Gids voor hedgefondsen
Het gebruik van hedgefondsen in financiële portefeuilles is sinds het begin van de 21e eeuw enorm toegenomen. Een hedgefonds is gewoon een mooie naam voor een investeringspartnerschap dat meer vrijheid heeft om agressief en in een grotere verscheidenheid aan financiële producten te investeren dan de meeste onderlinge fondsen. Het is het huwelijk van een professionele fondsbeheerder, die vaak bekend staat als de algemene partner, en de investeerders, ook wel bekend als de commanditaire vennoten. Samen bundelen ze hun geld in het fonds. In dit artikel worden de basisprincipes van dit alternatieve investeringsvehikel uiteengezet.
Belangrijkste leerpunten
- Hedgefondsen zijn financiële partnerschappen die gebruik maken van gepoolde fondsen en verschillende strategieën toepassen om actief rendement te behalen voor hun investeerders.
- Deze fondsen kunnen agressief worden beheerd of kunnen gebruik maken van derivaten en hefboomwerking om een hoger rendement te genereren.
- Hedgefondsstrategieën omvatten long-short aandelen, marktneutraal, volatiliteitsarbitrage en fusiearbitrage.
- Ze zijn doorgaans alleen toegankelijk voor geaccrediteerde investeerders.
Het eerste hedgefonds
Het bedrijf van een voormalig schrijver en socioloog Alfred Winslow Jones, AW Jones & Co., lanceerde ’s werelds eerste hedgefonds in 1949. Jonesraaktegeïnspireerd om zijn best te doen om geld te beheren toen hij eerder dat jaar een artikel schreef over beleggingstrends. Hij haalde $ 100.000 op (inclusief $ 40.000 uit eigen zak) en probeerde het risico van het aanhouden van langetermijnaandelenposities te minimaliseren door andere aandelen short te verkopen.
Deze investeringsinnovatie wordt nu het klassieke long / short-aandelenmodel genoemd. Jones gebruikte ook hefboomwerking om het rendement te verbeteren. In 1952 wijzigde hij de structuur van zijn investeringsvehikel, veranderde het van een vennootschap onder firma in een commanditaire vennootschap en voegde een aanmoedigingspremie van 20% toe als compensatie voor de beherend vennoot.
Als eerste geldbeheerder die baissetransacties, het gebruik van hefboomwerking en gedeeld risico via een partnerschap met andere investeerders en een compensatiesysteem op basis van investeringsprestaties combineerde, verdiende Jones zijn plaats in de investeringsgeschiedenis als de vader van het hedgefonds.
Hedge Fund-partnerschappen
Het doel van een hedgefonds is om het rendement van beleggers te maximaliseren en risico’s te elimineren. Als deze structuur en deze doelstellingen veel lijken op die van onderlinge fondsen, zijn ze dat wel, maar daar houden de overeenkomsten op. Hedgefondsen worden over het algemeen als agressiever, riskanter en exclusiever beschouwd dan beleggingsfondsen. In een hedgefonds dragen commanditaire vennoten financiering bij voor de activa, terwijl de algemene partner het fonds beheert volgens zijn strategie.
De naam hedgefonds is afgeleid van het gebruik van handelstechnieken die fondsbeheerders mogen uitvoeren. In overeenstemming met het doel van deze instrumenten om geld te verdienen, ongeacht of de aandelenmarkt stijgt of daalt, kunnen managers zich indekken door long te gaan (als ze een marktstijging voorzien) of short te gaan op aandelen (als ze een daling verwachten). Hoewel hedgingstrategieën worden gebruikt om het risico te verminderen, beschouwen de meesten deze praktijken als een verhoogd risico.
Hedgefondsen namen een hoge vlucht in de jaren negentig, toen vooraanstaande geldbeheerders de beleggingsfondsensector verlieten voor roem en fortuin als beheerders van hedgefondsen. Sindsdien is de sector aanzienlijk gegroeid met een totaal beheerd vermogen (AUM) ter waarde van meer dan $ 3,25 biljoen, volgens het Preqin Global Hedge Fund Report 2019.
Ook het aantal operationele hedgefondsen is gegroeid. Er zijn 3.635 hedgefondsen in de VS in 2021, een stijging van 2,5% ten opzichte van 2020.
1:31
Doel en kenmerken van hedgefondsen
Een gemeenschappelijk thema bij de meeste onderlinge fondsen is hun neutraliteit in de richting van de markt. Omdat ze verwachten geld te verdienen, of de markt nu stijgt of daalt, lijken hedgefondsbeheerteams meer op handelaren dan op klassieke beleggers. Sommige beleggingsfondsen gebruiken deze technieken meer dan andere, en niet alle beleggingsfondsen doen aan daadwerkelijke afdekking.
Er zijn verschillende belangrijke kenmerken die hedgefondsen onderscheiden van andere gepoolde beleggingen, met name hun beperkte beschikbaarheid voor beleggers.
Geaccrediteerde of gekwalificeerde beleggers
Beleggers in hedgefondsen moeten aan bepaalde vermogensvereisten voldoen – in het algemeen een vermogen van meer dan $ 1 miljoen of een jaarinkomen van meer dan $ 200.000 in de afgelopen twee jaar.
Hedgefondsbeleggers hebben een nettowaarde nodig van meer dan $ 1 miljoen.
Bredere investeringsruimte
Het beleggingsuniversum van een hedgefonds wordt alleen beperkt door zijn mandaat. Een hedgefonds kan in alles beleggen: land, onroerend goed, derivaten, valuta’s en andere alternatieve activa. Beleggingsfondsen moeten daarentegen meestal vasthouden aan aandelen of obligaties.
Gebruik vaak een hefboomwerking
Hedgefondsen gebruiken vaak hefboomfinanciering of geleend geld om hun rendement te vergroten, wat hen mogelijk blootstelt aan een veel breder scala aan investeringsrisico’s – zoals aangetoond tijdens de Grote Recessie. Tijdens de ineenstorting van de subprime werden vooral hedgefondsen zwaar getroffen door de toegenomen blootstelling aan door onderpand gedekte schuldverplichtingen en de hoge hefboomwerking.
Tariefstructuur
Hedgefondsen brengen zowel een kostenratio als een prestatievergoeding in rekening. De gebruikelijke vergoedingsstructuur staat bekend als twee en twintig (2 en 20) – een vergoeding voor vermogensbeheer van 2% en een verlaging van 20% van de gegenereerde winsten.
Er zijn meer specifieke kenmerken die een hedgefonds definiëren, maar omdat het particuliere investeringsvehikels zijn die alleen vermogende individuen in staat stellen te investeren, kunnen hedgefondsen vrijwel doen wat ze willen – zolang ze de strategie van tevoren aan investeerders bekendmaken.
Deze brede breedtegraad klinkt misschien erg riskant, en dat kan het zeker zijn. Bij enkele van de meest spectaculaire financiële uitbarstingen waren hedgefondsen betrokken. Dat gezegd hebbende, heeft deze flexibiliteit die wordt geboden aan hedgefondsen ertoe geleid dat enkele van de meest getalenteerde geldmanagers een aantal verbazingwekkende langetermijnrendementen hebben behaald.
Twee en twintig structuur
Wat de meeste kritiek krijgt, is het andere deel van de compensatieregeling voor managers – de 2 en 20, die door een grote meerderheid van hedgefondsen worden gebruikt.
Zoals hierboven vermeld, betekent de vergoedingsstructuur 2 en 20 dat de beheerder van het hedgefonds elk jaar 2% van het vermogen en 20% van de winst ontvangt. Het is de 2% die de kritiek krijgt, en het is niet moeilijk te begrijpen waarom. Zelfs als de hedgefondsbeheerder geld verliest, krijgt hij nog steeds een AUM-vergoeding van 2%. Een manager die toezicht houdt op een fonds van $ 1 miljard, zou $ 20 miljoen per jaar aan compensatie kunnen incasseren zonder een vinger uit te steken. Erger nog is de fondsbeheerder die $ 20 miljoen ophaalt terwijl zijn fonds geld verliest. Ze moeten dan uitleggen waarom de accountwaarden zijn gedaald terwijl ze $ 20 miljoen kregen. Het is moeilijk te verkopen – een die meestal niet werkt.
In het fictieve voorbeeld hierboven rekende het fonds geen vermogensbeheervergoeding aan, maar nam het in plaats daarvan een hogere prestatieverlaging door: 25% in plaats van 20%. Dit geeft een hedgefondsbeheerder de mogelijkheid om meer geld te verdienen – niet ten koste van de investeerders van het fonds, maar eerder naast hen. Helaas is deze structuur zonder vermogensbeheerkosten zeldzaam in de hedendaagse hedgefondswereld. De 2 en 20-structuur heerst nog steeds, hoewel veel fondsen naar een 1 en 20-opstelling beginnen te gaan.
Soorten hedgefondsen
Hedgefondsen kunnen verschillende strategieën volgen, waaronder macro, aandelen, relatieve waarde, noodlijdende effecten en activisme.
Een macro-hedgefonds belegt in aandelen, obligaties en valuta’s in de hoop te profiteren van veranderingen in macro-economische variabelen, zoals wereldwijde rentetarieven en het economisch beleid van landen.
Een aandelenhedgefonds kan wereldwijd of landspecifiek zijn en in aantrekkelijke aandelen beleggen en zich tegelijkertijd indekken tegen neergang op de aandelenmarkten door short te gaan op overgewaardeerde aandelen of aandelenindexen.
Een hedgefonds met relatieve waarde profiteert van inefficiënties in prijs of spreads. Andere hedgefondsstrategieën zijn onder meer agressieve groei, inkomsten, opkomende markten, waarde en short selling.
Populaire hedgefondsstrategieën
Een van de meest populaire hedgefondsstrategieën zijn:
Long / short equity: long / short equity werkt door winstkansen te benutten in zowel potentiële opwaartse als neerwaartse verwachte prijsbewegingen. Deze strategie neemt longposities in aandelen die worden geïdentificeerd als relatief ondergewaardeerd, terwijl shortposities worden verkocht die als te duur worden beschouwd.
Equity Market Neutral: Equity Market Neutral (EMN) beschrijft een beleggingsstrategie waar de manager pogingen om verschillen in de aandelenkoersen te benutten door zich lange en korte een gelijk bedrag in nauw gerelateerde aandelen. Deze aandelen kunnen binnen dezelfde sector, bedrijfstak en land vallen, of ze kunnen eenvoudigweg vergelijkbare kenmerken hebben, zoals marktkapitalisatie, en historisch gecorreleerd zijn. EMN-fondsen worden gecreëerd met de bedoeling om een positief rendement te behalen, ongeacht of de algemene markt bullish of bearish is.
Fusie-arbitrage: Fusie-arbitrage of risico-arb omvat het gelijktijdig kopen en verkopen van de aandelen van twee fuserende bedrijven om risicoloze winsten te creëren. Een fusie-arbitrageur beoordeelt de kans dat een fusie niet op tijd of helemaal niet wordt afgerond.
Global Macro: een wereldwijde macro strategie baseert zijn belangen primair op de algemene economische en politieke opvattingen van verschillende landen of hun macro-economische principes. Participaties kunnen bestaan uit long- en shortposities op aandelen, vastrentende, valuta, grondstoffen- en termijnmarkten.
Volatiliteitsarbitrage: Volatiliteitsarbitrage probeert te profiteren van het verschil tussen de verwachte toekomstige prijsvolatiliteit van een actief, zoals een aandeel, en de impliciete volatiliteit van opties op basis van dat actief. Het kan ook kijken naar volatiliteitsspreads om ofwel te verbreden of te verkleinen tot voorspelde niveaus. Deze strategie maakt gebruik van opties en andere derivatencontracten.
Arbitrage met converteerbare obligaties : Arbitrage met converteerbare obligaties omvat het gelijktijdig innemen van long- en shortposities in een converteerbare obligatie en de onderliggende aandelen ervan. De arbitrageur hoopt te profiteren van bewegingen in de markt door de juiste afdekking tussen long- en shortposities te hebben.
Een andere populaire strategie is de activaklassen heeft tot doel een stabieler beleggingsrendement op lange termijn te bieden dan dat van de afzonderlijke fondsen. Rendement, risico en volatiliteit kunnen worden beheerst door de mix van onderliggende strategieën en fondsen.
Opmerkelijke hedgefondsen
Tot de opmerkelijke hedgefondsen van vandaag behoren Renaissance Technologies (ook bekend als RenTech of RenTec), opgericht door het wiskundige genie Jim Simons. Renaissance is gespecialiseerd in systematische handel met behulp van kwantitatieve modellen die zijn afgeleid van wiskundige en statistische analyses. Volgens Gregory Zuckerman, een speciale schrijver voor The Wall Street Journal, heeft Renaissance 66% gemiddeld jaarlijks rendement behaald sinds 1988 (39% na aftrek van vergoedingen).
Pershing Square is een zeer succesvol en spraakmakend activistisch hedgefonds, gerund door Bill Ackman. Ackman investeert in bedrijven die volgens hem ondergewaardeerd zijn, met als doel een actievere rol in het bedrijf op zich te nemen om waarde te ontsluiten. Activistische strategieën omvatten doorgaans het veranderen van de raad van bestuur, het benoemen van een nieuw management of het aandringen op een verkoop van het bedrijf.
Carl Icahn, een bekende activistische investeerder, leidt een vooraanstaand en succesvol hedgefonds. Een van zijn holdings, Icahn Enterprises (IEP), wordt zelfs openbaar verhandeld en geeft investeerders die niet rechtstreeks in een hedgefonds kunnen of willen investeren, de kans om te wedden opIcahn’s vaardigheid om waarde te ontgrendelen.
Regulering van hedgefondsen
Hedgefondsen worden invergelijking met andere investeringsvehikelsweinig gereguleerd door de Securities and Exchange Commission (SEC). Dat komt doordat hedgefondsen voornamelijk geld aannemen van geaccrediteerde of gekwalificeerde beleggers – vermogende individuen die voldoen aan de vermogensvereisten die hierboven zijn opgesomd. Hoewel sommige fondsen werken met niet-geaccrediteerde beleggers, schrijft de Amerikaanse effectenwetten voor dat ten minste een aantal hedgefondsdeelnemers gekwalificeerd zijn. De SEC acht ze geavanceerd en welvarend genoeg om de potentiële risico’s die voortvloeien uit het bredere beleggingsmandaat en de strategieën van een hedgefonds te begrijpen en aan te pakken, en stelt de fondsen dus niet aan hetzelfde regelgevend toezicht.
Maar hedgefondsen zijn zo groot en machtig geworden – volgens de meeste schattingen zijn er tegenwoordig duizenden hedgefondsen actief, die gezamenlijk meer dan $ 1 biljoen beheren – dat de SEC meer aandacht begint te besteden. En nuinbreuken zoals handel met voorkennis veel vaker voorkomen, komen de regelgevende instanties voor activiteiten in de problemen.
Aanzienlijke wijziging in de regelgeving
De hedgefondssector onderging een van de belangrijkste veranderingen in de regelgeving nadat de Jumpstart Our Business Startups Act (JOBS) in april 2012 wettelijk werd ondertekend. Het uitgangspunt van de JOBS Act was om definanciering van kleine bedrijven in de VSaan te moedigendoor effecten regelgeving.
De JOBS Act had ook een grote impact op hedgefondsen. In september 2013 werd het verbod op hedgefondsreclame opgeheven. De SEC keurde een motie goed om de beperkingen op hedgefondsreclame op te heffen, hoewel ze nog steeds alleen investeringen van geaccrediteerde investeerders kunnen accepteren. Door hedgefondsen de kans te geven om te werven, zou dit in feite de groei van kleine bedrijven ten goede komen door de pool van beschikbaar investeringskapitaal te vergroten.
Formulier D Vereisten
Hedge fund reclame deals met het aanbieden van het fonds beleggingsproducten aan geaccrediteerde beleggers of financiële tussenpersonen door middel van print, televisie en internet. Een hedgefonds dat investeerders wil werven, moet een formulier D indienen bij de SEC ten minste 15 dagen voordat de reclame begint.
Omdat hedgefondsreclame ten strengste verboden was voordat dit verbod werd opgeheven, is de SEC erg geïnteresseerd in hoe reclame wordt gebruikt door particuliere uitgevende instellingen, dus heeft het formulier D-aanvragen gewijzigd. Fondsen moeten ook een gewijzigd formulier D indienen binnen 30 dagen na de beëindiging van het aanbod. Het niet naleven van deze regels zal waarschijnlijk resulteren in een verbod om gedurende een jaar of langer extra effecten te creëren.
Voordelen van hedgefondsen
Hedgefondsen bieden enkele waardevolle voordelen ten opzichte van traditionele investeringsfondsen. Enkele opmerkelijke voordelen van hedgefondsen zijn:
- Beleggingsstrategieën die positieve rendementen kunnen genereren in zowel stijgende als dalende aandelen- en obligatiemarkten
- De vermindering van het algehele portefeuillerisico en de volatiliteit in evenwichtige portefeuilles
- Een toename van het rendement
- Een verscheidenheid aan beleggingsstijlen die beleggers de mogelijkheid bieden om een beleggingsstrategie nauwkeurig op maat te maken
- Toegang tot enkele van ’s werelds meest getalenteerde vermogensbeheerders
Voordelen
-
Winsten in stijgende en dalende markten
-
Evenwichtige portefeuilles verminderen het risico en de volatiliteit
-
Verschillende investeringsstijlen om uit te kiezen
-
Beheerd door de beste investeringsmanagers
Nadelen
-
Verliezen kunnen potentieel groot zijn
-
Minder liquiditeit dan standaard beleggingsfondsen
-
Blokkeert fondsen voor langere periodes
-
Het gebruik van hefboomwerking kan de verliezen vergroten
Nadelen van hedgefondsen
Hedgefondsen zijn natuurlijk ook niet zonder risico:
- Een geconcentreerde beleggingsstrategie stelt hen bloot aan potentieel enorme verliezen.
- Hedgefondsen zijn doorgaans veel minder liquide dan onderlinge fondsen.
- Ze vereisen doorgaans dat beleggers geld voor een periode van jaren opsluiten.
- Het gebruik van hefboomwerking of geleend geld kan een klein verlies omzetten in een aanzienlijk verlies.
Voorbeeld van een hedgefonds op het werk
Laten we een hypothetisch hedgefonds opzetten met de naam Value Opportunities Fund LLC. In de operationele overeenkomst staat dat de fondsbeheerder overal ter wereld kan investeren en elk jaar 25% van de winst van meer dan 5% ontvangt.
Het fonds begint met $ 100 miljoen aan activa – $ 10 van tien verschillende investeerders. Elke belegger vult de beleggingsovereenkomst in met een cheque aan de fondsbeheerder. De beheerder registreert elke investering in de boeken en maakt het geld vervolgens over naar de makelaar. De fondsbeheerder kan dan beginnen met beleggen door de makelaar met aantrekkelijke kansen te bellen.
Het fonds stijgt na een jaar met 40% en is daarmee $ 140 miljoen waard. Volgens de operationele overeenkomst van het fonds is de eerste 5% van de investeerders. Dus de meerwaarde van $ 40 miljoen wordt verminderd met $ 2 miljoen – of 5% van $ 40 miljoen – die gelijkelijk onder de investeerders wordt verdeeld. Die 5% staat bekend als een drempelwaarde – een hindernis die de fondsbeheerder moet nemen voordat hij enige prestatievergoeding verdient. De resterende 38 miljoen dollar wordt opgesplitst – 25% aan de manager en 75% aan investeerders.
Op basis van de prestaties in het eerste jaar verdient de fondsbeheerder in één jaar $ 9,5 miljoen aan compensatie. De investeerders krijgen de resterende 28,5 miljoen dollar, samen met de hurdle rate van 2 miljoen dollar voor een meerwaarde van 30,5 miljoen dollar. Maar stel je voor dat als de manager in plaats daarvan verantwoordelijk was voor $ 1 miljard – ze $ 95 miljoen mee naar huis zouden nemen, waarbij investeerders $ 305 miljoen zouden opleveren. Natuurlijk worden veel hedgefondsmanagers belasterd omdat ze zulke exorbitante sommen geld verdienen. Maar dat komt omdat degenen die met de vinger wijzen, niet vermelden dat veel investeerders $ 305 miljoen hebben verdiend. Wanneer hebt u voor het laatst hedgefondsbeleggers horen klagen dat hun fondsbeheerder te veel betaald kreeg?
Het komt neer op
Een hedgefonds is een officieel samenwerkingsverband van investeerders die geld bundelen om te worden begeleid door professionele beheermaatschappijen, net als onderlinge fondsen. Maar daar houden de overeenkomsten op. Hedgefondsen zijn niet zo veel gereguleerd en werken met veel minder openbaarmaking. Ze volgen flexibelere en risicovollere strategieën in de hoop grote winsten voor investeerders te behalen, die op hun beurt resulteren in grote winsten voor fondsbeheerders. Maar wat hen misschien het meest onderscheidt van beleggingsfondsen, is dat ze veel hogere minimale investeringsvereisten hebben.
De meerderheid van de hedgefondsbeleggers is geaccrediteerd, wat betekent dat ze zeer hoge inkomens verdienen en een bestaande nettowaarde hebben van meer dan $ 1 miljoen. Om deze reden hebben hedgefondsen de twijfelachtige reputatie verdiend een speculatieve luxe voor de rijken te zijn.