24 juni 2021 5:38

Asset Allocation in een obligatieportefeuille

Op risicogecorrigeerde basis beter presteren dan uw gemiddelde obligatiefonds is geen bijzonder moeilijke taak voor de slimme particuliere belegger. Voor beleggers begint het leren hoe ze een succesvolle obligatieportefeuille kunnen creëren met het leren van enkele eenvoudige allocatiemethoden. De voordelen hiervan kunnen onmiddellijk zijn, zoals het vermijden van de hoge beheervergoedingen die sommige fondsbeheerders aanrekenen.

Het is ook belangrijk voor individuele beleggers om te begrijpen dat beheerders van vastrentende fondsen niet noodzakelijk geïnteresseerd zijn in portefeuilleoptimalisatie, maar de neiging hebben om te streven naar prestaties die een respectieve index volgen. De algemene marktkapitalisatie van de Amerikaanse vastrentende markt is bijvoorbeeld de basis voor de populaire vastrentende index, gevolgd door veel fondsbeheerders – de Bloomberg Barclays US Aggregate Bond Index, ook wel bekend als “de Agg.”

Hoe kan het zo gemakkelijk zijn om de beste van Wall Street in hun spel te verslaan? Laten we eens kijken hoe diversificatie over de verschillende klassen de basis is van succesvol beleggen in vastrentende waarden, en hoe de individuele belegger eenvoudige strategieën voor obligatietoewijzing kan gebruiken om een ​​voordeel te behalen ten opzichte van fondsbeheerders.

Belangrijkste leerpunten

  • Er zijn vijf activaklassen voor vastrentende beleggingen: 1) door de overheid uitgegeven effecten, 2) door bedrijven uitgegeven effecten, 3) door inflatie beschermde effecten (IPS), 4) door hypotheek gedekte effecten (MBS) en 5) gedekte effecten (ABS).
  • Elk van de vastrentende activaklassen brengt beleggingsrisico’s met zich mee, zoals renterisico, kredietrisico of liquiditeitsrisico.
  • Diversificatie tussen de vastrentende activaklassen is de sleutel tot het opbouwen van een goed toegewezen obligatieportefeuille.
  • Het opbouwen van een obligatieladder is een strategie die vastrentende beleggers kunnen implementeren om risico’s te minimaliseren en cashflows te stimuleren.

Soorten activaklassen

Binnen de wereld van de vastrentende waarden gaat een enorme hoeveelheid innovatie door. Vastrentende waarden kunnen worden onderverdeeld in vijf activaklassen:

  • Door de overheid uitgegeven effecten
  • Door bedrijven uitgegeven effecten
  • Inflatiebeveiligde effecten (IPS)
  • Door hypotheek gedekte effecten (MBS)
  • Door activa gedekte effecten (ABS).

Voor de particuliere belegger zijn IPS, MBS en ABS allemaal relatief nieuwe toevoegingen. De VS is wereldleider op het gebied van aanbod en diepte van vastrentende waarden, met name op het gebied van MBS en ABS. Andere landen ontwikkelen hun MBS- en ABS-markten. Staatsobligaties, bedrijfsobligaties, IPS’en en MBS’en zijn doorgaans direct beschikbaar voor particuliere beleggers. Een ABS is niet zo liquide en heeft de neiging om meer een institutionele activaklasse te zijn.

Rente- en kredietrisico’s

Het belangrijkste probleem is dat elk van deze activaklassen verschillende rente- en kredietrisico’s heeft; daarom hebben deze activaklassen niet dezelfde correlatie. Als gevolg hiervan zal het combineren van deze verschillende beleggingscategorieën tot een vastrentende portefeuille het risico-rendementsprofiel verhogen. Beleggers houden maar al te vaak alleen rekening met kredietrisico of renterisico bij het evalueren van een vastrentend aanbod. In feite zijn er andere soorten risico’s waarmee u rekening moet houden.

De volatiliteit van de rentetarieven heeft bijvoorbeeld een grote invloed op de prijsstelling van MBS. Door in verschillende activaklassen te beleggen, worden deze andere risico’s gecompenseerd. Activaklassen zoals IPS, MBS en ABS geven u doorgaans een hogere opbrengst zonder dat de kredietkwaliteit achteruitgaat – veel van deze effecten hebben een AAA kredietrating.

Overheids- en bedrijfsobligaties

Veel beleggers zijn bekend met staats- en bedrijfsobligaties en hun correlatie tijdens economische cycli. Sommige beleggers beleggen vanwege hun lage rendement niet in staatsobligaties en kiezen in plaats daarvan voor bedrijfsobligaties. Maar de economische en politieke omgeving bepalen de correlatie tussen staats- en bedrijfsobligaties. De druk in beide omgevingen is positief voor staatsobligaties. “Vlucht naar kwaliteit” is een uitdrukking die u vaak zult horen in de financiële pers.

Door inflatie beschermde effecten (IPS)

Soevereine overheden zijn de grootste emittent van deze obligaties en ze garanderen een reëel rendement wanneer ze tot de vervaldag worden aangehouden. Normale obligaties daarentegen garanderen alleen een totaalrendement. Omdat inflatie de winst die beleggers op hun beleggingen maken snel kan uithollen, is het de focus van de belegger op het reële rendement.

Treasury Inflation-Protected Securities (TIPS) gedekt door de Amerikaanse overheid en worden ze beschouwd als een investering met een laag risico.

Door hypotheek gedekte effecten (MBS)

Wanneer u de toewijzing van door hypotheek gedekte effecten in uw obligatieportefeuille overweegt, is het belangrijk om de risico’s te begrijpen die aan deze effecten zijn verbonden. In de VS kopen instellingen zoals Fannie Mae en Freddie Mac woninghypotheken van banken en bundelen deze in door hypotheken gedekte effecten voor wederverkoop aan de investeringsgemeenschap.

De risico’s van deze effecten werden duidelijk tijdens de ineenstorting van de hypotheekleningen van 2007-2008, toen de MBS-markt instortte als gevolg van het hoge wanbetalingspercentage van subprime-hypotheken. Wanneer banken en andere kredietinstellingen hun kredietnormen verlagen, zijn de hypotheken waaruit de MBS bestaat, risicovoller, waardoor de MBS-belegger ook een hoger risico op verlies loopt.

Renterisico’s

Een ander risico voor de MBS-markt is de schommeling van de rentetarieven. Volwassenheid is een bewegend doel bij deze effecten. Afhankelijk van wat er met de rentetarieven gebeurt na uitgifte van de MBS, kan de looptijd van de obligatie drastisch verkorten of verlengen. Dit komt omdat de VS huiseigenaren de mogelijkheid biedt om hun hypotheken te herfinancieren.

Een daling van de rentetarieven moedigt bijvoorbeeld veel huiseigenaren aan om hun hypotheek te herfinancieren. Omgekeerd zorgt een rentestijging ervoor dat huiseigenaren hun hypotheek langer vasthouden. Dit verlengt de oorspronkelijk geschatte vervaldata van MBS’en. Bij het kopen van een MBS rekenen beleggers meestal een zekere mate van vooruitbetaling in hun prijzen.

Dit vermogen om hypotheken in de VS te herfinancieren, creëert een ingebedde optie in MBS’en, waardoor ze een veel hoger rendement opleveren dan andere activaklassen met een gelijkwaardig kredietrisico. Deze optie betekent echter dat MBS-prijzen sterk worden beïnvloed door de volatiliteit van de rentetarieven.

Door activa gedekte effecten (ABS)

Het concept van een door activa gedekt effect is vergelijkbaar met dat van een MBS, maar ABS’s hebben te maken met andere soorten consumentenschulden, waarvan de grootste creditcards, studieleningen en autoleningen zijn. Een ABS kan echter worden gemaakt van bijna alles dat materiële en voorspelbare toekomstige kasstromen heeft. In de jaren negentig werden bijvoorbeeld royalty’s uit de songcollectie van David Bowie gebruikt om een ​​ABS te maken.

Het grote verschil tussen een ABS en een MBS is dat een ABS doorgaans weinig of geen risico op vooruitbetaling heeft. De structuur van de meeste ABS’s is AAA, de hoogste kredietwaardigheid. De liquiditeit van deze activaklasse is doorgaans de laagste van de vijf. Particuliere beleggers hebben soms moeite om de ABS te begrijpen, waardoor het bepalen van de juiste allocatie een uitdaging kan zijn bij het voor het eerst creëren van een obligatieportefeuille. Zoals we in de volgende sectie bespreken, is er echter een eenvoudige strategie die elke belegger kan gebruiken om dit probleem op te lossen.

Optimaliseer de allocatie van uw obligatieportefeuille

Bij het opbouwen van een vastrentende portefeuille moeten beleggers op dezelfde manier naar spreiding kijken als bij beleggingen in aandelen – spreiding binnen de activaklasse is net zo belangrijk. Aandelenbeleggers hebben de neiging om te diversifiëren over verschillende sectoren (financiën, energie, enz.) Van de markt. Het creëren van een portefeuille met een materiële vertegenwoordiging van alle vijf vastrentende activaklassen die we hier hebben besproken, is een van de pijlers van goed beleggen in vastrentende waarden.

Beheerders van beleggingsfondsen houden zich over het algemeen echter niet aan deze vuistregel, omdat ze vrezen te ver van hun respectieve benchmarks af te wijken. Slimme particuliere beleggers kunnen deze zwakte echter omzeilen en daardoor een voordeel behalen bij het samenstellen van hun eigen portefeuilles. Het is een kwestie van zorgvuldig combineren van ten minste vijf hoogwaardige obligaties met vertegenwoordiging uit alle vastrentende activaklassen in een laddered, buy-and-hold portefeuille.

Leren kredietkwaliteit, kan een belegger zich concentreren op een beperkt aantal obligaties. Nogmaals, met een beetje werk kan de slimme retailbelegger Wall Street verslaan in zijn eigen spel.