Dit is de aankoop van activa zoals apparatuur of het upgraden van een fabriek. Als een bedrijf een vrije kasstroom genereert, zal het geld overhouden om te investeren in de toekomst van het bedrijf, schulden af te lossen, dividenden of beloningen aan aandeelhouders uit te betalen en aandelen terug te kopen.
Natuurlijk worden er veel andere statistieken gebruikt in de analyse, waaronder het analyseren van schulden, eigen vermogen, omzet en omzetgroei. Na het bekijken van deze statistieken kan de waardebelegger besluiten om aandelen te kopen als de vergelijkende waarde – de huidige prijs van het aandeel ten opzichte van de intrinsieke waarde van het bedrijf – aantrekkelijk genoeg is.
Veiligheidsmarge
Waardebeleggers hebben enige ruimte nodig om fouten te maken bij hun waardeschatting, en ze stellen vaak hun eigen ” veiligheidsmarge ” vast op basis van hun specifieke risicotolerantie. Het veiligheidsmargeprincipe, een van de sleutels tot succesvol waardebeleggen, is gebaseerd op het uitgangspunt dat het kopen van aandelen tegen spotprijzen u een grotere kans geeft om later winst te maken wanneer u ze verkoopt. De veiligheidsmarge zorgt er ook voor dat u minder snel geld verliest als de aandelen niet presteren zoals u had verwacht.
Waardebeleggers gebruiken dezelfde soort redenering. Als een aandeel $ 100 waard is en u koopt het voor $ 66, maakt u een winst van $ 34 door simpelweg te wachten tot de koers van het aandeel stijgt tot de werkelijke waarde van $ 100. Bovendien kan het bedrijf groeien en waardevoller worden, waardoor je de kans krijgt om nog meer geld te verdienen. Als de prijs van het aandeel stijgt tot $ 110, verdien je $ 44 sinds je het aandeel in de uitverkoop hebt gekocht. Als u het had gekocht voor de volledige prijs van $ 100, zou u slechts $ 10 winst maken. Benjamin Graham, de vader van waardebeleggen, kocht alleen aandelen als ze werden geprijsd op tweederde of minder van hun intrinsieke waarde. Dit was de veiligheidsmarge die volgens hem nodig was om het beste rendement te behalen en tegelijkertijd de negatieve investeringen tot een minimum te beperken.
Markten zijn niet efficiënt
Waardebeleggers geloven niet in de efficiënte markthypothese, die zegt dat aandelenkoersen al rekening houden met alle informatie over een bedrijf, dus hun prijs weerspiegelt altijd hun waarde. In plaats daarvan zijn waardebeleggers van mening dat aandelen om verschillende redenen te hoog of te laag geprijsd kunnen zijn.
Een aandeel kan bijvoorbeeld te laag geprijsd zijn omdat de economie het slecht doet en beleggers in paniek raken en verkopen (zoals het geval was tijdens de Grote Recessie). Of een aandeel kan te duur zijn omdat beleggers te enthousiast zijn geworden over een onbewezen nieuwe technologie (zoals het geval was bij de dotcom-bubbel). Psychologische vooroordelen kunnen een aandelenkoers omhoog of omlaag duwen op basis van nieuws, zoals teleurstellende of onverwachte winstaankondigingen, terugroepacties of rechtszaken. Aandelen kunnen ook ondergewaardeerd zijn omdat ze onder de radar handelen, wat betekent dat ze onvoldoende worden gedekt door analisten en de media.
Volg de kudde niet
Waardebeleggers hebben veel kenmerken van tegenstellingen: ze volgen de kudde niet. Ze verwerpen niet alleen de hypothese van de efficiënte markt, maar als iedereen iets koopt, verkopen ze vaak of doen ze afstand. Als alle anderen verkopen, kopen ze of houden ze vast. Waardebeleggers kopen geen trendy aandelen (omdat ze doorgaans te duur zijn). In plaats daarvan investeren ze in bedrijven die geen bekende namen zijn als de financiële gegevens kloppen. Ze kijken ook nog een keer naar aandelen die bekende namen zijn wanneer de prijzen van die aandelen zijn gekelderd, in de overtuiging dat dergelijke bedrijven kunnen herstellen van tegenslagen als hun fundamentals sterk blijven en hun producten en diensten nog steeds van hoge kwaliteit zijn.
Waardebeleggers geven alleen om de intrinsieke waarde van een aandeel. Ze denken erover om een aandeel te kopen voor wat het werkelijk is: een percentage van het eigendom van een bedrijf. Ze willen bedrijven bezitten waarvan ze weten dat ze goede principes en gezonde financiële gegevens hebben, ongeacht wat anderen zeggen of doen.
Waardebeleggen vereist toewijding en geduld
Het schatten van de werkelijke intrinsieke waarde van een aandeel vereist enige financiële analyse, maar brengt ook een behoorlijke hoeveelheid subjectiviteit met zich mee – wat betekent dat het soms meer een kunst dan een wetenschap kan zijn. Twee verschillende investeerders kunnen exact dezelfde waarderingsgegevens van een bedrijf analyseren en tot verschillende beslissingen komen.
Sommige beleggers, die alleen naar bestaande financiële gegevens kijken, stellen niet veel vertrouwen in het inschatten van toekomstige groei. Andere waardebeleggers richten zich primair op het toekomstige groeipotentieel van een bedrijf en geschatte kasstromen. En sommigen doen beide: de bekende waarde-investeringsgoeroes Warren Buffett en Peter Lynch, die het Magellan Fund van Fidelity Investment jarenlang runden, staan beide bekend om het analyseren van financiële overzichten en het bekijken van waarderingsmultiples, om gevallen te identificeren waarin de markt aandelen verkeerd heeft geprijsd.
Ondanks verschillende benaderingen is de onderliggende logica van waardebeleggen om activa te kopen voor minder dan ze momenteel waard zijn, ze voor de lange termijn aan te houden en winst te maken wanneer ze terugkeren naar de intrinsieke waarde of hoger. Het biedt geen onmiddellijke bevrediging. Je kunt niet verwachten dat je op dinsdag een aandeel koopt voor $ 50 en deze op donderdag voor $ 100 verkoopt. In plaats daarvan moet u misschien jaren wachten voordat uw aandeleninvesteringen renderen, en af en toe verliest u geld. Het goede nieuws is dat voor de meeste beleggers langetermijnwinsten op vermogenswinsten tegen een lager tarief worden belast dan kortetermijnbeleggingswinsten.
Zoals bij alle beleggingsstrategieën, moet u het geduld en de ijver hebben om vast te houden aan uw beleggingsfilosofie. Sommige aandelen wilt u misschien kopen omdat de fundamenten gezond zijn, maar u zult moeten wachten als het te duur is. U wilt de aandelen kopen die op dat moment het meest aantrekkelijk geprijsd zijn, en als er geen aandelen zijn die aan uw criteria voldoen, moet u wachten en uw geld inactief laten totdat zich een gelegenheid voordoet.
Een derde
Waardebeleggingsgoeroe Benjamin Graham voerde aan dat een ondergewaardeerd aandeel minstens een derde lager is geprijsd dan de intrinsieke waarde.
Waarom aandelen ondergewaardeerd worden
Als u niet in de efficiënte markthypothese gelooft, kunt u redenen vinden waarom aandelen mogelijk onder hun intrinsieke waarde worden verhandeld. Hier zijn een paar factoren die de prijs van een aandeel naar beneden kunnen trekken en deze ondergewaardeerd kunnen maken.
Marktbewegingen en kuddementaliteit
Soms investeren mensen irrationeel op basis van psychologische vooroordelen in plaats van marktfundamentals. Wanneer de prijs van een specifiek aandeel stijgt of wanneer de algemene markt stijgt, kopen ze. Ze zien dat als ze 12 weken geleden hadden geïnvesteerd, ze inmiddels 15% hadden kunnen verdienen, en ze ontwikkelen de angst om iets te missen. Omgekeerd, wanneer de prijs van een aandeel daalt of wanneer de algehele markt daalt, dwingt verliesaversie mensen om hun aandelen te verkopen. Dus in plaats van hun verliezen op papier te houden en te wachten tot de markt van richting verandert, accepteren ze een bepaald verlies door te verkopen. Dergelijk beleggersgedrag is zo wijdverbreid dat het de prijzen van individuele aandelen beïnvloedt en zowel opwaartse als neerwaartse marktbewegingen verergert en buitensporige bewegingen veroorzaakt.
Markt crasht
Wanneer de markt een ongelooflijke hoogte bereikt, resulteert dit meestal in een bubbel. Maar omdat de niveaus onhoudbaar zijn, raken investeerders in paniek, wat leidt tot een massale uitverkoop. Dit resulteert in een marktcrash. Dat gebeurde in het begin van de jaren 2000 met de dotcom-zeepbel, toen de waarde van technologieaandelen omhoogschoot boven wat de bedrijven waard waren. We zagen hetzelfde gebeuren toen de huizenbubbel barstte en de markt in het midden van de jaren 2000 crashte.
Onopgemerkte en niet-glamoureuze aandelen
Kijk verder dan wat u in het nieuws hoort. Misschien vindt u echt geweldige investeringsmogelijkheden in ondergewaardeerde aandelen die misschien niet op de radar van mensen staan, zoals smallcaps of zelfs buitenlandse aandelen. De meeste investeerders willen het volgende grote ding doen, zoals een technologie-startup in plaats van een saaie, gevestigde fabrikant van duurzame consumptiegoederen. Aandelen als Facebook, Apple en Google hebben bijvoorbeeld meer kans om te worden beïnvloed door kudde-mentaliteitsbeleggingen dan conglomeraten zoals Proctor & Gamble of Johnson & Johnson.
Slecht nieuws
Zelfs goede bedrijven hebben te maken met tegenslagen, zoals rechtszaken en terugroepacties. Het feit dat een bedrijf één negatieve gebeurtenis meemaakt, wil echter niet zeggen dat het bedrijf nog steeds niet fundamenteel waardevol is of dat zijn aandelen niet zullen herstellen. In andere gevallen kan er een segment of divisie zijn die een deuk in de winstgevendheid van een bedrijf zet. Maar dat kan veranderen als het bedrijf besluit die tak van het bedrijf af te stoten of te sluiten.
Analisten hebben geen goede staat van dienst bij het voorspellen van de toekomst, en toch raken beleggers vaak in paniek en verkopen ze wanneer een bedrijf winst aankondigt die lager is dan analisten. Maar waardebeleggers die verder kunnen kijken dan de downgrades en het negatieve nieuws, kunnen aandelen kopen met grotere kortingen omdat ze in staat zijn de langetermijnwaarde van een bedrijf te erkennen.
Cycliciteit
Cycliciteit wordt gedefinieerd als de fluctuaties die een bedrijf beïnvloeden. Bedrijven zijn niet immuun voor ups en downs in de economische cyclus, of het nu gaat om seizoensinvloeden en de tijd van het jaar, of om de attitudes en stemmingen van de consument. Dit alles kan de winstniveaus en de prijs van de aandelen van een bedrijf beïnvloeden, maar het heeft geen invloed op de waarde van het bedrijf op de lange termijn.
Strategieën voor waardevol beleggen
De sleutel tot het kopen van een ondergewaardeerd aandeel is om het bedrijf grondig te onderzoeken en verstandige beslissingen te nemen. Waardebelegger Christopher H. Browne raadt aan om te vragen of het waarschijnlijk is dat een bedrijf zijn inkomsten zal verhogen via de volgende methoden:
- Verhogen van prijzen voor producten
- Verkoopcijfers verhogen
- Lagere kosten
- Verkopen of sluiten van onrendabele divisies
Browne stelt ook voor om de concurrenten van een bedrijf te bestuderen om de toekomstige groeivooruitzichten te evalueren. Maar de antwoorden op al deze vragen zijn meestal speculatief, zonder enige echt ondersteunende numerieke gegevens. Simpel gezegd: er zijn nog geen kwantitatieve softwareprogramma’s beschikbaar om deze antwoorden te helpen bereiken, waardoor beleggen in waardepapieren een beetje een groot raadspel is. Om deze reden raadt Warren Buffett aan om alleen te investeren in bedrijfstakken waarin u persoonlijk hebt gewerkt, of waarvan u de consumptiegoederen kent, zoals auto’s, kleding, apparaten en voedsel.
Een ding dat beleggers kunnen doen, is de aandelen kiezen van bedrijven die veelgevraagde producten en diensten verkopen. Hoewel het moeilijk te voorspellen is wanneer innovatieve nieuwe producten marktaandeel zullen veroveren, is het gemakkelijk in te schatten hoe lang een bedrijf al actief is en te bestuderen hoe het zich in de loop van de tijd aan de uitdagingen heeft aangepast.
Kopen en verkopen met voorkennis
Voor onze doeleinden zijn insiders de senior managers en directeuren van het bedrijf, plus eventuele aandeelhouders die ten minste 10% van de aandelen van het bedrijf bezitten. De managers en directeuren van een bedrijf hebben unieke kennis over de bedrijven die ze runnen, dus als ze aandelen kopen, is het redelijk om aan te nemen dat de vooruitzichten van het bedrijf er gunstig uitzien.
Evenzo zouden beleggers die ten minste 10% van de aandelen van een bedrijf bezitten, niet zoveel hebben gekocht als ze geen winstpotentieel hadden gezien. Omgekeerd wijst een verkoop van aandelen door een insider niet noodzakelijkerwijs op slecht nieuws over de verwachte prestaties van het bedrijf – de insider kan gewoon contant geld nodig hebben om een aantal persoonlijke redenen. Als er echter massale uitverkoop plaatsvindt door insiders, kan een dergelijke situatie een verdere diepgaande analyse van de reden achter de verkoop rechtvaardigen.
Analyseer inkomstenrapporten
Op een gegeven moment moeten waardebeleggers kijken naar de financiële gegevens van een bedrijf om te zien hoe het presteert en om het te vergelijken met branchegenoten.
Financiële rapporten geven de jaarlijkse en driemaandelijkse prestatieresultaten van een bedrijf weer. Het jaarverslag is SEC-formulier 10-K en het kwartaalrapport is SEC-formulier 10-Q. Bedrijven zijn verplicht om deze rapporten in te dienen bij de Securities and Exchange Commission (SEC). U kunt ze vinden op de SEC-website of op de investor relations-pagina van het bedrijf op hun website.
U kunt veel leren van het jaarverslag van een bedrijf. Het zal de aangeboden producten en diensten uitleggen, evenals waar het bedrijf naartoe gaat.
Analyseer financiële overzichten
De balans van een bedrijf geeft een goed beeld van de financiële toestand van het bedrijf. De balans bestaat uit twee delen: een met de activa van de onderneming en een andere met de passiva en het eigen vermogen. De activa-sectie is onderverdeeld in de geldmiddelen en kasequivalenten van een bedrijf; investeringen; debiteuren of geldschulden van klanten, voorraden en vaste activa zoals installaties en apparatuur.
Het passiefgedeelte geeft een overzicht van de te betalen of verschuldigde bedragen van het bedrijf, opgebouwde verplichtingen, kortlopende schulden en langlopende schulden. Het gedeelte over het eigen vermogen geeft weer hoeveel geld er in het bedrijf is geïnvesteerd, hoeveel uitstaande aandelen en hoeveel het bedrijf als ingehouden winst heeft. Ingehouden winsten is een soort spaarrekening die de cumulatieve winst van het bedrijf bevat. Ingehouden winsten worden bijvoorbeeld gebruikt om dividenden uit te keren en worden beschouwd als een teken van een gezond, winstgevend bedrijf.
De resultatenrekening vertelt u hoeveel inkomsten er worden gegenereerd, de uitgaven en winsten van het bedrijf. Als u naar de jaarrekening kijkt in plaats van een kwartaaloverzicht, krijgt u een beter idee van de algemene positie van het bedrijf, aangezien veel bedrijven gedurende het jaar te maken hebben met schommelingen in het verkoopvolume.
Studies hebben consequent aangetoond dat waardeaandelen op de lange termijn beter presteren dan groeiaandelen en de markt als geheel.
Couch Potato Value Investing
Het is mogelijk om een waardebelegger te worden zonder ooit een 10-K te lezen. Couch potato-beleggen is een passieve strategie om een paar investeringsvehikels te kopen en aan te houden waarvoor iemand anders de investeringsanalyse al heeft gedaan – dwz onderlinge fondsen of op de beurs verhandelde fondsen. In het geval van waardebeleggen zijn dat fondsen die de waardestrategie volgen en waardeaandelen kopen – of de bewegingen volgen van vooraanstaande waardebeleggers, zoals Warren Buffett. Investeerders kunnen aandelen kopen van zijn holdingmaatschappij, Berkshire Hathaway, die eigenaar is van of een belang heeft in tientallen bedrijven die het Orakel van Omaha heeft onderzocht en geëvalueerd.
Risico’s bij waardebeleggen
Zoals bij elke beleggingsstrategie bestaat het risico van verlies bij waardebeleggen, ondanks dat het een strategie met een laag tot gemiddeld risico is. Hieronder belichten we enkele van die risico’s en waarom verliezen kunnen optreden.
De cijfers zijn belangrijk
Veel beleggers gebruiken financiële overzichten bij het nemen van beslissingen over waardebeleggingen. Dus als u op uw eigen analyse vertrouwt, zorg er dan voor dat u over de meest actuele informatie beschikt en dat uw berekeningen nauwkeurig zijn. Als dit niet het geval is, kunt u een slechte investering doen of een geweldige investering mislopen. Als u nog niet zeker bent van uw vermogen om financiële overzichten en rapporten te lezen en te analyseren, blijf dan deze onderwerpen bestuderen en voer geen transacties uit totdat u er echt klaar voor bent. (Lees meer over financiële overzichten voor meer informatie over dit onderwerp.)
Een strategie is om de voetnoten te lezen. Dit zijn de opmerkingen in een formulier 10-K of formulier 10-Q die de financiële overzichten van een bedrijf gedetailleerder toelichten. De toelichtingen volgen de verklaringen en lichten de boekhoudmethoden van het bedrijf toe en gaan in op de gerapporteerde resultaten. Als de voetnoten onbegrijpelijk zijn of de informatie die ze presenteren onredelijk lijkt, hebt u een beter idee of u de voorraad moet doorgeven.
Buitengewone winsten of verliezen
Er zijn enkele incidenten die op de resultatenrekening van een bedrijf kunnen verschijnen en die als uitzonderingen of buitengewoon moeten worden beschouwd. Deze vallen over het algemeen buiten de controle van het bedrijf en worden buitengewoon item winst of buitengewoon item verlies genoemd. Enkele voorbeelden zijn rechtszaken, herstructureringen of zelfs een natuurramp. Als u deze uitsluit van uw analyse, kunt u waarschijnlijk een idee krijgen van de toekomstige prestaties van het bedrijf.
Denk echter kritisch na over deze items en gebruik uw oordeel. Als een bedrijf een patroon heeft om jaar na jaar hetzelfde buitengewone item te rapporteren, is het misschien niet al te buitengewoon. Ook als er jaar na jaar onverwachte verliezen zijn, kan dit een teken zijn dat het bedrijf financiële problemen heeft. Buitengewone items zouden ongebruikelijk en eenmalig zijn. Pas ook op voor een patroon van afschrijvingen.
Tekortkomingen in ratio-analyse negeren
In eerdere secties van deze tutorial is de berekening van verschillende financiële ratio’s besproken die investeerders helpen bij het diagnosticeren van de financiële gezondheid van een bedrijf. Er is niet slechts één manier om financiële ratio’s te bepalen, wat behoorlijk problematisch kan zijn. Het volgende kan van invloed zijn op hoe de verhoudingen kunnen worden geïnterpreteerd:
- Ratio’s kunnen worden bepaald aan de hand van cijfers vóór of na belasting.
- Sommige verhoudingen geven geen nauwkeurige resultaten, maar leiden tot schattingen.
- Afhankelijk van hoe de term winst wordt gedefinieerd, kan de winst per aandeel (EPS) van een bedrijf verschillen.
- Het kan moeilijk zijn om verschillende bedrijven op hun ratio’s te vergelijken – zelfs als de ratio’s hetzelfde zijn – omdat bedrijven verschillende boekhoudpraktijken hebben. (Lees meer over wanneer een bedrijf winst erkent in Inzicht in de resultatenrekening.)
Overgewaardeerde aandelen kopen
Te veel betalen voor een aandeel is een van de belangrijkste risico’s voor waardebeleggers. U kunt het risico lopen een deel of al uw geld te verliezen als u te veel betaalt. Hetzelfde geldt als u een aandeel koopt dat dicht bij de reële marktwaarde ligt. Als u een aandeel koopt dat ondergewaardeerd is, loopt u minder risico om geld te verliezen, zelfs als het bedrijf het niet goed doet.
Bedenk dat een van de fundamentele principes van waardebeleggen is om een veiligheidsmarge in al uw beleggingen in te bouwen. Dit betekent dat aandelen worden gekocht tegen een prijs van ongeveer tweederde of minder van hun intrinsieke waarde. Waardebeleggers willen zo min mogelijk kapitaal riskeren in mogelijk overgewaardeerde activa, dus proberen ze niet te veel te betalen voor investeringen.
Niet diversifiëren
De conventionele beleggingswijsheid zegt dat beleggen in individuele aandelen een risicovolle strategie kan zijn. In plaats daarvan wordt ons geleerd om in meerdere aandelen of aandelenindexen te beleggen, zodat we blootstelling hebben aan een grote verscheidenheid aan bedrijven en economische sectoren. Sommige waardebeleggers zijn echter van mening dat u een gediversifieerde portefeuille kunt hebben, zelfs als u maar een klein aantal aandelen bezit, zolang u aandelen kiest die verschillende bedrijfstakken en verschillende sectoren van de economie vertegenwoordigen. Waardebelegger en vermogensbeheerder Christopher H. Browne raadt aan om minimaal 10 aandelen te bezitten in zijn “Little Book of Value Investing”. Volgens Benjamin Graham, een bekende waardebelegger, zou u moeten kijken naar het kiezen van 10 tot 30 aandelen als u uw posities wilt diversifiëren.
Een andere groep experts zegt het echter anders. Als u hoge rendementen wilt behalen, kiest u maar een paar aandelen, volgens de auteurs van de tweede editie van “Value Investing for Dummies”. Ze zeggen dat het hebben van meer aandelen in uw portefeuille waarschijnlijk tot een gemiddeld rendement zal leiden. Natuurlijk gaat dit advies ervan uit dat u goed bent in het kiezen van winnaars, wat misschien niet het geval is, vooral als u een beginneling bent die waarde investeert.
Luisteren naar je emoties
Het is moeilijk om uw emoties te negeren bij het nemen van investeringsbeslissingen. Zelfs als u een afstandelijk, kritisch standpunt kunt innemen bij het evalueren van cijfers, kunnen angst en opwinding de kop opsteken als het tijd is om een deel van uw zuurverdiende spaargeld daadwerkelijk te gebruiken om een aandeel te kopen. Wat nog belangrijker is, is dat als u de aandelen eenmaal heeft gekocht, u in de verleiding kunt komen om deze te verkopen als de prijs daalt. Onthoud dat het punt van waardebeleggen is om de verleiding te weerstaan om in paniek te raken en mee te gaan met de kudde. Trap dus niet in de val van kopen als de aandelenkoersen stijgen en verkopen als ze dalen. Dergelijk gedrag zal uw opbrengsten uitwissen. (Follow-the-leader spelen bij het investeren kan snel een gevaarlijk spel worden.
Voorbeeld van een waarde-investering
Waardebeleggers proberen te profiteren van overreacties op de markt die meestal voortkomen uit de publicatie van een kwartaalresultatenrapport. Als een historisch echt voorbeeld: op 4 mei 2016 bracht Fitbit zijn winstrapport over het eerste kwartaal van 2016 uit en zag een scherpe daling van de handel buiten kantooruren. Nadat de vlaag voorbij was, verloor het bedrijf bijna 19% van zijn waarde. Hoewel grote dalingen in de aandelenkoers van een bedrijf niet ongebruikelijk zijn na de publicatie van een winstrapport, voldeed Fitbit niet alleen aan de verwachtingen van analisten voor het kwartaal, maar zelfs aan verhoogde verwachtingen voor 2016.
Het bedrijf verdiende in het eerste kwartaal van 2016 $ 505,4 miljoen aan inkomsten, meer dan 50% meer dan in dezelfde periode van een jaar geleden. Verder verwacht Fitbit in het tweede kwartaal van 2016 tussen $ 565 miljoen en $ 585 miljoen te genereren, wat hoger is dan de $ 531 miljoen die door analisten wordt voorspeld. Het bedrijf lijkt sterk en groeit. Omdat Fitbit in het eerste kwartaal van het jaar echter zwaar investeerde in onderzoeks- en ontwikkelingskosten, daalde de winst per aandeel (EPS) in vergelijking met een jaar geleden. Dit zijn allemaal gemiddelde investeerders die nodig zijn om op Fitbit te springen en genoeg aandelen te verkopen om de prijs te laten dalen. Een waardebelegger kijkt echter naar de fundamenten van Fitbit en begrijpt dat het een ondergewaardeerde beveiliging is die in de toekomst mogelijk nog zal toenemen.
Het komt neer op
Waardebeleggen is een langetermijnstrategie. Warren Buffett koopt bijvoorbeeld aandelen met de bedoeling ze bijna voor onbepaalde tijd aan te houden. Hij zei ooit: “Ik probeer nooit geld te verdienen op de aandelenmarkt. Ik koop in de veronderstelling dat ze de markt de volgende dag kunnen sluiten en niet heropenen gedurende vijf jaar. ” U zult waarschijnlijk uw aandelen willen verkopen als het tijd is om een grote aankoop te doen of met pensioen te gaan, maar door een verscheidenheid aan aandelen aan te houden en een langetermijnvooruitzichten te behouden, kunt u uw aandelen alleen verkopen als hun prijs hoger is dan hun reële marktwaarde ( en de prijs die je ervoor hebt betaald).
Veel Gestelde Vragen
Wat is een waardebelegging?
Waardebeleggen is een beleggingsfilosofie waarbij activa worden gekocht met een korting op hun intrinsieke waarde. Dit wordt ook wel de veiligheidsmarge van een beveiliging genoemd. Benjamin Graham, bekend als de vader van waardebeleggen, heeft deze term voor het eerst vastgesteld met zijn historische boek, The Intelligent Investor, in 1949. Bekende voorstanders van waardebeleggers zijn onder meer Warren Buffett, Seth Klarman, Mohnish Pabrai en Joel Greenblatt.
Wat is een voorbeeld van waardebeleggen?
Gezond verstand en fundamentele analyse liggen ten grondslag aan veel van de principes van waardebeleggen. De veiligheidsmarge, de korting waartegen een aandeel handelt in vergelijking met de intrinsieke waarde, is een leidend principe. Fundamentele maatstaven, zoals de koers-winstverhouding (PE), illustreren bijvoorbeeld de bedrijfswinsten in relatie tot hun prijs. Een waardebelegger kan beleggen in een bedrijf met een lage PE-ratio, omdat het één barometer biedt om te bepalen of een bedrijf onder- of overgewaardeerd is.
Wat zijn algemene meetwaarden voor waardebeleggen?
Naast het analyseren van de koers-winstverhouding van een bedrijf, wat kan illustreren hoe duur een bedrijf is in verhouding tot zijn inkomsten, omvatten gemeenschappelijke statistieken de koers / boekwaarde-verhouding, die de aandelenprijs van een bedrijf vergelijkt met zijn boekwaarde (P / BV ) per deel. Belangrijk is dat dit het verschil benadrukt tussen de boekwaarde van een bedrijf en de marktwaarde. AB / V van 1 zou aangeven dat de marktwaarde van een bedrijf wordt verhandeld tegen de boekwaarde. Vrije kasstroom (FCF) is een andere, die de contanten laat zien die een bedrijf bij de hand heeft nadat kosten en investeringsuitgaven zijn verantwoord. Ten slotte kijkt de schuld / eigen vermogen-ratio (D / E) naar de mate waarin de activa van een bedrijf worden gefinancierd met schulden.
Wat is meneer Market?
Voor het eerst bedacht door Benjamin Graham, “Mr. Market ”vertegenwoordigt een hypothetische belegger die vatbaar is voor scherpe stemmingswisselingen van angst, apathie en euforie. “Dhr. Markt ”vertegenwoordigt de gevolgen van emotioneel reageren op de aandelenmarkt, in plaats van rationeel of met fundamentele analyse. Als een archetype voor haar gedrag: “Mr. Markt ”spreekt over de prijsschommelingen die inherent zijn aan markten, en de emoties die deze op extreme schaal kunnen beïnvloeden, zoals hebzucht en angst.